Je zult maar in Zuid-Limburg wonen, nee: je zult maar in Landgraaf wonen, op twee kilometer afstand van Megaland, beter bekend als het Pinkpopterrein, en dan een jobstijding van formaat in het gezicht geduwd krijgen.
Maar eerst even terug naar het begin. Ooit duurde Pinkpop twee dagen, inderdaad, u raadt het al, slimmerik die u bent, tijdens de Pinksterdagen. Zelfs in die tijd, tussen haakjes, waren de Nederlanders al wereldkampioen Engels verbasteren, zodat het symbool van Pinkpop een roze pop was en is, als u begrijpt wat ik bedoel.
Over Nederland, het enige land ter wereld waar ze op alle universiteiten, hogescholen, veel middelbare en ook nog wat basisscholen les geven in het ergste steenkolen-Engels waar roomsche politici als Ruud Lubbers, Dries van Agt en Joseph Luns nog in teamverband een puntje aan zouden kunnen zuigen, over dat Nederland wellicht een andere keer, maar terug naar Pinkpop.
Toen kwam de tijd dat Pinkpop niet twee maar drie en eigenlijk vier dagen en voor de Landgravenaren een dikke week duurde, met als lichtpuntjes de jaren waarin Pinksteren op data viel waarop de vorst nog in de grond zat, dan viel het een paar weken later en duurde het, god zij geloofd en geprezen, maar twee dagen, en voor Landgravenaren gewoon nog steeds een dikke week.
Het moet gezegd worden dat, behalve fikse overlast van het verkeer en wonderlijke afzettingen op doorgaande wegen, plus wellicht wat onwelgevallige bonkebonkemuziek als de wind uit het Zuidwesten kwam, men weinig van het feest zelf merkte.
Daar stond dan wel tegenover dat er ook niets te merken was van de sfeer van de muziek- en liefdefestivals van de jaren zeventig, waar het nodige interessante naakt te aanschouwen viel en de blauwe wietwolken het uitzicht op het gebodene verhulden – maar komaan, voor de muziek was slechts een geringe minderheid helemaal naar Kralingen of Woodstock gekomen, en die minderheid verdrong zich gillend voor het podium. No rain! No rain!
Het mooiste waren inderdaad de festivals die geheel en al in het water vielen, waarbij dan de feestgangers maar het beste van maakten door te gaan moddervechten en -glijden.
Tegenwoordig heb je festivals die geheel gratis te bezoeken zijn en totaal gecommercialiseerde festivals, en daar is Pinkpop er een van. Men zegt dat een tweetal personen dat het festival geheel en al uitzit tussen 500 en 800 euro kwijt is en van mij mag iedereen zijn geld wegsmijten, maar dat kan ook geruislozer en zonder verkeershinder, als u mij vraagt.
Het publiek vergrijst inmiddels in een hoog tempo, een groot deel van de bezoekers komt uit nostalgische overwegingen: ‘Ik heb ze allemaal bijgewoond’, of ’Ik was bij de eerste aflevering in Geleen’. Met een geel T-shirt aan met de kop van Che Guevara erop.
Het publiek (dat tegenwoordig gelukkig de kleertjes aanhoudt) wordt verzinnebeeld door de man die dan ook ‘Pinkpopbaas’ wordt genoemd en steeds eenduidiger de gestalte van een tuinkabouter aanneemt, nu hij inmiddels de gezegende leeftijd van 73 jaar heeft bereikt – veel archeologische vondsten uit het poptijdperk zoals de Rolling Stones, het woord zegt het al, houden hem met enig gemak bij. Jan Smeets heet hij. Jan voor zijn vrienden.
Maar nu komt het: vandaag zagen we ineens het bericht dat de vijftigste aflevering van Pinkpop, die van 2019, eigenlijk langer zou moeten duren. Vanmorgen was er sprake van vier dagen, vanmiddag was het al aangegroeid tot vijf dagen en ik stel me zo voor dat dat de komende dagen, weken, maanden, die zoals bekend als een schaduw heenvliegen, er nog wel een aantal dagjes bij gespijkerd wordt.
Wie er allemaal zullen optreden, geen idee, maar ik zie Jan Smeets er voor aan dat hij desnoods André Rieu zo gek probeert te krijgen.
Maar ik zou toch wel willen opmerken dat de bevolking van Landgraaf, van nature dociel en volgzaam, niettemin ook zijn grenzen weet, en met groot gemak kan veranderen in morrend landvolk.
Helaas is het gemeentebestuur het er gretig mee eens, elke dag, het hele jaar Pinkpop, hoogstens even onderbroken voor de Sacramentsprocessie, de doorkomst van een wielerwedstrijd, Carnaval en een schuttersfeest. Elke dag Pinkpop en elke dag met Jan Smeets of André Rieu op de foto, dat vinden de plaatselijke notabelen zo ongeveer het mooiste dat er is. Daarvoor zijn ze de politiek ingegaan.
Zijn ze nou helemaal een haartje betoeterd? Net nu de eerste Pinkpopbezoekers hebben ontdekt dat ze de peperdure Pinkpopparkeerweiden kunnen inruilen voor onze gratis parkeerplaatsen voor de deur? De voornaamste reden waarom wij in Landgraaf wonen? Zitten wij, de inboorlingen, al die tijd met onze automobielen in de maag!
__________