Wij weten nu hoe het moet: je neemt een jolige volkse clown, een echte botte grappenmaker die van god noch zure peren weet, maakt die lijsttrekker en na de succesvolle verkiezingen slijt die bij voorkeur zijn verdere leven als backbencher. Of de partij wordt, wanneer een volgende persoon ‘met wie je ken lagge’ het podium betreedt, net zo hard wordt gedumpt als dat hij opkwam.
Voorbeelden genoeg.
De backbench van Boer Koekoek werd door hem versmaad en daardoor ging zijn partij al vrij snel teloor aan zijn eigen domheid, of eh, liever: boerenslimheid. Hans Wiegel deed vele pogingen om de clownskaart te trekken, maar slaagde maar half en uiteindelijk niet. Pim Fortuijn haalde de backbench niet, Balkenende deed ook enorm zijn best maar had geen gevoel voor humor, Baudet is gewoon knettergek, uit zijn overwinningstoespraak van woensdagavond bleek dat hij dat inmiddels zelf ook wel weet.
De partij die Baudet zijn teloorgang bezorgde is Caroline’s BBB, Brood, Bed, en Breakfast, en die partij laat zien dat ook een partij met een vrouw als boegbeeld op het eerste gezicht een reëel gevaar kan zijn voor welvaart en welzijn in Nederland. Gelukkig is binnenkomen via de Provinciale Staten zoiets als ‘pieken vlak naast het dartboard’. Bij de echte verkiezingen, die voor de Tweede Kamer, is de lol er weer een beetje vanaf of is er een andere entertainer opgestaan.
Hoe dan ook, waar je donder op kunt zeggen is de aanstaande strijd om de macht in de gelederen van Caroline, of nog meer: rechtstreeks, aanzwellend inzicht. Men zie daarvoor enkele afleveringen van de oude Britse tv-serie Yes Minister – kort samengevat: je kunt wel heel veel vinden en willen, maar er blijven wetten in de weg staan, en praktische bezwaren en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.
Dank je wel, Willem Elsschot, ga maar weer even liggen.
In nog andere woorden, en ik moge daarvoor Joop den Uyl aanhalen die het kort samenvatte: politiek is de kunst van het haalbare, en daar moet Caroline nog een spoedcursus politicologie voor volgen – dingen roepen die gewoon ingaan tegen de Grondwet en nog een hele reeks andere wetten waaronder Europese (je weet wel, die landen waar je vlees, je boter en je kaas naartoe gaan, je mag het van jou geen ‘export’ noemen want het zijn voor Duitsers en Belgen ‘streekproducten’.)
Dat heet geen politiek maar populisme en in een goed draaiende democratie kom je met populisme echt nergens, uiteindelijk.
En al helemaal niet met dingen een omfloerste naam geven (omfloersing die jij, Caroline, heb ik de indruk, vervolgens gewoon als kleding aantrekt) zoals landbouwvergif ‘gewasbescherming’ noemen en blijven liegen dat Nederlandse boeren alle voedsel produceren voor de bevolking van Nederland.
De mensen willen echt af van de water-, lucht- en grondvervuiling die de boeren, die samen nog niet eens één zetel in Eerste en/of Tweede Kamer zouden kunnen bezetten, sinds jaar en dag veroorzaken. Dat gaan we pas echt voelen natuurlijk als het drinkwater uit de kraan ondrinkbaar wordt.
Jammer dat we daar op moeten wachten.
Tot Caroline het óók weet.
________