‘Gott strafe England, wir strafen Italien’. Het was een slogan uit de Eerste Wereldoorlog. (Er was een andere variant, namelijk ‘Gott strafe England und vernichte Italien’.) Engeland had zich destijds namelijk nogal bemoeid met de Duitse bezetting van België en Frankrijk, en Italië had zich in 1915 alsnog aan de zijde van de westerse mogendheden geschaard en dat was Duitsland en Oostenrijk in het verkeerde keelgat geschoten.
Allemaal interessant, tot ik vanmorgen zag dat de geschiedenis zich blijkbaar echt herhaalt: alleen laten ze er God ditmaal buiten, omdat die niet alleen, net als de paus, helemaal geen divisies heeft, maar ook geen atoombom en bovendien niet bestaat, hoewel het niet zeker is of Theresa May en Donald Trump dat laatste inmiddels ook weten.
Want wat is het geval? The Financial Times heeft vandaag op de voorpagina een interview met Donald Trump – grappig detail: de krant vertelt er uitdrukkelijk bij dat het interview een geredigeerd transcript is van de op band opgenomen tekst – iedereen begrijpt dat de Amerikaanse president weer eens een verward stukje onbegrijpelijkheid ten beste had gegeven. Waar de FT dan wel uit heeft opgemaakt, dat Trump aan de Chinese president zal vragen of die de kwestie Noord-Korea wil helpen oplossen, ‘en als hij dat niet wil, dan doen wij het zelf.’
Tegelijk ontdekte de Britse pers dat deskundigen van mening zijn dat Theresa May bereid is dezelfde truc uit te halen die haar voorgangster Margaret Thatcher vijfendertig jaar geleden gebruikte toen ‘een ander spaanssprekend land’ de gore moed had de Falkland Eilanden te bezetten. May zou bereid zijn het bezit van Gibraltar gewapenderhand te verdedigen tegen Spanje – en de deskundigen zijn van mening dat Engeland dat zou kunnen winnen ook.
Waarmee aangetoond zou kunnen zijn – de daad is nog niet bij het woord gevoegd – dat als puntje bij paaltje komt, Theresa May nog een stuk gekker is dan Trump.
Ik bedoel: de hele wereld is ermee gebaat dat Noord-Korea de voet dwars wordt gezet, voordat het land met atoombommen begint te schieten, hoewel dat misschien toch nog eens aan de onderhandelingstafel geprobeerd zou kunnen worden. Maar er moet iets aan gedaan worden, voor het te laat is.
Gibraltar is, inderdaad net als de Falkland Eilanden, een stukje koloniaal verleden waarvoor alle landen die ooit koloniën hadden zich inmiddels een beetje zouden generen. Maar tot veel Britten is de ondergang van het Brits Imperium nog niet helemaal doorgedrongen, toch een feit dat zich al enige tientallen jaren geleden heeft afgespeeld.
Daar komt bij dat Gibraltar wellicht ooit een strategische voorpost was in de tijd dat het vliegtuig nog tweehonderd jaar op zich liet wachten, maar tegenwoordig alleen nog een probleem omdat de inwoners bij Engeland (en bij de EU) willen blijven en vooral: het prestige van het Brits Imperium ermee gemoeid is.
Maar goed – de Duits/Oostenrijks spreuk kan, met enige aanpassingen, nog altijd gelden: ‘Gott strafe Trump, wir van de Europese Unie strafen Theresa May wel even.’ Hoop ik.
Koenders en Timmermans, die je best.
_______