Wat me niet zo vaak overkomt en vanmorgen wel: ziedend van woede uit bed springen over wat ik op de radio hoorde. Minister De Jonge legt daar nog eens uit waar het op neer komt: een schoenendoos vol mitsen en maren.
Terwijl in achterlijke landen als Amerika en Engeland al volop gevaccineerd wordt, zijn wij hier nog lang niet zo ver. Het EMA, dat we hebben overgenomen van Engeland in het kader van de Brexit, heeft al een staaltje van bureaucratie weggegeven door aan te kondigen dat wellicht aanstaande maandag het Pfizer vaccin goedgekeurd wordt voor de EU, waarmee het aantoont al helemaal gewend te zijn in Nederland. Altijd als laatste klaar.
Het vaccin gaat daarna naar Brussel waar de Europese Commissie er zich over moet buigen, en die procedure gaat ‘enkele dagen’ nemen, dat wordt dus een week.
En dan komen de papieren naar Nederland. In Den Haag zitten achter bureaus op een handvol ministeries de ambtenaren zich al in de handen te wrijven. Op hun bureaus liggen stapels reglementen, protocollen, beleidsnota’s, handboeken, notulen, rapporten, memo’s, kattebelletjes, richtlijnen, memories van antwoord en toelichting, adviezen van een groot aantal instanties (waaronder een groot aantal peperdure externe adviesbureeau’s, want die moeten ook eten) er wordt al een datum geprikt om eens een weekje te gaan praten over hoe die parel van bureaucratie, de afdeling toeslagen van de Belastingdienst, destijds zijn karwei ook alweer heeft opgeknapt.
Als duidelijk wordt dat op de een of andere manier het vaccin wordt vrijgegeven voor gebruik, dan gaan we eens kijken hoe we dat doen. Je kunt wel zeggen: de halve wereld is al bezig, pleeg een paar telefoontjes met mensen uit de praktijk en je weet hoe het ervoor staat, in Duitsland kun je zelfs kijken hoe een prikstraat eruitziet… O wacht, hoorde ik gisterenavond, dat moet je niet doen: want in Duitsland hebben ze heel andere systemen dan wij, dat gaat zomaar niet, een op een overnemen!
Wij gaan, kortom zelf het wiel uitvinden, en ik voorspel dat dat wiel een kubus wordt.
Tegen die tijd zijn de verkiezingen achter de rug en hebben we helemaal geen regering, het is gebruik dat de demissionaire regering geen belangrijke maatregelen neemt, dus dat vaccineren moet even wachten. Op de derde dinsdag in september – er is nog altijd geen nieuwe regering – is er toch zoveel gekonkelfoesd achter de schermen dat koning Willem Alexander bij het betreden van de Grote Kerk in Den Haag voor het oplezen van de Troonrede live op tv, de eerste prik krijgt en voor hij de troon in de kerk bestijgt door een anafylactische shock is overleden door complicaties van de ziekte van Besnier Bouck die hij onder de leden heeft. Foutje.
Nou ja, laat ik me maar verder niet laten meeslepen.
O jawel, want vanmorgen is de eergisteravond afgekondigde lockdown vrijwel volledig weer teniet gedaan omdat de Action, de Hema, het Kruidvat en zo nog het een en ander gewoon weer open gaan, omdat ze essentiële dingen als worst, taart en namaakvitamines verkopen, waardoor negentig procent van het publiek, waarvan het bedoeling was dat het geweerd zou kunnen worden door de lockdown, als vliegen op een berg stront aan komt rennen. Wat gaat er immers boven een middagje uit bij de Action!
(Op het moment dat ik dit schrijf, lijkt het erop dat het kabinet die winkelketens alsnog sluit. Blijft de eigenaardige reden van dat besluit: het is niet nodig om zoveel mogelijk mensen uit winkelcentra weg te houden, maar omdat openstelling zo oneerlijk is tegenover kleine winkels die dicht moeten blijven. Of die ook niet een of andere drogreden zouden aangrijpen om open te blijven. Zoals de vuurwerkhandelaar die ik vanmorgen hoorde die gesloten is maar op bestelling mag leveren. De klant vervoegt zich dus bij de winkel, bestelt per telefoon en kan het spul meteen meenemen. Wat een slimmerik, een schitterend voorbeeld van hoe de Nederlandse middenstander altijd zint op middelen om de boel te besodemieteren. Met winstoogmerk.)
Hoe dan ook.
Ik ga eens kijken of ik ergens in een rij te vaccineren mensen hier vlak over de grens kan aanschuiven. Dan hoef ik me in ieder geval nergens meer iets van aan te trekken.
_________