Even was ik een beetje verbaasd: Qatar vindt dat de Belgische justitie het Arabische ministaatje vals beschuldigt van corruptie. Ik moest daar heel even bij nadenken en wist het toen: het corruptieschandaal in het Europese Parlement moet dus door de Belgische justitie afgehandeld worden omdat het parlement momenteel vergadert in Brussel – wat zou er gebeurd zijn als het parlement toevallig in Straatsburg had vergaderd? Frankrijk is van alle EU-staten nog het meest bevriend met het islamitische dictatuurtje aan de Perzische Golf; misschien herinnert u zich dat nog wel: dat was dat landje dat het wereldkampioenschap voetbal van 2022 organiseerde.
Het drong tot me door dat Qatar zich inmiddels door dat laatste misschien dusdanig opgestoten voelt in de vaart der volkeren dat het unverfroren een democratisch land in West-Europa zo openlijk durft aan te vallen, ondanks kilo’s smeltende roomboter op zijn pet. Let op: ik zeg niet dat het al vast staat dat die Grieken die slordig ingepakte tonnen euro’s echt van Qatar hadden ontvangen – maar als je de toespraak van die Griekse mevrouw over dat land goed beluisterd hebt, moet je toch opgemerkt hebben dat dat verhaal wel erg aanleunde tegen het ‘laatste fake news’ uit het Midden-Oosten.
Dus dat zal allemaal wel in orde komen.
Blijf ik toch zitten met die voetballerij.
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Over de stelling dat het niet verstandig was Qatar te kietelen door erheen te gaan om te voetballen of naar het voetballen te kijken? Over de slachtpartij die werkelijk elke wedstrijd was? Het leek vaak op rugby, maar dat is dan ook een sport voor zwaargestoorde overgewichtige eilandbewoners. Veel voetbaldolgedraaide eerzame vaders zetten hun eigen kroost aan om naar het voetballen te kijken en te hopen dat die kotertjes zelf ook eens proberen om, noem eens wat: Van Basten te evenaren (die nog altijd penálty zegt) of Cruijff, of, laat ik het maar zeggen: Messi, een mismaakt ventje met veel te korte beentjes dat dankzij alle gemene trucs die maar voorhanden zijn multimiljonair is geworden.
Die zich laat fêteren door een van de gemeenste dictaturen (op Rusland en Iran na natuurlijk) ter wereld, te weten Saoedi Arabië, ik hoor dat die ook al wat koffertjes euro’s gereed hebben staan voor het fenomeen. En dat is dan uiteraard geen omkopen, ben je gek, dat is belónen, en dat is iets heel anders.
Allemaal dingen waar we niks aan kunnen doen. En ik realiseer me dat ik ook al niks aan kan doen dat mijn lijfblad de Volkskrant (weliswaar op de sportpagina’s die met journalistiek weinig of niets te maken hebben) vandaag de koppen schrijft: ‘Lionel Messi dirigeert Argentinië in stijl van Maradona naar wereldtitel’, en: ‘Een einde aan de Europese hegemonie’, en ook nog: ‘Nu hij ook die prijs heeft gewonnen is Lionel Messi de beste voetballer van de wereld’.
Nou ja, ik hoef met mijn mening over die uitspraken natuurlijk niet aan te kloppen bij de krant. In de Nederlandse journalistiek bestaat één zekerheid: als je een ‘goed’ sportkatern hebt, heb je de halve wereld. Ooit was de hoofdredactie van het katholieke dagblad De Tijd van dat verschijnsel overtuigd, en dat gold precies zo voor het CPN-orgaan De Waarheid. Beide kranten rekten dankzij hun respectieve sportkaternen lange tijd hun bestaan. (Ik sluit dus nu genadiglijk uit dat er bij de Volkskrant tot in de hoofdredactionele burelen mensen zitten die echt serieus overtuigd zijn van de inhoud van die koppen.)
De eenvoudige Argentijn in de straat kreeg ook een aalmoes toegeworpen: ‘Messi deed de Argentijnen het waardeloze jaar 2022 even vergeten’. Zal best.
Volgende week begint vermoedelijk het waardeloze jaar 2023, voor de Argentijnen die dan blijven zitten met het goud, dat waardeloos pakpapier blijkt te zijn. En Messi gaat verder met goudgeld verdienen, bij zijn club Paris Saint Germain in Frankrijk.
En van wie is die club? Van de emir van Qatar, who else?
(Zeg, sinds wanneer kijk jij naar voetballen? Deze keer, ik wilde wel eens zien wat daar toch aan is. Op een dergelijke doodtrapperij had ik niet gerekend. Mijn voorstel: laat voortaan de elftallen voor een deel bestaan uit tijgers of ijsberen. Nóg leuker.
En je vergeet er even je ellende mee.
________