Inmiddels ben ik het gezeik en gezeur over de zomertijd wel grondig beu, schaf het in vredesnaam af, zodat je volgend jaar je lichamelijke ongemakken kunt toeschrijven aan te vroeg donker ’s avonds of te vroeg licht ’s morgens, dan kunnen we ook weer verder tot belangrijke onderwerpen.
Als daar zijn: de scheet.
Eerst maar eens even de wetenschap, zoals samengevat in Wikipedia.
‘Winderigheid of flatulentie wordt veroorzaakt door ingeslikte lucht en koolzuur en een mengsel van gassen dat door bacteriën en gisten in de darmen van zoogdieren wordt gemaakt. Het gas wordt via de anus afgegeven aan de lucht. Dat maakt een karakteristiek geluid. Het gas heeft meestal een geur gelijkend op die van een rottend ei. 1)
De kunst van het winden laten wordt ook wel petomanie genoemd. Een petomaan is iemand die er genoegen in schept winden te laten. Petomaan komt van het Franse woord 'péter' wat 'winden laten' betekent. 2)
De mens produceert gemiddeld 0,5 tot 1,5 liter darmgas per dag in 12 tot 25 winden. Darmgas is samengesteld uit meerdere reukloze gassen: stikstof (ingeslikt), zuurstof (ingeslikt), methaan (geproduceerd door anaerobe microben), koolstofdioxide (geproduceerd door aerobe microben, of ingeslikt), en waterstof. Geuren zijn het resultaat van kleine hoeveelheden van andere componenten (vaak zwavelverbindingen).
Methaan en waterstof zijn brandbaar, en dat geldt dan ook voor sommige winden. 3)’
Daar heb ik een paar opmerkingen bij.
De geur van rotte eieren komt in mijn ervaring slechts zelden voor. Heel vaak is de omschrijving ‘benauwd poepje’ meer van toepassing.
Ik bezat ooit een boekje over een Franse petomaan die met zijn anus de Marseillaise kon fluiten. Dat lijkt me heel leuk, voor de gemiddelde Hollandse verjaardagsvisite. Of het ook lukt met het Wilhelmus, dat moet je aan Sybrand van Haersma Buma vragen. Die lijkt me er trouwens ook het juiste type voor.
Die 12 tot 25 winden – ik weet niet, hoor, maar het lijkt me veel. Maar de brandbaarheid, daar maakte ik tot mijn verbazing kennis mee toen ik in ongeveer het jaar 1953 verbleef in een zomerhuisje te Heelsum in Gelderland, alwaar een landerige stemming heerste, een soort stemming waarin je al gauw op het idee komt met vrijliggende anus achterover te gaan liggen, er een brandende aansteker of dito lucifer bij te houden, een scheet te produceren en het wonder der natuur, te weten een heuse steekvlam, te aanschouwen.
Een variant daarop is te vinden in Gerard Reve’s boek Lieve Jongens waarbij in eenzelfde stemming de proef op de som werd genomen nadat iemand in het gezelschap had beweerd dat scheten zwaarder waren dan lucht. Dat hangt helemaal van de samenstelling af, zoals we hiervoor hebben mogen zien. Hoe dan ook: Reve beschrijft hoe hij een scheet laat in een wijnglas, waarin zich direct een licht waas vertoont. Hij ruikt er aan en wordt ‘een grondeloze putlucht’ gewaar. ‘Zit-ie d’r in, of zit-ie d’r niet in?’ is de bijpassende licht retorische vraag. Het verhaal vermeldt niet of vervolgens weer onverminderd wijn werd gedronken, uit het opgemelde wijnglas. Zie ook hier.
O wacht, hoe kwam ik nu tot die onderwerp? Welaan: uit de onvolprezen rubriek in de Volkskrant ‘Wat zou u doen’ waarin meestal gemakkelijk op te lossen schijnprobleempjes aan de orde zijn, maar volgende week de antwoorden zullen verschijnen op de vraag ‘Moet ik de scheten van mijn man accepteren?’ De betrokkene is nogal een lolbroek (het moest even) die zijn darmgas vaak luidruchtig het ruime sop laat kiezen en ja, die mevrouw heeft daar een hekel aan.
(Hier moet ik vermelden dat ik heel lang geleden verkering had met een meisje dat van haar moeder geen winden mocht laten, dat was namelijk niet damesachtig. Of zij als gevolg daarvan ooit ontploft is weet ik niet, de verkering duurde daarvoor te kort. Dat het laten van een hoog klinkend windje ook heel damesachtig kan zijn, mits in de juiste context, bewees Wieteke van Dort herhaaldelijk tijdens de onvergetelijke Stratenmaker op Zee Show.
Mijn antwoord op de probleemvraag in de Volkskrant zou dus zijn: Ja. Want u laat zelf natuurlijk ook die windjes, mevrouw, de hele dag – zie boven – en bovendien moet je er rekening mee houden dat met het klimmen der jaren de kwaliteit van de anale kringspier er óók al niet op vooruitgaat en het laten van winden zelfs geheel terecht kan komen in de categorie: ik kan er niks aan doen, ze wippen vanzelf naar buiten.
Dus: wapper eens lekker met de dekens en probeer er maar aan te wennen, dat is mijn welgemeend advies en daar moet u het mee doen. En als dat niet in uw kraam te pas komt, probeer dan eens hashtag metoo.
Dat kan ook enorm opluchten.
________