Het hele populistische circus komt volautomatisch overeind op het moment dat er iets verstandigs wordt gedaan om een middelgrote stad met een Middeleeuws stratenpatroon – op zich een bron van enorme inkomsten uit toerisme – te ontdoen van ontsierend en verontreinigend verkeer. Ik bedoel natuurlijk de aankondiging dat Amsterdam in 2030 verboden terrein wordt voor door fossiele brandstoffen aangedreven voertuigen.
Een deel van een dergelijk verbod vigeert al; een groot deel van de stad is al enige tijd verboden voor auto’s met een oudere dieselmotor. Bovendien is sinds een aantal jaren autoverkeer binnen de gemeentegrenzen van Amsterdam – en van veel andere vergelijkbare steden in West-Europa – sterk bemoeilijkt door feitelijke ontoegankelijkheid, dan wel torenhoge parkeertarieven die zelfs voor de eigen voordeur van de bewoners gelden.
Het lijkt mij dat vóór die maatregel over elf jaar van kracht wordt, en de nodige uitzonderingsmogelijkheden zijn gerealiseerd, er ook aan de gemeentegrenzen ruime parkeermogelijkheden zullen zijn geschapen en het openbaar vervoer er volledig op is ingespeeld. Daarvan is momenteel nog geen sprake.
Het blijft voor het toeristisch aspect niet erg verstandig om in het echte stadscentrum, bestaande bijvoorbeeld uit de grachtengordel, elektrisch rijden wel mogelijk te laten blijven.
Maar intussen gebeuren er automatisch twee automatismen.
Heel populistisch Nederland staat op de achterste benen en vooral: hoe rechtser hoe erger. De PVV spant de kroon door het voornemen kortweg af te doen met ‘volkomen bezopen’. Het is dus volkomen bezopen om het hart van het nationaal erfgoed te beschermen tegen de afbraak door lucht- en parkeervervuiling, en al even bezopen is het om ervóór te zijn dat de mensen die in de grachtengordel wonen van de PVV mogen stikken in dieselrook en fijnstof, desgewenst met de designbril op en het glas witte wijn in de hand.
Wat daarbij nog het meeste opvalt: dat er gedaan wordt of door de maatregel van de gemeente Amsterdam per vandaag 8 miljoen fossiel aangedreven voertuigen die Nederland ‘rijk’ is, naar de schroothoop kunnen. Voor degenen die dat denken: er is buiten Amsterdam (oppervlakte 219 km2) nog 42.389 km2 Nederland over waar deze maatregel (nog) niet geldt. En voor de juiste beeldvorming: als je het centrum van Amsterdam royaal meet, is het een gebied dat te voet in minder dan twee uur te doorkruisen valt. Wat een prachtige wandeling! Vooral als het uitlaat- en fijnstofvrij kan.
Dus waar hebben we het over.
Dat de gehele wereldeconomie zich zal moeten gaan instellen op het verdwijnen van het grootste deel van het verbruik van fossiele brandstoffen, dat is, kan ik alle sceptici geruststellen, geen zaak waar de gemeente Amsterdam, die misschien soms wel ietwat exotisch denkt, over beslist.
Maar aan de andere kant: mag de hoofdstad ook eens een goed voorbeeld geven?
En als 2030 niet helemaal haalbaar blijkt – wat me tot de reële mogelijkheden lijkt te behoren – dan is ‘slaan van een piketpaaltje’ hoe dan ook mooi houvast in barre tijden.
_______