Onlangs meldde ik al dat ik me, voor het eerst van mijn leven, had geabonneerd op Dagblad De Limburger, al was het maar omdat de aanbieding én goedkoop was én, naar verluidt, volgende maand een In Memoriam Limburgs Dagblad zal bevatten – zacht en kalm op 99-jarige leeftijd het hoekje om geholpen, het werd te duur om haar nog te handhaven – en dus lees ik die krant voorlopig elke dag.
Daar staat wel erg veel nieuws uit een mij onbekende provincie Noord- en Midden-Limburg in, maar dan moeten wij, in het gemoedelijke Zuiden, zeg maar het Bourgondische deel van Nederland, maar zorgen dat wij meer boeven, flessentrekkers en andere ladelichters te berde kunnen brengen.
Vandaag is de krant bijzonder interessant omdat ons weer eens een kijkje wordt gegund in de keuken van het bedrijf.
Het begint al op pagina 2 waar Frans Pollux, columnist van de krant en gekend inwoner van Venlo (of omstreken) even de zelfbenoemde ombudsman uithangt. Waar hij over schrijft was mij gisteren ook al opgevallen, een artikel over twee pagina’s in een apart lettertype, waarbij staat dat het een ‘commerciële productie’ betrof ‘zonder medewerking van de redactie van De Limburger’, maar die door mij ongelezen werd overgeslagen omdat het over ‘Cradle2Cradle’ ging.
Ik weet wel wat ‘Van de wieg tot het graf’ betekent en ik wou dat de verzorgingsstaat eens werd gerestaureerd. Tegen een uitdrukking als Cradle2Cradle bestaan diverse bezwaren: het is raar Engels, bedacht door een derderangs reclamebureau en het is nepnieuws, omdat het typisch zo’n uitdrukking is die je ’s morgens heel vroeg in de reclame op Radio 1 hoort, gericht tot zich per file naar hun werk spoedende ondernemers. Al jaren geleden heb ik al opgegeven iets van het daarin gehanteerde steenkolen-Engels te begrijpen. Mede omdat dat is gebleken dat dit beleid voor mijn welzijn geen enkel gevolg heeft gehad. Reclame is, dat behoeft geen betoog, per definitie nepnieuws.
Pollux dus. Die heeft wel gelijk als hij zegt: we hadden toch afgesproken dat we boven dat soort advertenties ‘advertorial’ zouden zetten, of zelfs gewon ‘advertentie’? Goede vraag voor de ochtendvergadering op de krant, geen onderwerp voor een column. De lezer wordt onnodig opgezadeld met een intern probleem van de krant.
Maar nu we toch bezig zijn: kan iemand Frans Pollux deze regel uit de eerste les journalistiek nog even doorlezen: ‘een hoofdartikel is het hoofdredactioneel commentaar’. En dus niet de opening van een pagina.
Tot zover. Maar nu ik toch bezig ben met het nepnieuws nog twee kleine dingetjes.
Ten eerste: gisteren bevatte de krant nóg een commerciële bijlage, te weten ‘Gezondheid in Limburg’. Dat is volgens mij wel degelijk tevens een redactionele productie, gezien de vermelding daarin dat de aloude Maurice Ubags, bij mijn weten redacteur van de krant, er de eindredactie van voert. Maar in die bijlage staan veel beweringen van medische professionals die niet gecheckt zijn en ik geef toe: wel heel moeilijk te checken zouden zijn. Maar toch.
En ten laatste nog even dit: Je kunt het aan Paul van der Steen overlaten een geinig stukkie te schrijven over het Friese blondje dat door De Telegraaf gesteund wordt in haar (wellicht onbedoelde) streven de opvolgster van de inmiddels wel heel erg sleetse Venlonaar Geert Wilders te worden. Het stukje staat op pagina 3 van De Limburger van heden.
Van der Steen mist toch wel voor open doel: Jenny Douwes was door De Tel al ‘Jenny d’Arc’ gedoopt. En echte keiharde uitsmijter voor de column van Van der Steen zou zijn geweest fijntjes te vermelden dat de echte Jeanne d’Arc op de brandstapel is geëindigd, op instigatie van de toenmalige collega’s van… Sinterklaas.
______