Door Guido t’Sas
Cyber en cybercriminaliteit, wat is dat? Zo is het ongeveer gesteld met de gemiddelde mens van de 21e eeuw. Nochtans, de waarschuwingen voor digitale fraudeurs, afkomstig van onder anderen de banken, zijn niet van de lucht. En vergeet de verhalen niet van slachtoffers die uitroepen 'hoe heb ik zo stom kunnen zijn?' In de val getrapt van klootzakken die zomaar aan de deur stonden met een of andere smoes of online een hengeltje uitwierpen met het doel, de ander tot betalen aan te sporen, zo niet te dwingen.
Is aan de orde van de dag. Vorige week kreeg ik zomaar een SMS met de 'waarschuwing': direct je schuld van 1237 euro betalen! Kletskoek, ik heb helemaal geen schulden. Vandaag meldt de krant:
'Digitale fraudeur blijft meestal buiten schot' en: 'Rapport: te weinig kennis en ervaring bij de politie'. Dat laatste blijkt (uit de staart van het verhaal) in zoverre mee te vallen dat de cijfers uit het geciteerde, alarmerende rapport stammen uit een periode van voor 2020. De landelijke korpsleiding van de politie laat weten dat de vaardigheid inmiddels is verbeterd. Wat natuurlijk niet betekent (en da's natuurlijk mijn conclusie) dat voortdurende waarschuwingen niet op hun plaats zijn. Zie het lullige SMS-je in mijn digitale box.
Aarzel dus niet in concrete gevallen aangifte bij de politie te doen. Ik zou daar nog iets aan willen toevoegen. Moet het altijd een aangifte zijn? Ik vind dat ook onnozel lijkende gevallen, zoals dat SMS-je ter kennis van gespecialiseerde functionarissen moeten worden gebracht. Ter versterking van de 'kennis en ervaring'. Dat hoeft niet per door velen als 'te ingewikkeld' beschouwde chatboxen. Over dat laatste gesproken, ik ben onlangs van zo'n medium afgehaakt, nadat een zekere Chantal mijn vraag begon te beantwoorden met: 'Goeje vraag' en me vervolgens het bos instuurde. Nee, gewoon een mailadres van een deskundige politionele persoon, waar je met je ervaren gekkigheid terecht kunt. Is dat nou zo moeilijk?
Laatste reacties