Verlangen naar de toestand zoals die tientallen, honderden, duizenden jaren geleden was, dat is niet zo gek. Gek zijn alleen de luitjes die denken naar die toestand terug te kunnen. We hebben die hier in Nederland, hoewel die nog braaf meedoen met verkiezingen; en wie Vladimir Vladimirowitsj Poetin een beetje heeft gevolgd, wist al lang dat dat er ook een was.
Wie over dit onderwerp nadenkt ziet ook de namen Milosevic, Karadzic en Tadic op zijn netvlies verschijnen, die wilden terug naar de toestand vóór de slag om het Merelveld, beter bekend als Kosovo Polje, in juni 1389, toen de Serviërs (een soort Russen) heer en meester waren op de Balkan, maar na die slag de macht moesten delen met de Turken. De Balkanoorlog in de jaren negentig van de vorige eeuw had als belangrijk motief: de Slovenen, Kroaten en Bosniërs en zo nog het een en ander te onderwerpen en daarmee redding en herstel van het grote Servische rijk, dat was ontstaan in 1918, en dat Joegoslavië heette.
Dit is een zeer schetsmatige samenvatting, het hele verhaal vereist een boek van 1000 pagina’s, en daar heb ik dus nu geen tijd voor. Bovendien bestaan die boeken al.
De NAVO-landen die het uiteenvallen van Joegoslavië hielpen bestendigen – daar hadden ze alle reden toe – moeten nog altijd toezien dat het nog altijd vrij roerig is op de Balkan.
Naar welke datum Poetin precies terugviel, de keuze is ook wel flink groot, maar goede gok is: de tijd van Roerik, een halflegendarische Viking, ongeveer het jaar 850, die een soort staat stichtte met het tegenwoordige Kiev als hoofdstad die al gauw Roes ging heten.
Daar zijn dus de feiten – voor zover het feiten zijn – waar de toespraak van Poetin van gisteravond naar verwees: Oekraïne is de wieg van het Russische moederland, en hoort dus bij Rusland.
Je kunt op dit onderwerp eindeloos voortborduren, wij kunnen ons er weinig bij voorstellen dat je wegens die omstandigheid uit een grijs (en onzeker) verleden vindt dat je dat land gewapenderhand, koste wat kost moet overnemen, omdat het nu eenmaal jouw land is.
En als je dan toch de geschiedenis wilt rechtbreien eis je de veroveringen van de vroege Sovjet-Unie er ook bij: de Baltische staten, en dan meteen ook maar de landen die feitelijk aan het eind van de Tweede Wereldoorlog aan Stalin werden toegewezen in Jalta: Polen, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Roemenië, Hongarije en Roemenië. Allemaal geschiedenis die volgens de Russische smetvrezer correctie behoeft.
Het zou me niet verwonderen dat ook de naam Finland door de getroebleerde hersenen in dat dikke hoofdje van Poetin rondspookt.
De NAVO-landen konden in de jaren negentig nog met enig gemak de Balkan enigszins op orde brengen, zij het een groot aantal gevaarlijke weeffouten.
Maar diezelfde NAVO-landen staan nu met lege handen, en die weer in het haar. Behalve dat het hier om veel meer landen gaat met alleen al een veel groter landoppervlak – over Rusland zullen we het maar niet hebben, maar alleen al Oekraïne is zo groot als Frankrijk en de Beneluxlanden samen – heeft de NAVO de afgelopen dertig jaar dusdanig aan militaire slagkracht ingeleverd dat van enige vorm van fysieke oorlogvoering niet valt te denken.
Voorbeeld: Nederland heeft nog achttien van Duitsland geleasde tanks en geen leger van betekenis en wat straaljagers die hun nut nog moeten bewijzen en dat geldt mutatis mutandis voor meer leden van het bondgenootschap.
Alleen Amerika is tot de tanden gewapend en altijd bereid een bloedige oorlog uit te vechten op andermans grondgebied, maar zit ook met het probleem dat China wellicht van de algemene chaos gebruik zal maken Taiwan in te nemen en dat zou een oorlog op twee fronten vergen. Op zich geen nood: de VS hebben als vanouds een leger dat bestaat uit wat de Duitsers Untermenschen zouden noemen, tienduizenden mensen die in het reguliere arbeidsproces geen kans hebben en dus maar soldaat worden.
En zo zijn we van de ene dag op de andere terecht gekomen in wat hier en daar al de Derde Wereldoorlog wordt genoemd, een oorlog die, dachten wij, als die ooit kwam, gevoerd zou worden afstandbestuurde onbemande vliegtuigen en met slim hacken van computers, maar nu zie je ineens die monsterlijke Russische tanks oprukken in onze richting, bestuurd door soldaten die erin getraind zijn om alles voor God en het Vaderland over te hebben (en voor Kameraad Poetin).
Weg is ineens die postindustriële, posthistorische wereld, vervangen door een wereld waarin een patente gek volstrekt onbegrijpelijke beslissingen neemt.
Je zou ook kunnen zeggen: het hippietijdperk is nu echt afgelopen.
_______