Ideaal hoor: je wekt zelf de stroom op die je nodig hebt om je broodjes te bakken, de was te doen en te drogen, de airco te laten koelen en verwarmen, je elektrische auto op te laden, je koffie te zetten, je voedsel te bereiden.
Inderdaad ideaal: maar dan alleen in de maanden april tot en met september en als het al die maanden overdag eindeloos zonnig is. En als je dan stroom overhoudt verkoop je dat overschot aan de elektriciteitscentrale, die er best een paar centen per kilowatt voor over heeft.
Je zonnepanelen moeten daar allemaal voor zorgen.
De oplettende lezer zal intussen wel gemompeld hebben: als de zon de hele dag schijnt kun je de was ook aan de waslijn, op de bleek of aan de wasmolen drogen, maar ja, dan stuur je van 1 januari 2027 dus weer onnodig je stroom, opgewekt met je peperdure zonnepanelen-installatie, naar de elektriciteitsproducent die er niet eens ‘dank je wel’ meer voor zegt, en vervolgens zo duur mogelijk verkoopt aan wie het maar wil hebben – bijvoorbeeld tegen marktconform tarief aan de producent van de stroom. Jij en ik dus.
Je reinste diefstal, als u mij niet kwalijk neemt.
En dan hebben we het nog niet over de periode van eind september tot eind maart, wanneer dag en nacht heel veel stroom nodig is om te verwarmen, tenzij je zwaar geïsoleerd hebt, en waarin toch gewassen en gedroogd moet worden, ook als maandenlang de zon zich niet of heel bleekjes laat zien. Ik noem uitdrukkelijk verwarmen ook: we moeten toch van het gas af?
Kortom: de afschaffing van de saldering per 1 januari 2027 zal een einde maken aan een van de succesvolste acties die een eerzame burger kan plegen in de strijd tegen de klimaatverandering: de zonnepanelen; ik hoor dat de eerste daling in de verkoop van de panelen inmiddels al is gesignaleerd, en zal helemaal stoppen op 1 januari 2027, schat ik zo in.
Je kunt het ook zo zien: het kabinet Wilders is van plan twee belangrijke wensen van het PVV-electoraat in vervulling te doen gaan: al die zwarte luitjes, met name daaronder de moslims, het land uit en niet meer terugkomen; een wens die vooralsnog een wens blijft, het gehannes van mevrouw M. Faber geeft er weinig vertrouwen in dat het ooit zover komt, dus de vervulling van die wens blijft voorlopig een wens.
Maar de wappies onder de Wilderskiezers zullen blij zijn: de regering verklaart dan wel (nog) niet dat de wereld een platte pannenkoek is, dat gedoe met die zogenaamde klimaatverandering hoort tot het verleden. Geef nog eens gas!