Caroline van de Plas had extra goed opgelet op de avond dat het weer eens een beetje ongerust was in Amsterdam. En wat had ze daar gezien? ‘Je zag duidelijk jongelui uit Marokko, of nee, Noord-Afrika, moslims, met scootertjes, die mensen sloegen nadat ze hun paspoort hadden gezien.’ (Ik parafraseer.) Ik keek gisteren naar het Kamerdebat op tv en zag daar een verrukkelijke berg misverstanden en langs elkaar heen praten tussen mevrouw Van der Plas en Denk-Kamerlid Van Baarle.
Maar wat ik vooral zag was een katholiek visw… eh, katholieke volksvr…, een ordin… hè wat is het toch moeilijk niet in scheldwoorden en erger nog, volstrekt ongefundeerde en er bovendien niet toe doende kwalificaties te vervallen.
Want iemand afrekenen op zijn uiterlijk, zijn taalgebruik, zijn godsdienst en zijn afkomst, dat mag niet, dat hadden we zo afgesproken in Nederland, dat hadden we zelfs in de Grondwet gezet.
Maar we hebben nu een kabinet waarvan de schaduwpremier zo snel mogelijk van dat wetsartikel, of maar meteen die hele Grondwet, zeker ook van meneer Van Baarle en Caroline van der Plas, ja zelfs van die hele Tweede Kamer af wil, dat werkt namelijk veel gemakkelijker. Kunnen samenwerken was toch al niet het sterkste punt van de blonde kiloknaller van het fasc… eh, van rechts.
Zodoende liet hij niet af te schree… eh, mensen die door de Nederlandse staat voorzien zijn van een Nederlands paspoort, erop te wijzen dat dat natuurlijk onder voorwaarden verstrekt was: niet moslim zijn en niet met hoodies en scootertjes rondrijden.
Maar wel onze normen en waarden onderschrijven.
Die Schoof. Zou die de normen en waarden van Caroline van der Plas willen aanhangen? Voor geen goud, is mijn stelling, al zou ik dat uiteraard nog eens goed moeten uitzoeken; al ben ik al moe als ik er aan denk.
Wat ik echt heel erg vond; die vergelijking die steeds, over de volle breedte van de pratende meute, werd gemaakt tussen wat vorige week in Amsterdam gebeurde enerzijds en de Kristallnacht mitsgaders pogroms uit de vorige en andere eeuwen werd gemaakt anderzijds. Een vergelijking van die twee types van volkerenmoord en wat tegenwoordig in Gaza gebeurt zou ik wel een veel betere kans geven nogal plausibel te zijn, maar ja, we gaan allemaal (nou, allemaal) gebukt onder onze medeplichtigheid aan de uitroeiing van de Joden door de gepatenteerde krankzinnige Adolf H. en zijn geloofsgenoten.
Ik las zojuist weer zo’n weergaloze column van Max Pam in de Volkskrant en citeer daar één complete alinea uit, waarvan de inhoud al zeker een week een zeurende hoofdpijn boven mijn linkeroog veroorzaakt:
‘In mijn leven heb ik heel wat Joden over de vloer gehad, breek me de bek niet open, maar voetbalsupporters heb ik altijd gemeden als de pest. Der laatste keert dat ik een wedstrijd van Ajax bezocht, hoorde ik in een vak verderop zingen: ‘Wie niet springt die is geen Jood.’ Ik vroeg nog aan mijn buurman of ik het goed had verstaan en die beaamde dat.
Verder leek niemand er aanstoot aan te nemen. Dat de aanhangers van Maccabi vijandelijke vlaggen naar beneden haalden en zingend en bevolkingsgroep begonnen te sarren, verbaasde me daarom niet. Dat is gewoon de corebusiness van de voetbalfan.’
Tot zover Max Pam.
En tot zover dit stukje.