Dat mannen in alle geledingen van de maatschappij hun jatten niet kunnen thuishouden, dat mag intussen geen groot nieuws meer zijn. Gisteren hoorde ik in alle vroegte weer zo’n verhaal, ditmaal over Franse gynaecologen. Een mevrouw diende een klacht in bij de Franse politie tegen een vrouwenarts en de redactie van het NOS Journaal vermeldde volledigheidshalve wat de betrokkene medicus zich tegenover de vrouw, volgens haar, had veroorloofd. Zonder hier in detail te treden kan ik wel vermelden wat ik dacht toen ik het hoorde: waarom heeft die vrouw die kerel geen trap onder zijn klokkenspel gegeven, gevolgd door een knal voor zijn kanis?
Haar aangifte werd gevolgd door een stroom aanklachten over soortgelijke gevallen.
Ik ken een min of meer vergelijkbaar geval in mijn directe omgeving. De betrokken vrouw was herstellende van een langdurige arbeidsongeschiktheid en moest zich ter zake vervoegen bij een bedrijfsarts, verbonden aan het UWV. Vermeld dient te worden dat de arbeidsongeschiktheid werd veroorzaakt door een linkszijdige verlamming die gebruik van de linkerhand onmogelijk had gemaakt en die bij het lopen problemen opleverde.
Het klinkt als het begin van een ondeugende mop. ‘Komt een vrouw bij de dokter en de dokter zegt: kleed u zich maar uit’.
In dit geval was geen sprake van een grap: de bedrijfsarts wilde gewoon dat zijn cliënte zich uitkleedde – dat dat al een moeizame aangelegenheid was, evenals het daarna onvermijdelijk volgende aankleden, dat had de dokter misschien niet in de gaten. Maar voor het doel waarvoor de vrouw bij hem was geroepen, namelijk beoordelen of de mate van hinder de vrouw nog altijd ongeschikt maakte om te werken (in een administratieve functie) was het totaal onnodig en nodeloos tijdrovend om zich uit te kleden.
Zij was en is van het type dat zich niet laat commanderen, dus zei ze: waarom zou dat moeten? Waarop de stommerik antwoordde: omdat ik dokter ben. Ze weigerde uiteraard, stond al snel weer buiten – het consult kon door haar optreden kort worden gehouden.
De vrouw in Frankrijk heeft intussen besloten dat ze niet meer alleen naar de dokter gaat.
En ik moest intussen denken hoe schamper in Nederland wordt gedaan als een moslimvrouw weigert zich door een man te laten onderzoeken en waarom moslimvrouwen zich altijd door haar man of door haar buurvrouw laat begeleiden bij een bezoek aan de dokter.
In sommige culturen kennen ze hun pappenheimers, vooral al ze een ‘hoogstaande’ functie bekleden, zoals bijvoorbeeld die van geneesheer.
Het wordt tijd dat hier in Nederland een voorbeeld wordt genomen aan die goede gewoonte.
Ik herinner me het verhaal van een kennis die een tijdlang aan een seminarie studeerde voor priester. Die studenten moesten óf alleen brevieren (enkele malen per dag wandelend in de bijbel lezen) of met zijn drieën. Semper in tres. Dat kan bij de gynaecoloog en andere dokters ook een goede regel worden. De dokter, de patiënt en diens begeleider. ‘Om goed te horen en te begrijpen wat de dokter zegt.’
Ook daarom, ja.
_________