Door Peter Stiekema
Na het zien van het Kamerdebat van woensdag 5 april kan bovengetekende slechts verzuchten: 'Het kabinet Rutte 4 moet nu echt weg'. De motie van wantrouwen werd echter weggestemd met 96 stemmen voor het kabinet en 59 voor de oppositie. De vier regeringspartijen hadden de rijen weer gesloten en de stormvlag hoog gehesen, als variant op 'Die Fahnen hoch die Reihen fest geschlossen', uit een iets ouder tijdperk.
Liever doormodderen dan nieuwe verkiezingen zullen Rutte en zijn secondanten Kaag, Hoekstra en Schouten hebben gedacht, uiteraard blind gesteund door hun fractievoorzitters en het resterende klootjesvolk (stemvee) van hun respectievelijke partijen, VVD, D66, CDA en CU. Ik noem die nog maar even voor het geval u nu al wil weten op welke partijen u bij de eerstvolgende Kamerverkiezingen beslist niet moet stemmen.
Eigenlijk had ik verwacht dat ook de belofte van Rutte aan het VVD-partijcongres, om het asielprobleem in ons land zelf ter hand te nemen en voor een oplossing te zorgen, onderwerp van discussie zou worden. Daar ging de partij immers mee akkoord en Rutte reisde inderdaad af naar Egypte en Italië. In Egypte schijnt hij aan de regeringsleiders te hebben gevraagd of er nog niet een paar leegstaande piramides waren voor de opvang van asielzoekers voor wie in Nederland geen plaats meer is. Daar werd echter, helaas voor Rutte, ontkennend op geantwoord. De piramides waren onbewoonbaar verklaard en konden daarom zelfs niet onverklaarbaar worden bewoond.
Daarna reisde hij naar Italië, waar hij van premier Meloni uitgelegd kreeg dat er veel asielzoekers worden opgevangen op het eiland Lampedusa. Had Nederland ook nog niet een paar eilandjes die geschikt zouden kunnen zijn voor asielzoekers?, vroeg zei zich af. Maar natuurlijk. Boven het zo geplaagde Groningen (Dat probleem moest Rutte nu toch ook eindelijk eens regelen dacht hij bij zichzelf) lagen nog een paar onbewoonde eilandjes, Rottumeroog en Rottumerplaat. Met wat inschikkelijkheid zouden daar minstens honderdduizend asielzoekers kunnen worden opgevangen. Je pleurt er een stelletje containers neer en vooruit met de geit.
Hadden er trouwens begin jaren zeventig niet een paar schrijvers elk een week op Rottumerplaat gebivakkeerd? Wolkers en Bomans? Wolkers had er nog een boek over geschreven (Groeten uit Rottumerplaat), maar Bomans was al heel snel na zijn verblijf, dat hij haatte, overleden. De helft van de Nederlandse schrijvers overleefde Rottumerplaat niet, was de grap die er destijds over gemaakt. Dat laatste bood ook nog enig perspectief, dacht Rutte hij bij zichzelf.
Maar goed, tijdens het debat van afgelopen woensdag waren het asielbeleid en de oplossing die hij ervoor meende te hebben gevonden nog niet ter sprake gekomen, dus dat kon hij nog even laten rusten.
Maar Groningen zou nog wel eens een probleem kunnen worden. De regering moet immers nog een reactie geven over de vernietigende rapporten van de Kamer-enqûetecommissie. Dat zou in april moeten gebeuren en in het daarop volgende Kamerdebat zullen de messen weer worden geslepen. Dat rapport is immers nog beroerder voor Rutte dan de Toeslagenaffaire, die zijn derde kabinet de kop kostte. En die affaire is zelfs nu bij lange na niet geregeld. De eisen die Groningen stelt naar aanleiding van de rapportage kunnen volgens het kabinet maar heel bezwaarlijk worden ingelost. Dat is althans de verwachting.
Voor de haters van dit kabinet is er nog enige hoop, maar de angst voor verkiezingen is binnen de regeringspartijen zo groot, dat de rijen wel weer vast gesloten zullen worden. Langzamerhand kun je je ook de vraag stellen of de term democratie op Nederland nog wel van toepassing is.
Meer van Peter Stiekema op hhBest