Een grote linkse volkspartij, wat zou dat mooi zijn. Ja, we hebben wel een volkspartij, maar die is rechts en in de kern niet eens een partij. En nee, ik bedoel niet de PVV, maar die andere partij met twee V’s erin, die door haar vleesgeworden coryfee Hans Wiegel zo schattig steevast Veeviedee wordt genoemd. De VVD is namelijk een als politieke partij vermomde organisatie die twee punten nastreeft: ondernemend Nederland zoveel mogelijk bevoordelen en de rijken rijker maken ten koste van de armen. Een dun smeerseltje van eng nationalisme er overheen en klaar.
Toen de VVD zich nog liberaal noemde kwam ze nooit verder dan 12 zetels, maar ja, liberaal zijn is zo makkelijk nog niet; een liberaal is namelijk zelf vaak niet onbemiddeld, maar gunt een ander ook nog wel eens wat. Dat is zo gecompliceerd dat niet veel kiezers er zich in terugzagen. Pas toen dat gezicht van Wiegel opdook ging het voor de wind: de mensen zagen aan dat gezicht dat deze man al die zwartjes wel eens in een lek schip de Noordzee op ging sturen, ik zeg niet dat de betrokkene dat zelf van plan was, maar het werd wel van hem verwacht.
Nederlanders zijn racisten, kijk maar eens een paar afleveringen van de Rijdende Rechter Oude Stijl: als je buren hebt, dan haat je die.
Ik kom hier op na het zien van Nieuwsuur van enkele dagen geleden, waarin Lilianne Ploumen en Jesse Klaver zoals het hoort scherp werden ondervraagd door Jeroen Wollaars. Het ging over het voorgenomen samen optrekken van PvdA en GroenLinks in de oppositie.
Eén opmerking, ik meen van Klaver, viel me het meeste op: die samenwerking moest naar zijn oordeel worden uitgebreid met SP, Partij voor de Dieren, Bij1 en Volt.
Die partijen zijn, met wat welwillendheid, wel te betrappen op standpunten die je ‘links’ of ‘progressief’ zou kunnen noemen.
Maar dat wil helaas niet zeggen dat ze ooit allemaal een links progressief partijprogramma zouden ondertekenen, een programma waar ze het allemaal over eens zijn.
Dat geldt al niet voor de PvdA en GroenLinks. De Partij van de Arbeid is van Ome Joop en Vadertje Drees. De PvdA is de partij van het autootje voor d’n arbeider en van de AOW en van de arbeidersbuurt die als één man achter de vakbond stond.
GroenLinks is voor minstens 80 procent een milieupartij met enige uit het verleden overgehouden malle fratsen die de kiezers van de PvdA zeker tegenstaan – Ome Joop was vóór een goed inkomen voor iedereen en een samenleving waar iedereen dezelfde kansen had, maar óók een partij die niets moest hebben van pacifisme, religieus linksisme en communisme waarvan de partijen zijn opgegaan in GroenLinks. Kortom: deze twee partijen spreken twee zeer verschillende segmenten van de samenleving aan.
En verder: ik mag toch hopen dat het gedweep met hondjes en poesjes waar de PvdD op steunt ooit links genoemd zal worden, Bij1 is sympathiek maar heeft racistische trekjes en Volt is schitterend, met hetzelfde idealistisch elan als D66 in 1966 had. (Maar het leven is hard, heel hard.)
Een partij die iedereen gelijke kansen geeft en streeft naar een maatschappij waarin iedereen zich kan en wil schikken in zijn of haar niet al te uitzichtloze lot – die zich ik niet opduiken uit deze discussie.
Nee, zolang PvdA en GroenLinks vooral het oog gericht houden op elkaars kiezers, vissen in dat danig gekrompen vijvertje van mensen/kiezers die niet dom zijn en de medemens ook wat gunnen, dan komt het er niet van en blijft het land niets anders over dan een rijke bovenlaag en een groeiend pauperdom dat zich mokkend afkeert van de democratie of, erger nog, uit balorigheid stemt op de enorme rechtse reus in wiens diepe schaduw Nederland wegzinkt – de slagschaduw van VVD, CDA, Kerrelain, Geert, Diederik d’n Ezel, en de Grote Huisjesmelker.
______