En toen was het binnen 48 uur gebeurd.
De laatste keer dat we het hebben geprobeerd was in 2018, via Marktplaats; er kwamen toen drie (3) kijkers op af, die allemaal veel te vitten hadden op de toestand van de camper, want het ging om onze camper, een Arca 340 Scout uit 1994, en vervolgens meedeelden er vanaf te zien. De vraagprijs was toen nog 9000 euro. Niet onredelijk, heb ik de indruk: op Marktplaats staan vele campers te koop, ook van het jaar 1994, en voor een goed functionerende camper is negen- of tienduizend euro echt geen ‘vel over de oren’. Je moet daarbij in het oog houden dat een nieuwe camper van vergelijkbaar formaat en uitrusting momenteel rond de zestigduizend euro kost.
We vonden gewoon dat we er te oud voor werden. Bovendien: momenteel mag je in de meeste grotere steden in Europa niet meer rijden met een oude diesel en binnen afzienbare tijd wordt de motorrijtuigenbelasting voor campers op diesel verdubbeld en later zelfs nog een keer, zodat we op de ‘normale’ belasting voor een vrachtwagen van dit gewicht uitkomen: 3000 euro per jaar.
Daarnaast realiseerden we ons al een tijdje dat we wel erg veel pech hadden ondervonden, in die 21 jaar dat we de camper in gebruik hadden; niet erg: je kwam nog eens op originele plaatsen, zoals schilderachtige garages en terreinen met autowrakken, maar het gebeurde tot nu toe, geheel toevallig, nooit op een steile bergweg op de rand van een afgrond bij hevige sneeuwval, ik noem maar iets, en kom daar maar eens heelhuids vandaan.
De deur ging definitief dicht nu ook ik door problemen met het zenuwstelsel de camper niet eens meer in kom. Ook niet op een horizontale parkeerplaats met veel ruimte en een lekker zonnetje.
Dan resten nog maar beperkte mogelijkheden. De kinderen willen het ding niet hebben, ook gratis niet– die kennen de verhalen over veel onderhoud, vinden hem log, zwaar sturend en remmend, lawaaiig. Op Marktplaats zetten: zie boven. Op een vaste plaats op een camping: probeer dat maar eens.
Dan blijft er maar één ding over: je in de armen van een opkoper storten.
Ik weet dat daar geheel andere tarieven gelden, dus toen de opkoper na de online aanmelding belde en vroeg hoeveel ik voor de camper wilde hebben zei ik: drieduizend. Korte tijd later mailde de goede man mij: of er wat afkon. Mijn reactie: 2500? Direct daarna kreeg ik Chris van een garagebedrijf in Gorinchem aan de lijn die me enkele vragen stelde, zei dat hij de camper kwam halen, honderd euro aanbetaling overmaakte (‘om te laten zien dat ik serieus ben’) en even later ook met een datum kwam: die van gisteren.
Stipt op de afgesproken tijd meldden zich twee besnorde heren, op leeftijd en van het jofele type, die een vluchtige controle deden, een rondje reden, enigszins bedenkelijk onder de motorkap keken, het vermoeden uitspraken dat de remmen beter konden en dat de camper olie gebruikte; ‘En dus doe ik u een voorstel: ik wil er graag honderd rijksdaalders minder voor betalen.’ Ik had in geen jaren ook maar één rijksdaalder gezien, maar ik besefte: dit is de vooraf besproken truc om er nóg iets meer aan te verdienen; als ik dit weigerde zou de camper geheel gratis naar de sloop moeten. Dus als ik er snel vanaf wilde, was dit mijn kans, dus ik stemde vrolijk in.
Tijdens de daarop volgende financiële en administratieve afhandeling aan onze keukentafel liet een van de twee zich ontvallen dat de camper binnen een paar weken naar Amerika zou worden verscheept, voor zesduizend euro, en de andere opperde ook nog export naar Polen.
Even later zwaaiden we hem uit, opgelucht, eigenlijk. En met een heel klein beetje emotionaliteit, je hebt er tenslotte 21 jaar mee rondgetoerd door een groot deel van Europa.
Jammer dat we er nooit achter zullen komen of de nieuwe Amerikaanse (of Poolse) eigenaren ooit het geheime vak zullen ontdekken dat de camperbouwer met de gouden handjes, Emile, er ooit inbouwde.