Volgens mij moet het andersom. Dus je begint pas te denken aan een dagelijkse talkshow wanneer je iemand in het vizier krijgt die duidelijk talent vertoont voor zo’n activiteit. ‘Hahaha, talent voor talkshow? Dat kan iedereen!’ Hoor ik wel roepen, in het kader van de hausse van dom schreeuwen zonder talent, maar probeer het maar eens.
Ik leg de lat wel hoog. De enige met het juiste talent die nog niet echt heeft aangekondigd er mee te stoppen is – en ja hoor, ik wacht zo wel even tot jullie uitgelachen zijn – Matthijs van Nieuwkerk. Hij weet steeds de juiste mix te houden tussen hem – hij is de ster – en zijn gasten, die hij ook wat gunt.
Natuurlijk is er op hem ook wel wat aan te merken. Hij is een ietwat conservatief mannetje, nog zo’n ouderwetse journalist uit de jaren vijftig die met open mond opkijkt naar uitvinders, dorpsgekken en sportlieden. (Vooral dat laatste vind ik heel irritant. Als er in De Wereld Draait Door een sportonderwerp aan de orde is – Mart Smeets, Erben Wennemars – ga ik meteen even in de keuken iets diepgekoelds inschenken en kijken of er nog iets op Twitter gebeurt.
Even het rijtje langs? Goed dan.
Komen we meteen Eva Jinek tegen. Plat, flink ordinair, heel rechts, voornaamste talent: vloeiend Amerikaans. Mag wat mij betreft ’s avonds laat, als ik naar bed ben, een café-onderonsje hebben met wat mensen van eigen keuze. Prima. Maar je steekt er weinig van op. Gaat bij RTL net als Twan Huys de mist in.
Beau van Erven Dorens. Hoe dat gekomen is, dat is ietwat onnaspeurlijk. Wat? Dat hij altijd net de plank misslaat. Net als Jort Kelder is hij van iets te beschaafde komaf, dat kan een handicap zijn en dat is het bij hem ook.
Jort Kelder. Heeft voornamelijk een eigen mening waarover geen correspondentie mogelijk is.
Fidan Ekiz en Tijs van den Brink. Ik begrijp dat die samen iets gaan doen op de late avond. Behalve dat het een rare combinatie is, zijn er nog meer bezwaren. Zo is Fidan Ekiz de ex van Wierd Duk, een ultrarechtse poging tot journalist die bij De Telegraaf helemaal los mag op de beoefening van het fake news. Zij verdedigt hem nog altijd waar ze kan. Ik vond haar zelfs zwak als sidekick bij DWDD. Van den Brink is een scherpe interviewer, maar daarmee ben je nog lang geen talkshowhost. Integendeel.
Paul Witteman, hoor ik nog wel eens roepen. Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar Paul is echt over de datum.
Jeroen Pauw. Is die dan niet over de datum? Jeroen mag wat mij betreft de tweede plaats op het erepodium hebben, na Matthijs. Zijn vertrek is wel heel plotseling en geheimzinnig. Hij zag er de laatste tijd slecht uit.
Nadia Moussaid. Ze verving Jinek heel goed, wat zeg ik, ze was een verademing. Ik hoor er verder niks over, behalve dat Paul Haenen haar de juiste keuze blijkt te vinden.
Özcan Akyol? Opvallende figuur, onder die aardige glimlach zit een scherpe interviewer, zagen we ook in de schilderijenserie van Omroep Max.
Daarover gesproken: Sybrand Niessen en Martine van Os, misschien? Eh, nu wordt het moeilijk beleefd te blijven. Sybrand is groots wanneer hij met iemand die een Finse blokhut heeft aangewezen als ideaal huis (en daarna iets koopt in Zuid-Frankrijk) het glas heft. Martine schittert in We zijn er bijna. Ja, dat moet tenslotte ook door iemand gepresenteerd worden. Ze doet het heel lief.
Maar talkshow?
Komt erop neer: als Van Nieuwkerk er mee stopt (hij zinspeelt daar links en rechts wel op) hebben we niks dat op het vereiste niveau – serieus nieuws en achtergrond gebracht op een amuserende manier – een talkshow weet te brengen.
Beter geen talkshow dan een slechte.
_____