Eerst even dit: het artikel waarmee NRC-verslaggever Joep Dohmen het politieke graf groef van Mark Verheijen was een puntgaaf voorbeeld van goede journalistiek zoals je die maar weinig meer ziet in Nederlandse dag- en andere bladen. Gewoon, de feiten op een rijtje. ‘Journalistiek is als boekhouden: je verzamelt de feiten en zet die overzichtelijk bij elkaar,’ was de les die journalist Henri Knap mij voorhield in zijn zaterdagse cursus journalistiek aan de universiteit van Amsterdam – anno 1959. Dat hebben we nog wel enige tijd weten vol te houden, maar tegenwoordig moet je een objectief verslag met een kaarsje zoeken, je vindt vooral wat de verslaggever van een en ander vindt.
Maar Joep Dohmen is dus de gunstige uitzondering.
Dan de VVD.
Wie goed luisterde naar de premier van alle Nederlanders, gisteravond in 1Vandaag, kon daaruit concluderen dat hij vond dat men qua onkostenvergoeding wel wat ruimer mochten denken in Nederland, als het tenminste hardwerkende Nederlanders (ondernemers, ‘die voor ons het geld verdienen’) betreft, en in het verlengde daarvan de slippendragers van die ondernemers, de politici. (de bewoording in het laatste zinsdeel is voor mijn eigen rekening.) Voor de rest wilde hij het daar niet over hebben, een verdere vraag in ‘Gesprek met de minister-president’ vond hij ‘ongepast’. Stel je eens voor: je bent degene die de schatkist vult met zuurverdiend geld, en dan mag je daar geen vergoeding uit halen? Kom nou zeg, en jij, journalistje ‘die door belastingbetaler wordt betaald’ – Rutte zei dat echt – moet daar niet te brutaal bij worden. (Denk ik dat hij dacht.)
Hijzelf wordt uiteraard ook betaald door de belastingbetaler, namelijk met een bedrag van 228.599 euro bruto per jaar.
Als je voor het dienen van het landsbelang een dergelijk bedrag ontvangt, mag je natuurlijk hartstikke blij zijn. Zeker als je in aanmerking neemt dat Rutte weinig drinkt (of hij rookt, weet ik niet), voor zover bekend in zijn goedkope studentenflatje in het Haagse Benoordenhout woont en verder sober schijnt te leven. Neem eens aan dat de helft van zijn salaris als belasting etc teruggaat naar de schatkist, dan houdt hij per jaar 114.300 euro netto over, 313,14 euro per dag. Stel dat hij aan eten, uit eten gaan, bioscoop- en theaterbezoek, vakanties, verzekering, fiets (de auto met chauffeur is van de zaak) en zorgpremie 54.300 euro uitgeeft, dan houdt hij dus elk godgeslagen jaar, nu al sinds 2010, zestigduizend euro over om te beleggen, bijvoorbeeld in goed renderende hedgefunds en Koninklijke Shell en ik schat de waarde daarvan maar even losjesweg momenteel al op een half miljoen.
Onkosten die hij op de staat zou kunnen verhalen zijn dan natuurlijk tijdverlies en het declareren zelf tijdverknoeien.
Een al lang overleden vriend en collega van mij kwam ook uit zeer nette kringen en die zei dus: ‘geld heb je, daar praat je niet over’, en zo is het maar net, zag ik Mark Rutte denken in 1Vandaag. Behalve de denigrerende opmerking die hij maakte over het salaris van de interviewer liet hij daar ook blijken dat hij weliswaar niet meteen had moeten roepen dat het artikel van Joep Dohmen ‘opgeblazen’ was maar tevens dat ‘Het sfeertje dat uit dat artikel voortkwam’ kennelijk bedoeld was om hem en vriend Mark V. en zijn mooie partij onderuit te halen.
Goed. Daarna zat Rutte bij Eva Jinek. Het was haar laatste kunstje voorlopig, advies voor de volgende ronde: benen onder de tafel, ik word daar ontstellend door afgeleid. En door die benen hoorde ik niet wat Rutte daar allemaal breed grijnzend te berde bracht. Maar ik hoorde wel wat hij, ietwat kregelig intussen, tegen Joost Vullings zei in Met het oog op morgen. Hij wees er nog eens op dat hij zelf nooit declareert. Niet omdat hij vond dat iemand met zijn salaris zijn eigen zacht puntje met jonge kaas en een glas melk voor de lunch wel zelf kan betalen, maar omdat zo’n bonnetje altijd wel op een website terecht komt en dat de transparantie wel erg is doorgeschoten op die manier. Dan weten ze, met andere woorden, met wie hij dat broodje nuttigde.
Moeten we hier nog even de Kamerleden van de SP tegenover stellen die hun salaris, op het minimumloon na, in de partijkas storten?
Ach nee, Rutte, die hoog opgaf van de kwaliteiten van zijn partij, gaf er gisteren herhaaldelijk blijk van dat hij ook zonder die hulp zichzelf wel kan vastlullen en interessante doorkijkjes in het leven van een doorsnee-VVD’er kan geven. Het was namelijk vooral heel dom dat Mark Verheijen door zijn declaratiegedrag liet merken dat hij rustig bij de sterrenchinees zat te eten in gezelschap van toen ook al bedenkelijke VVD’ers als Piet van Pol en Jos van Rey.
_______