Op zo’n ochtend kan ik alleen maar vooruitkijken – me voorstellen hoe het is als Poetin voor het Internationaal Strafhof in Den Haag wordt gesleept, bijvoorbeeld.
Dagdromen is gemakkelijk.
Dan maar proberen iets te verzinnen dat zijn krankzinnige ingrijpen een beetje kan plaatsen in een voor normale mensen begrijpelijk kader. Ik bedoel: voor normale, licht cynische mensen. Valt er iets voor Rusland te verdienen met deze oorlog? Ik heb daar over zitten denken, maar er kwam niks boven drijven.
Nou goed, een iets beter militair uitgangspunt, maar daarvoor moeten ook de Baltische staten veroverd worden, en wellicht Finland, Zweden, Roemenië, Bulgarije en Turkije. Dat doet meteen denken aan twee figuren uit de geschiedenis die ook dachten aan vergroting van hun macht door veroveringsoorlogen – Napoleon en Hitler – maar die vooral uiteindelijk hun hand overspeelden.
Een groot voordeel was dat die twee geen nucleaire wapens hadden, waarmee ze, toen ze zagen dat alles verloren was, de hele wereld mee in hun val konden meeslepen, en dat kan Poetin helaas wel. Hij heeft er zelfs al duidelijk op gezinspeeld. En hij is minstens zo gek als die twee.
Maar wat is het dan wel? Die verhalen over Oekraïne als de bakermat van het grote Rusland, en daarbij als rechtvaardiging een datum noemen die dertienhonderd jaar achter ons ligt, heeft al iets krankzinnigs. Zeker als het niet alleen beweerd wordt maar ook, zoals vanaf vandaag, gewapenderhand kracht bijgezet.
Want als dat normaal, of minstens begrijpelijk moet worden gevonden, dan zijn we niet alleen terechtgekomen in het partijprogramma van Forum voor Democratie, maar opent zich een enorme reeks gevallen van historisch gerechtvaardigde ‘grenscorrecties’.
Ik denk dan meteen aan een interessant geval: de gebiedsaanspraken die bijvoorbeeld Mussolini had en zijn huidige geestverwanten: een groot deel van de Franse regio Savoy inclusief Nice, een flink stuk van Slovenië en de hele Dalmatische kust tot en met een groot deel van Albanië.
Denemarken heeft ooit Noorwegen moeten afstaan (en Sleeswijk-Holstein aan Duitsland), misschien is dat ook iets dat rechtgezet moet worden, net als de Elzas en de Belgische Oostkantons (Mijn fantasie slaat op hol: heel Noord- en Zuid-Amerika terug naar de oorspronkelijke bewoners.)
Nee, laten we dicht bij huis blijven.
Dat België zich in 1830 afscheidde van Nederland moet dan ook dringend worden hersteld. Mitsgaders de personele unie van de Nederlandse koning met het Groothertogdom Luxemburg. Want zegt nou zelf, de rechtmatige hoofdstad van het Koninkrijk der Nederlanden is toch Brussel, of niet dan?
Gelukkig hoor ik al gemompel opgaan en begrijp daaruit een beroemd citaat van een al even beroemde Nederlander, Jan van Speijck – dan liever de lucht in.
______