Het ligt,denk ik, niet zozeer aan Feestboek, Wotsap of Kwetter, maar aan de jeugdige overmoed van de moderne beoefenaar van de exacte wetenschappen – maar de verwarring op dat laatste gebied stijgt razendsnel naar een duizelingwekkend hoogtepunt.
Vanmorgen las ik bijvoorbeeld: in 2050 is de mensheid in haar geheel uitgestorven. Of: in 2050 heeft de mens eindelijk ontdekt hoe je onsterfelijk wordt.
Daarnaast staat het uitgebreide bericht dat zelfs het ruiken aan een glas wijn al een paar minuten van je levensverwachting naar de gallemiezen helpt.
In alle drie de gevallen blijf ik volkomen rustig naar het beeldscherm kijken, ik heb niet eens de neiging om hals-over-kop naar een aandoenlijk poezenfilmpje te gaan zoeken.
Want: in 2050 zou ik 112 jaar worden, en dat haal ik hoe dan ook niet. Van het CBS mag ik nu maximaal nog een jaar of acht blijven, maar ja, dat is natuurlijk ook exacte wetenschap. Voor mij mag het hoe dan ook in 2026 afgelopen zijn: dezer dagen is een goede kennis, een grote autoritaire man, een intellectueel, een wandelaar, een PvdA-stemmer, overleden – hij was 97 jaar, al veertig jaar met pensioen, en de laatste keer dat ik hem, een week of twee geleden, zag was hij gereduceerd tot een zielig hoopje mens, en dan druk ik me nog voorzichtig uit.
Ik kan die heuglijke datum, precies in het midden van de lopende eeuw, dus rustig vergeten, ook al omdat ik zoveel gezopen heb, dat ik nu al dood had moeten zijn.
Hoewel. Als ik alleen de afgelopen twintig jaar tel – al die tijd was het modern om uit te gaan van de wetenschappelijk solide onderbouwde stelling dat elk genuttigd glas wijn bijdroeg aan een gezonde oude dag – heb ik naar schatting een vierduizendtal flessen wijn in de desbetreffende lichaamsopening geklokt. Dat zijn 24.000 glazen, en omdat elk glas volgens de nieuwste inzichten (vanmorgen in de krant) een kwartier van je leven kost, heeft dat mijn leven met 250 dagen gekort. Huh? Nog geen jaar! Ik neem er nog eentje!
De vroegere stelling dat elke keer dat je dronken bent, je twintigduizend cellen van je hersenen vernietigt, klonk natuurlijk ook aanzienlijk onheilspellender dan strikt noodzakelijk: om je hele hersenpan leeg te zuipen moet je 35 miljoen keer dronken worden – voor dat karwei zou je dus echt onsterfelijk moeten zijn. Reken zelf even uit. Doe nou maar, je kunt het (nog).
Het adagium ‘zitten is het nieuwe roken’ heeft het inmiddels maar enkele jaren volgehouden. Vanmorgen zag ik al ergens de nieuwe slogan: ‘Drinken is het nieuwe zitten’. De volgende zijn natuurlijk ‘Neuken is het nieuwe drinken, en ‘Doodgaan het nieuwe neuken’.
Maar dat laatste telt alleen als de voorspelling over onsterfelijkheid vanaf 2050 uitkomt.
Daarna komt, vrees ik, als snel ‘Verveling is het nieuwe doodgaan’.
En dan zwijgen we nog maar over het feit datwe dan tot in eeuwigheid opgescheept zitten met Willem Holleeder, Peter R. de Vries, Erdogan, Poetin, Trump en Rutte.
_________