Op Mastodon kwam ik een aantal ‘toots’ (zo heet dat geloof ik) tegen van iemand die zich erover beklaagde dat maar weinig van zijn ‘vrienden’ en ‘kennissen’ van Twitter hem gevolgd waren naar het nieuwe sociale medium, waardoor Mastodon qua ‘sociaal’ nog altijd achterloopt bij de gezellige modderbank, sinds enige tijd beter bekend als X. De Mastodontist gaf als voornaamste reden van zijn vertrek op: zijn hekel aan die andere mammoet van onze tijd: Mark Zuckerberg – verdere verklaring niet nodig, schat ik.
Maar ja, dan zit je dus toch zonder een bijna universeel geworden discussieplatform, en wat doe je daar aan? Niet veel, ik kan tenminste niet zo snel een methode bedenken om bijvoorbeeld in één manoeuvre als jouw volgers en gevolgden over te hevelen naar een ander platform.
Toen ontstond even die pinnige discussie waar ik gisteren op doelde: als dat je principe is, namelijk dat de producenten van goederen en diensten onbesmet ontvangen moeten zijn, wil jij hun producten en diensten afnemen.
Goed, Weinstein en Römer zijn veroordeeld wegens ontoelaatbare viezigheid, dus daar kun je van zeggen: eh, dan maar even niet. Maar van Matthijs van N. weten we nog niks, onderzoek loopt nog, maar ik zou meteen weer ‘afnemer’ van deze grootheid worden als het bij schreeuwen in de studio blijkt te zijn gebleven.
Ik zou zelf, als ik bovengenoemde Mastodontist zou willen volgen, aan de uitbater van de boerderijwinkel moeten vragen, alvorens een bestelling te plaatsen, of en hoe vaak hij met de tractor het verkeer gehinderd heeft en/of het Malieveld omgeploegd. En dan nog. Het is mij opgevallen dat bij al die boeren en boertjes die hun aardbeien, asperges, kersen, appels en peren aanprijzen, hun kraampjes tooien met de vaderlandse driekleur, en om de doje dood niet ondersteboven. Een deel van de potentiële klandizie zou dat niet weten te waarderen, denk ik. En om klandizie is het, naast zo laag mogelijke productiekosten en zo hoog mogelijke prijzen, uiteindelijk toch begonnen.
Waarbij mij trouwens wel opvalt dat menige boerderijwinkel sinaasappels en citroenen verkoopt – en dan ik heb nog niet gecontroleerd of de aanwezige sperzieboontjes toevallig uit Senegal of Egypte komen en als ik dat wel had gedaan, dan had ik niet tegen die boer geroepen: laat af, gij oude geilaard, ik wend mij wel tot een ander platform! Niet alleen kijk ik wel uit, maar het blijft altijd een heikele boel: komen die sperzieboontjes dan toch van de eigen boerderij, of van de buurman, ik ben daar buigzaam in, heeft die dan geen verboden bestrijdingsmiddelen gebruikt? Ik ben wel eens bij een appelkweker geweest die vertelde dat hij in het groeiseizoen 22 verschillende soorten bestrijdingsmiddelen verspoot, want anders werden die appels niet goed. Men doet er goed te leren van zijn ervaring.
Van de gedeputeerde van Friesland, Femke W., bekend van De Slimste Mens, ja, die met die handgebeitste wenkbrauwen, zou ik in ieder geval nooit iets kopen omdat die willens en wetens de biologisch verantwoorde manier van voedsel produceren de hak dwars wil zetten.
Ben ik er nou uit?
Welnee.
Net nog even ‘Du hast’ van Rammstein gedraaid, met name de in jongstleden mei opgenomen in Parijs; een honderd procent radicaal stuk heavy metal, ik kan er ook niks anders van maken, met die zestigjarige zangerd die tijdens het concert meisjes vriendelijk uitnodigt voor de nazit backstage. Maar als dat vrijwillig gebeurt: het klinkt mij wat losbollig in de oren, maar als de zanger eerst eens even grondig doucht, tja.