Weten jullie eigenlijk precies hoe die eilandjes in de Caraïbische Zee economisch overeind blijven? Feit is dat sommige ervan al meer dan vierduizend jaar geleden, toen Nederland dus nog niet bestond, wel bewoond waren, en het toen dus economisch ‘deden’. Ook zijn er sinds enige tijd enkele voormalige Britse en Franse eilandjes die geheel zelfstandig het ook rooien. Misschien wel aardig rooien.
De huidige status van de ‘Nederlandse’ eilanden is alleen maar te verklaren doordat ze ooit door rondvarende Spanjaarden waren ‘ontdekt’, en daarna na een gezellig rondje oorlog voeren en piraterij uiteindelijk in Nederlandse handen terecht kwamen. Je kunt het nog beter een stoelendans noemen waarbij Nederland met verve de rol speelde van Gekke Henkie, die toen de muziek stopte een collectie zandstranden met palmen bleek te hebben overgehouden, die zo’n beetje willekeurig verspreid liggen – tussen Curaçao en Sint Maarten bijvoorbeeld ligt zevenhonderd kilometer knalblauwe zee.
Ooit vormden die eilanden samen West-Indië, en Suriname hoorde er ook nog bij. Toen Suriname in 1975 onafhankelijk werd, verviel in feite de zin van het ‘staatsverband’ tussen Nederland en al die eilandjes. Zelfs als koloniën stelden ze geen reet meer voor: koloniën heb je om uit te buiten en zelfs dat lukte van geen kant. Er ging alleen een schep geld bij, elk jaar weer.
Maar goed, rijk land, veel van de rijke mensen in Nederland vestigden zich op diverse van die eilanden, waar ze genoten van de eeuwige lente die er schijnt te heersen. Voor de rest waren ze vooral oorzaak van problemen. De tropenzon schijnt zoals bekend extra graag op corrupte gebieden en die gebieden hadden onveranderlijk de gedaante van lekker verscholen en moeilijk bereikbare tropische vakantieparadijzen, waar het ook goed van opbergen is van op schimmige wijze verkregen kapitalen – kortom, Nederland aarzelde om te doen wat voor de hand lag: worden jullie ook maar lekker onafhankelijk, kun je doen wat je wil, sluit je aan bij Venezuela, Colombia, Suriname op bij Puerto Rico, ik noem maar iets, of probeer het echt alleen, Anguilla doet dat al jaren met succes.
En dan had Nederland zich nog niet hoeven te verlagen om de eilanden te verkopen, zoals wel met bijvoorbeeld met enkele Maagden Eilanden gebeurde, waar echte miljardairs als Richard Branson complete eilanden in bezit hebben.
Goed, misschien heeft Nederland nog wel andere redenen, je weet het maar niet wat er in die hoofden omgaat (neem als willekeurig voorbeeld even CDA-Buma) om vast te houden aan die eilandjes, zelfs met de smoes dat ze die mensen toch niet in de steek kunnen laten. En die mensen zijn het daar uiteraard mee eens, want veel voordeliger kun je niet thuis komen, als koloniaal wingewest.
En voor de gezelligheid krijg je per kerende post ook nog eens stank voor dank.
Intussen zou de orkaanschade op Sint Maarten een aanvullende luid bellende wekker moeten zijn voor de regering in Den Haag. Namelijk een die vertelt: jongens, wat denk je dat het opruimen van de rotzooi en telkens weer herbouwen van het paradijs gaat kosten de komende jaren, waarin wellicht het aantal orkanen minder wordt, maar ze wel allemaal orkaankracht vijf hebben (en meer, als de schaal in het kader van de opwarming van de aarde wordt aangevuld met zes tot en met tien) – regeren is vooruitzien – we zetten er nog één zak met geld neer, dan de zorgpremie nog maar wat omhoog, en dan moet het afgelopen zijn.
Nederland geeft alle straten die naar de eilanden zijn genoemd een andere naam, Nederland is dan in één klap van alle orkanen af.
En van het koloniale verleden.
Dan houdt het gezeik misschien eens op.
_______