Waar ik echt een bloedhekel aan heb, dat is dat een krant of tijdschrift waar ik een abonnement op heb, mij verslijt voor ‘geestelijk uitgedaagd’.
Sinds jaar en dag vult de lokale krant tussen 11 november en de datum van Vastenavond zijn pagina’s steevast voor een deel met het absolute fake news – geen fake in de zin: gelogen of verzonnen, maar fake in de betekenis van ‘helemaal niks’.
De krant zag eind vorige week tot en met vandaag de kans schoon zichzelf ruimschoots te overtreffen door over een carnavalskwestie in totaal drie (3) pagina’s, waaronder een deel van de voorpagina, verlucht met enige foto’s, te vullen met het volgende nieuws: een hah-blad in Hulsberg had per ongeluk de later in de week te onthullen identiteit van de jeugdprins en dito prinses carnaval voortijdig op zijn Facebookpagina geplaatst. Bericht en foto hadden maar enkele seconden op die pagina gestaan tot de ‘schending van het embargo’ was ontdekt, maar in Hulsberg heeft de bevolking blijkbaar weinig anders te doen dan elke seconde van de godgeslagen dag bij te houden wat er op Facebook gebeurt en zo werden de namen van de jongelui voortijdig in het dorp bekend.
Ik ken Hulsberg niet erg goed, maar helaas doemt voor mijn geestesoog het algemene beeld op dat ik van gebruikers van Facebook heb: kaalgeschoren kop cq mat in de nek, tatoeages tot in de knieholtes, biertje als ontbijt, in het bezit van een oude VW Golf met verlaagd onderstel en petje achterstevoren op de kop. (Dit is racisme, natuurlijk. Maar wel van de goedmoedige soort.)
Het grootste deel van het hele verhaal op de drie pagina’s was het relaas van een publiciteitsstuntje, waar de krant braaf instonk; na de publicatie op de FB-pagina had, zo luidde het nieuws, het beoogde prinsenpaar er in tranen de brui aangegeven. ‘Als het zó moet, dan maar helemaal niet’. Afgelopen zaterdag, bij de ‘onthulling’ van het paar, bleek dat dat ‘besluit’ nooit echt genomen was. Als de betrokken regioverslaggever zijn vak had verstaan, had hij dat eenvoudig binnen een uur kunnen uitzoeken en terecht kunnen afzien van de gehele publicatie.
Bijna had ik de telefoon gepakt om te vragen vanaf morgen de krant niet meer te bezorgen
Maar verder bladerend trof ik vanmorgen een stukje van de eet- en drinkredacteur aan, die op opzienbarende wijze de vloer aanveegde met de presentator van een programma op de regionale tv-zender, ‘Limbourgeois’, Jo Cortenraedt. De formule van diens programma is: hoe kruip je zo opzichtig mogelijk in de reet van het Limburgse patserdom, dat zich ‘bourgondisch’ noemt en voornamelijk de kost verdient met langs de deur venten met garen en band en het elkaar het licht in de ogen niet gunnen.
Dus we wachten toch even tot het automatische einde van het abo.
De resterende weken wil ik dan wel een uitdieping van de biografie van Cortenraedt. Hint: de nachttrein van Kiev naar Moskou in combinatie met Goedele Liekens. Het is lang geleden, maar toch.
Zet hem op! (Ik dacht even: Alaaf! Maar dan maak ik mijn eigen verhaal kapot.)
________