Ja, eigenlijk was het op de twaalfde, maar op de achttiende kregen we pas de slimme meter waardoor de officiële telling kon beginnen van de productie van de zonnepanelen.
Wij schreven de maand april van het glorieuze jaar 2012.
Ik denk dat ik het verhaal de afgelopen jaren al vaker uit de doeken heb gedaan, maar omdat het vandaag dus eigenlijk exact tien jaar geleden is dat we gingen profiteren van de aanschaf van 24 zonnepanelen mitsgaders de bijpassende materialen en een peperdure omvormer, toch even hier een korte samenvatting.
We hadden de panelen er zelf op gezet, op het dak, en aangesloten. Daardoor zag de hele constructie zag er tamelijk huiselijk uit, en dat vergrootte het wonder dat was geschied: wij voorzagen in onze eigen stroomvoorziening, sterker nog: op die achttiende april 2012 zagen wij trots dat wij reeds enkele kilowatts hadden teruggeleverd aan ‘het net’.
Tamelijk huiselijk: sindsdien hebben veel buren een peperduur bedrijf laten komen om het dak vol te zetten en dat ziet er dus allemaal retestrak uit (zeggen ze tegenwoordig, geloof ik). Wij daarentegen hadden nog altijd die losse draden over het dak liggen, gaat de productiedraad via een ontluchtingspijp naar de meterkast, waar de stroom via een oeroude draaistroommeter het net op ging.
Ging. Want drie jaar geleden was er, zeg maar, een incident (blikseminslag) die ons op geheel eigen wijze onder de neus wreef dat het tijd werd voor professionalisering: er kwam een nieuwe retestrak vormgegeven meterkast met een aparte groep voor de panelen, aangeduid met een deftig stickertje met de afbeelding van een huisje, een bliksemschicht en de letters PV – kort voor ‘photovoltaïsche cellen’.
Wel hebben we enkele malen wat onrustig door het huis gedwaald cq in bed liggen woelen als het hard waaide en/of er dertig centimeter sneeuw lag. Toen ik nog het dak op mocht, van Djamila, inspecteerde ik de panelen om de paar weken, vaak stond ik dan verstild aan de rand van dak over die rijkdom uit te kijken, en over de tuinen van de buren die toen lekker nog geen panelen hadden en nu wel maar te laat want volgend jaar wordt een begin gemaakt met het afbouwen van het salderen lekker puh en dan zijn zij, met hun retestrak vormgegeven dakbedekking, hun centen kwijt en gaan ze totterdood door met afbetalen. Of zoiets.
Wel heb ik tweemaal een paneel recht moeten zetten doordat de wind er even onder geslagen was. Ik heb toen nog een paar stoeptegels aan de ballast toegevoegd, zodat ze lekker vast stonden en niet meer bewogen.
Als ik toch op het dak was haalde ik hier en daar een vogelpoepje weg, dat scheelt toch in de productie en eens per jaar nam ik een emmertje water en een zachte borstel mee – daar kwam me toch een rotzooi vanaf, ongelooflijk. Sinds de jongste zoon eenmaal per jaar de panelen reinigt beschikken wij over professionele apparatuur waardoor het een fluitje van een cent is, die reiniging.
En o ja, in 2020 stopte de omvormer van het merk Delta ermee en vervingen we door een veel kleinere maar geruisloze van GoodWe in Sjanghai, alwaar ook een server staat die ons sindsdien realtime en retestrak voorziet van gegevens over de productie. Gisteren weer zo’n fraaie regenboogvormige lijn, ten teken dat het onbewolkt was en de productie neerkwam op 36 kWh op die ene Eerste Paasdag.
En dan nog iets – sinds de oorlog in Oekraïne waarschuwt GoodWe me elke dag even langs de neus weg dat als gevolg van die oorlog er een zekere instabiliteit in het internetverkeer kan optreden – lang leve de globalisering.
Heeft het eigenlijk wat opgebracht, dat gedoe met die panelen? Wel degelijk. De netto investering van 7.300 euro – destijds een koopje – plus de 700 euro van de nieuwe omvormer, plus de 2.000 piek voor de meterkast – precies tienduizend euro – hebben we er ruimschoots uit, dank u wel. Zelfs van de gestegen energieprijzen profiteer ik mee, elk uur dat de zon schijnt.
Het tellen van de kilowatts is af en toe wat haperend verlopen, en in totaal zes of zeven weken heeft het systeem in het geheel niet gewerkt, en in de winter trouwens ook nauwelijks, maar ondanks dat malheur allemaal hebben we in totaal ongeveer 54.000 kWh geproduceerd, en als je het chic wilt: 5.4 Megawatt, en reken zelf even aan de hand van de geldende tarieven uit dat dat neerkomt op 13.000 euro inkomsten.
Of duidelijker misschien: we hebben netto nog altijd stroom afgenomen, enkele tientjes per jaar. Wasdroger, oven, afwasmachine, stroomslurpende Amerikaanse koelkast – we zijn net mensen.
Ik kijk nu nog wel even kritisch uit het raam.
Vandaag duidelijk niet zo’n dag met topproductie, zo te zien aan de opkomende bewolking.
________