Vandaag een nieuw hoogtepunt in de geschiedenis van de doodlopende straat – nog een geluk dat wij daarvoor niet de Duitse term Sackgasse gebruiken, want wat moet je daarmee wanneer je je op het mijns inziens heilloze pad begeeft van de aanpassing van de taal aan moderne ontwikkelingen zoals het gendergedoe (sorry hoor!) en het wokegedoe (sorry hoor!)
Aanleiding voor dit stukje is het feit dat taalcolumnist Jan Kuitenbrouwer van de Volkskrant het veld heeft moeten ruimen. Waarom is officieel niet bekend. Uit opmerkingen op Twitter maak ik op dat Kuitenbrouwer het niet eens was met door de eindredactie van de krant voorgestelde correcties in zijn recente column en dat de hoofdredactie van de Volkskrant die niettemin wilde doorvoeren. Kuitenbrouwer plaatste vanochtend zijn stukje op Twitter, het is hier te lezen.
Ik ben ruim 62 jaar abonnee van de Volkskrant en als het per se moet wil ik wel zeggen: het is de beste krant van Nederland, al hangt dat oordeel wel af van de definitie die je aan ‘de beste krant’ wilt geven. Met een kleine verschuiving verhuist de titel al naar NRC Handelsblad – maar dan hebben we het wel gehad, al het andere dat in Nederland op het gebied van dagbladen wordt geproduceerd ligt al minstens twee ronden achter. Een aanzienlijk deel is al tijden geleden in de grintbak beland – ik noem het AD.
Op zich kan ik me wel voorstellen dat beroepsgroepen die zich geconfronteerd zien met het feit dat de mensheid weliswaar ruwweg bestaat uit mannen en vrouwen, maar dat er ook veel tussenvormen zijn die we zijn gaan samenvatten onder de ‘term’ LHBTIQA+ en die staat voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse, queer/questioning en aseksueel/aromantisch. Mij hindert het een beetje dat het weer eens in het Engels moet, hoewel dat weer veel verklaart: de gretigheid waarmee in Nederland zeden en gewoonten uit eden ultraconservatief land als de Verenigde Staten worden overgenomen.
Wat mij daar tevens bij opvalt is dat die ‘indeling’ van het mensdom uitsluitend gebaseerd is op seksuele kenmerken van mensen. Waar blijft BKBZRGW? Blond, kastanje, bruin, zwart, rood, grijs en wit – haarkleur dus, hetgeen de deur opent naar een schier eindeloos aantal acroniemen van andere verschillende zichtbare en onzichtbare kenmerken van mensen.
Voor de Volkskrant heeft dat er nog niet toe geleid de term ‘vrouw’ te vervangen door ‘mens met baarmoeder’ – zie het stukje van Kuitenbrouwer – maar ik erger me al voldoende aan het feit dat de krant sinds een aantal jaren in de namen van beroepen de vrouwen heeft afgeschaft: schrijvers, schilders, columnisten, elektriciens hebben we nu, schrijfsters, schilderessen, columnistes en elektriciennes bestaan niet meer. Het zou mijn voorkeur hebben die onzin terug te draaien, gewoon, omdat van de samenleving in de dagelijkse spraakgewoonten het onderscheid gewoon blijft maken en daar, mijns inziens, niets fouts aan doet. Ook al niemand er iets aan heeft. Ik zou me zelfs kunnen voorstellen dat een schrijfster het raar vindt om schrijver genoemd worden.
Kuitenbrouwer noemt ook het fenomeen ‘genderneutraal toilet’. Op zich niks bijzonders, hier in huis hebben we twee genderneutrale toiletten. Maar zelfs daar is wel wat tegen in te brengen. Een openbaar vrouwentoilet heeft bijvoorbeeld een geheel ander gebruikspatroon dan een openbaar mannentoilet, dat doe je niet teniet door die hypercorrecte term ‘genderneutraal’ te gebruiken.
Ik dwaal af.
Misschien kan de hoofdredactie van de Volkskrant eens wat meer letten dagelijkse spelfouten en niet-kloppende zinsconstructies in de krant, dan al te zeer lobbygroepen naar de ogen te kijken en het redactioneel handboek daarbij aan te passen.
Ik zei het al: het is een Sackgasse. Of misschien SackVulvagasse.
_________