Door Peter Stiekema
Regeren is vooruit zien. Een, in ieder geval in mijn ogen (en niet te vergeten oren) een heel oud spreekwoord. Ik bezigde het nog wel eens bij het Limburgs Dagblad, wanneer ik onmiddellijk na de vakantie een planning trachtte te maken voor onze kerstspecial en niet te vergeten het oudejaarsnummer. "waar gaan we onze lezers dit jaar mee verrassen heren (en een enkele dame) ?", vroeg ik dan vriendelijk, maar dringend, sommigen zouden zeggen dwingend.
Soms kreeg ik dan de vraag terug op welke data Kerstmis en oudjaar dit jaar dan wel niet zouden vallen, waarna ik meestal zachtkens begon te wenen. Uiteindelijk verschenen die bijlagen toch, ook nog op de goede datum, maar op het laatste nippertje was er altijd veel werk aan de winkel.
Deze gedachten overvielen mij toen ik het regeringsbeleid van de afgelopen jaren en van het heden nog eens tegen het licht hield. Regeren was bepaald geen vooruitzien. In tegendeel zelfs. Overal in Europa is men al druk bezig de derde spuit tegen corona te zetten, maar niet in Nederland. Ik woon, als Nederlander, nu pas een drie maanden in België, maar ik heb aanstaande woensdag al een uitnodiging om die prik al te gaan halen. In Tongeren, de oude Gallische stad van Lambiorix. Prima geregeld dus. In Nederland holt men van de ene halve maatregel naar de andere, succes bepaald niet verzekerd.
Ook van achteromzien heeft de Nederlandse overheid weinig besef. Er zouden nu toch naar aanleiding van tal, in de afgelopen jaren gemaakte, bijna misdadige, fouten bij de belastingdienst, bij het sluiten van essentiële ziekenhuizen, de afbraak van de ouderenzorg, het geklungel in Groningen rond de aardgasbevingen en de schade daarvan, de afbraak van het leger, de onderbetaling van de mensen in de gezondheidszorg en al die andere blunders gerekend moeten worden op enig schuldbesef. Maar niks hoor, bij de onderzoeken naar het falen van de overheid krijg je zelden meer te horen van bewindslieden, Rutte voorop: 'Daar heb ik geen actieve herinnering aan'. Een kreet die inmiddels door de misdadigerstop van ons land met enige gretigheid is overgenomen. Zij hebben evenmin enige herinnering aan het opdracht geven van alle mogelijke misdaden, desnoods rechtstreeks uit de gevangenis zelf.
En wanneer krijgt Nederland nu eindelijk eens die nieuwe regering, waar al zo lang op wordt gewacht. De negen maanden zijn bijna voorbij en nog is er van barensweeën niets te merken. Kan die 'liefdesbaby' van dezelfde vier partijen, die ons land de afgelopen jaren in hun klauwen hebben gehouden, niet als buitenbaarmoederlijk worden beschouwd? In hemelsnaam toch maar nieuwe verkiezingen dan? Want dit zooitje ongeregeld kan ons toch niet de beloofde nieuwe politiek van openheid en eerlijkheid brengen met al hun achterkamertjesgekonkel?
Vuilnismaaaaaan, kunnen al deze politici, mannen en vrouwen, ook nog mee, met al die andere lege zakken en dozen? Vooruit met de geit dan maar.