Wat ik van College Tour van gisteravond begreep dat is dat iemand die een jaar of zeven, acht over de havo heeft gedaan en daarna een vak is gaan uitoefenen waarvoor ze, op aanraden van haar vader, geen opleiding heeft gevolgd – en in dat vak, de communicatie, nooit in aanraking is gekomen met de noodzaak van hoor en wederhoor, noodzakelijk om dicht in de buurt van objectiviteit te komen – gewoon de grootste fractie in de Tweede Kamer dreigt te gaan leiden en daardoor zelfs minister-president te worden.
Die mevrouw, je hebt al begrepen dat ik het over haar heb, is Caroline van der Plas, dochter van Wil van der Plas, die ik kort als collega had, die sportjournalist was en aan wie dus nooit is gevraagd objectiviteit na te streven.
Je zult het haar nooit horen beamen, maar haar doel is natuurlijk feitelijke afschaffing van het democratisch bestel en vervanging daarvoor door een oligarchie, een regering door weinigen, in dit geval de ongeveer vijftigduizend melk- en slachtveebedrijven en hun toeleveranciers die daardoor kunnen verhinderen dat er maatregelen worden genomen om de kwaliteit van water, lucht en bodem van Nederland sterk te verbeteren, dat gaat immers ten koste van hun verdienmodel.
Dat het onder het bewind van Caroline daarheen gaat valt te zien aan het feit dat nu al het ontzag voor de macht van de boeren vrijwel grenzeloos is. Ze houden zich niet aan de regels van vergunningen, voorbeeld: het onbeperkt in de grond plempen van mest; terwijl de waterleidingbedrijven steeds harder roepen dat er zuinig omgesprongen moet worden met grondwater zegt niemand er iets van dat boeren geheel gratis tienduizenden liters water uit de grond pompen en over hun land spuiten, zodat hun koeien goedkope maïs kunnen eten.
Met duizenden tractors dagenlang het Nederlandse verkeer op zijn kop zetten, dreigen met geweld als ze hun zin niet krijgen en dat de politie ‘sympathie heeft voor de boeren’ en dus niets doet tegen misdrijven als het verspreiden van mest en afval op de openbare weg en het in brand steken van autobanden, dan weten die vijftigduizend dat ze feitelijk al gewonnen hebben. Ja, een paar boeren hebben een taakstrafje gekregen, maar daar lachen ze om. Dus nu eerst die stomme burgers nog eens massaal op Caroline laten stemmen en klaar.
Nu ze een meerderheid hebben in de staten van bijna alle provincies is het ook al niet meer nodig om gezagsdragers te intimideren: ze zijn al begonnen met provinciale wetgeving geheel naar hun belang te richten en dat gaat, als Caroline in het torentje zit, ook landelijk beleid worden.
Ik heb kennissen die zeggen: we moeten haar een kans geven.
Maar ik hoor die al piepen als de waterleidingfirma moet zeggen: helaas, vandaag geen leidingwater.
Vooral degenen die haar een kans willen geven en dus op haar stemmen – vooral omdat het ‘een te gek leuk mens is’ – zullen merken dat ze een hoogst onverantwoorde keuze maken, waarvan de gevolgen niet zo gemakkelijk terug te draaien zijn.
Het is vooral te hopen dat de Haagse praktijk toch iets te standvastig is om zonder meer alle plannen van BBB te realiseren, en dat daardoor de steun voor Caroline van de meer radicale boeren wankelt.
Graag nog voor het boerenkabinet beëdigd is.