Door Peter Stiekema
Ik heb al een hele tijd geen columns meer geschreven. Om precies te zijn, ik heb het even opgezocht, de laatste was op 1 juni. Dat is bijna twee maanden geleden. Er zijn nu mensen, die opgelucht adem halen. Mark Rutte bijvoorbeeld, die dacht dat de bejaarde ik inmiddels aan de slopende hitte was overleden. In een bejaardentehuis zonder airco. Helaas misgerekend.
Ik ben er nog steeds. Net. Want de hitte is inderdaad een catastrofe voor ouderen als ik. Zeker nu het nationaal hitteplan pas vorige week uit de ijskast is gehaald. Want volgens mij is het al snikheet sinds ergens in mei. Maar misschien wordt het nationaal hitteplan pas uit die verdoemde ijskast gehaald als het 30,05 graden is. 29.95 graden is eenvoudig nog te koel voor al die naar regen en adem snakkende 65plussers, inclusief de hittedeskundigen die achter het nationaal hitteplan staan, het zelfs bedacht hebben. Hoe bedenk je zoiets stompzinnigs is een van de weinige vragen die mij nog rest in dit tomeloze tijdperk van nationale droogte.
Mijn geheim is, nou ja, zo geheim is dat nu ook weer niet, dat ik een huisje in Zeeuws-Vlaanderen heb. In een piepklein gehuchtje van 28 huizen. En daar steeds meer vertoef, zeker nu het in Limburg stikheet is. Daar ginds is de temperatuur meestal een graad of 5 lager dan in Limburg, waar ik normaliter verblijf. En het waait er altijd. Maar vorige week was het even anders.
Vrijdag bereikte de thermometer in mijn Zeeuwse achtertuin ruim de 36 graden. In de schaduw. En van wind was even niets te bespeuren. Het was om kapot te gaan. Maar 's avonds laat begon het te regenen, een mals buitje en de zaterdag erop kwam de temperatuur niet verder dan pakweg 23 graden. Met veel wind. Het einde van de hitte is in zicht dacht ik welgemoed, ook naar de vooruitzichten van het KNMI kijkend. Ik belde mijn vrouw en waarschuwde dat ik zondagmorgen weer naar huis zou komen, zodat ze snel eventuele minnaars weg kon sturen. Grapje. Dat doet mijn vrouw niet. Ze wegsturen bedoel ik. Weer een grapje.
Helaas, pindakaas. In Limburg was het zondag al weer 30plus. En vandaag, maandag 30 juli, staat de thermometer ruim op 32 graden. In huis is het iets koeler. Zo'n 30 graden met alle blowers aan. Mijn huisdieren snakken naar adem en ik houd alle belendende percelen, en ook mijn huisdieren, nat. En mezelf ook, want bejaarden moeten veel drinken, aldus het nationaal hitteplan. En dat is niet tegen dovenmansoren gezegd. Woensdag heb ik een afspraak met een oud-collega. Bijna 80. Ik hoop dat hij het haalt. Wij het halen, bedoel ik.