Als je één ding niet moet gaan doen, is nu de toekomst van de Nederlandse politiek proberen te voorspellen.
Nou vooruit dan, toch eentje: er verandert niks.
En nog een: niemand is zo gek om nu nieuwe verkiezingen te organiseren. Met niemand bedoel ik: VVD noch CDA.
En nu ik toch aan het voorspellen ben: er kan nu snel een nieuw kabinet zijn. Uiteraard zonder CDA maar met PvdA en GroenLinks, die voor hun hulp een hoge prijs kunnen eisen. En even terzijde tegen de PvdA: denk aan die smiecht van een Jaap Burger, die in 1975 het leukste kabinet aller tijden voor elkaar kreeg: het kabinet-Den Uyl. Kan Mariëtte Hamer dat ook? Wie weet.
En dan kijken we nog even naar het CDA, voor het achter de horizon verdwijnt, tot opluchting van zo ongeveer iedereen. Na al die jaren gestuntel en geharrewar en typische vogels als Luns, Balkenende, Pietje de Jong, Henk Bleker, Swiebertje, Camielke – moet ik doorgaan? Nou vooruit: Pieter Omtzigt.
Die wordt nu de hemel in geprezen als Kamerlid dat tenminste wat deed voor de mensen, zodanig zelfs dat de rol van Renske Leijten (SP) daarin een beetje overschaduwd dreigt te raken. Als deze geschiedenis zich iets eerder had afgespeeld was Omtzigt inmiddels al lang weggezet als complotdenker omdat hij vond dat het Oekraïense leger MH-17 uit de lucht had geschoten, in plaats van Oekraïense rebellen in samenwerking met het Russische leger.
Het vertrek van Omtzigt uit het CDA brengt die club terug tot het formaat dat de partij past: net een beetje onder de tien zetels, en vijf als de CDA-kiezers eindelijk eens zien op wat voor rare tent ze stemmen, omdat het moet van dominee en pastoor. Reken maar uit: Omtzigt was bij de verkiezingen in maart goed voor 5 van de 15 zetels. Als hij een eigen partij zou oprichten, zo bleek uit peilingen (maar dat zijn inderdaad alleen maar peilingen) zou die op dat moment zelfs 27 zetels, geheel uit het niets, hebben gekregen, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden.
En dus komen die verkiezingen er niet, want dat wil natuurlijk niemand. Die 27 zetels zijn trouwens vooral het Pim-effect: die arme meneer Omtzigt, die zo geweldig zijn best doet en nu de Ziektewet in gejast is door die schoften in de Tweede Kamer, die gaan we helpen. Over een jaar en zeker over bijna vier jaar is iedereen dat vergeten en wordt dat van Omtzigt het zoveelste rechtse splinterpartijtje, ditmaal uit Twente: het Partijtje van Sint Hildegard.
En nou ben ik toch veel te uitgebreid aan het voorspellen gegaan. Maar je weet: voorspellen is moeilijk, zeker als het de toekomst betreft.
En o ja, de echtgenote van Omtzigt, blijft die gewoon bij het CDA?
________