Tweeëntwintig jaar lang zijn we eropuit getrokken met onze Arca 340 Scout camper, bouwjaar 1994. Nij hebben we hem weggedaan. Met name de motor, een Fiat Ducato 1.9 liter Turbo diesel, leverde ons vele mooie streken. In dit serietje stukjes laat ik enkele ‘avonturen’ de revue passeren, zodat je weet hoe je op bijzondere plekken terecht kunt komen door puur motorpech.
Die keer dat we, nog in Duitsland, maar onderweg naar Tsjechië, Slowakije en Hongarije, gingen tanken en ik ontdekte dat de voorbumper nat was, terwijl het niet geregend had (dat gebeurde toen nog wel eens). Ik wist het op dat moment niet, maar dit wordt een verhaal dat vooral gebaseerd is op de neiging om grote problemen te bagatelliseren.
Dus: we hadden wellicht wat hard gereden, en daar was het koelwater te warm door geworden en was een beetje overgekookt. Dat zou uiteraard al hebben moeten duiden op ernstige problemen, maar we reisden vrolijk verder en losten het probleem op door geregeld koelwater bij te vullen.
Thuis (via Oostenrijk) ging ik toch maar naar de garage, de motor werd ‘afgeperst’, er was niets bijzonders te vinden. Een volgende trip leerde hetzelfde euvel op, en het bleef dus navullen.
Enkele maanden later gingen we naar Italië. Bij Bellinzona in Zwitserland vond ik dat de temperatuur van de motor erg opliep. De ANWB gebeld, een wegenwachter dook snel op (als gebruikelijk, wat een organisatie) en attendeerde me op een defect van de vuldop van het koelsysteem. Hij adviseerde snel een nieuwe vuldop te halen, en dat lukte bij een Fiatgarage in Levanto, aan de Ligurische kust.
Even leek het probleem opgelost, we kwamen keurig thuis maar tijdens een trip naar Normandië moesten we omkeren: weer te warm koelwater. In de garage thuis keken ze er nog eens na, deden iets, en verdomd, het leek verholpen.
Weer enkele weken later gingen we dus welgemoed onderweg naar Ameland, waar we een plek op een kampeerplaats hadden gereserveerd. Ter hoogte van Zwolle zag ik de wijzer van de thermometer opnieuw ontoelaatbaar oplopen. ANWB erbij: de auto werd op een bergingswagen naar een Fiatgarage in Zwolle gebracht, we kregen een Ford Focus als vervangende auto en daarmee konden we naar huis – uiteraard niet naar Ameland.
Een week later kregen we bericht van de garage in Zwolle: ze hadden de motor nog een afgeperst, een paar pittige proefritten gemaakt met de camper en ze hadden niets kunnen ontdekken. Het was dus in orde, het tarief was 300 euro. Wij met de trein naar Zwolle, helemaal opgelucht – maar dat was te vroeg gejuicht, want we waren nauwelijks onderweg toen de temperatuur weer opliep tot ver boven de 90 graden. Gelukkig kreeg ik een ingeving: misschien was het goed om voor de reis naar huis de hoogste versnelling, de vijfde, niet te gebruiken.
Onderweg nog een keer wat koelwater toegevoegd – en daarbij liet ik de essentiële vuldop vallen. Gewoon weg! Opnieuw de Wegenwacht erbij: de wegenwachter vond de vuldop ín de voorbumper, en toen weer door naar de garage in Landgraaf – in Zwolle hadden ze óf niet goed gekeken, of helemaal niet, was de conclusie.
Enkele dagen later kwam de oplossing: ze hadden in Antwerpen een motorblok gevonden dat vermoedelijk 150.000 km oud was, goed in orde leek en ‘slechts’ 1800 euro kostte, exclusief montage. ‘Ja doe maar,’ was het enige mogelijke antwoord.
En van koelingproblemen hebben we in de sindsdien verstreken elf jaar niks meer vernomen.
Hetgeen niet wil zeggen dat er geen andere problemen waren. Daarover later meer.
Laatste reacties