Gisteren las ik een verhaal waarin Geert Wilders in de gelegenheid werd gesteld zich te afficheren als dierenvriend, en wel eentje van het meest fundamenteel-Hollandse soort. Hij heeft een kat van 21 jaar die in leven wordt gehouden met dagelijkse pillen en injecties. Hij schaart zich daarbij onder de mensen die vinden dat hoe meer ze leren omtrent mensen, hoe meer ze van hun huisdier gaan houden. Dat zijn tevens de mensen die een vermogen uitgeven aan de dierenarts. (Dat moet uiteraard iedereen zelf weten en de meeste dieren klagen niet hardop over ondraaglijk en uitzichtloos lijden.)
Op Twitter riep iemand dat hij dat nou geweldig vond van Wilders, dat hij een goed mens want een echte dierenvriend was. Nog afgezien van de vraag of een dierenvriend zijn dier op zo’n manier eigenlijk niet vooral mishandelt: eenieder die zich zelfs maar oppervlakkig in de geschiedenis heeft verdiept stuit onmiddellijk op Blondie, de herdershond van Hitler, die eind april 1945 het droevige lot van zijn vrouwtje Eva en zijn baasje Adolf moest delen.
Ik maakte daar een korte tweet van en moest vervolgens natuurlijk een en ander incasseren. ‘Zieke man’ was de eerste en de rest zal ik jullie maar besparen – er was zelfs een suggestie bij dat ik intellectueel niet veel voorstelde en dat ik seksueel verkeer met katten zou hebben.
Maar nu we toch bij Wilders zijn – wil ik even verwijzen naar het artikel in Newsweek van deze week en verder het volgende zeggen:
Niet alleen het programma van de PVV maar ook wat Wilders in interviews en toespraken roept is grotendeels verifieerbare onzin – ik noem zijn verhalen over zinloze windmolens en over de niet-bestaande islamisering van Europa. Hij afficheert zich als de grote voorvechter van de democratie en dat uit zich onder andere in het spreekverbod voor de meeste PVV-kandidaten voor Provinciale Staten.
Ik vertel niks nieuws, maar ik wil het toch herhalen: het gaat Wilders niet om het verspreiden van een ideaal, maar om de macht die hij kan grijpen door kiezers aan te spreken die niks verifiëren en niet verder kijken dan tien meter om zich heen – dat wil zeggen: een groot deel van de bevolking. Binnen die tien meter zien zij inderdaad mannen met baarden en jurken en vrouwen met hoofddoeken en steeds meer windmolens. Wilders is vóór kerncentrales, die veel duurder en veel gevaarlijker zijn dan windmolens, maar zich qua tijd en ruimte buiten het onmiddellijke blikveld van de ideale PVV-kiezer bevinden.
Onder de ideale PVV-stemmers is ook die sinistere groep vrouwen die zich seksueel aangetrokken voelen tot de dictator in spé, ook al een verschijnsel van alle eeuwen.
De PVV-stemmer denkt dat de blonde godheid alles waar ze last van hebben – onbegrijpelijke belastingaanslagen, Europese bemoeizucht, dure gezondheidszorg (ook voor dieren), Griekenland, ongewenste horizonvervuiling en gezeur aan je kop over het milieu (‘opwarming van de aarde is flauwekul’ zullen ze nog roepen als het water al tot de lippen staat) – teniet zal doen zo gauw hij president zal zijn.
Ja, OK. Droom maar rustig verder.
En als het toch eens zover uit de hand loopt dat Wilders aan de macht komt, dan keren ze bij de volgende verkiezingen hem de rug toe, als ook onder hem alles bij het oude blijkt te zijn gebleven.
Ik denk dat we dat wel uit kunnen zitten. Maar tot dan toe worden het interessante tijden.
______