Door Peter Stiekema
Nog maar duizend jaar! Dat geeft de Britse kosmoloog Stephen Hawking de mensheid op deze aarde. Daarom adviseert hij de wetenschap dringend op zoek te gaan naar leefbare, op de aarde gelijkende, planeten.
Ik denk dat Hawking nog vrij optimistisch is. Ga maar na: in 1800 woonden er ongeveer één miljard mensen op aarde, omstreeks 1900 twee miljard en nu, anno 2016, zeven miljard. De aarde is inmiddels amper in staat de huidige wereldbevolking te voeden, het aantal diersoorten en de aantallen dieren nemen af door overbevissing en overbejaging en uiteraard door het verdwijnen van hun natuurlijke leefomgeving. Hoe moet dat als er over 100 jaar 14 miljard en over 200 jaar 28 miljard aardbewoners zijn?
Er zal dus linksom of rechtsom ingegrepen moeten worden om het aantal aardbewoners drastisch te beperken, of anders zijn we, binnen niet al te lange tijd, allemaal het haasje. Maar dat laatste haasje is dan uiteraard al lang genuttigd. De mensen zijn inmiddels al aan elkander beginnen te kluiven.
Het helpt dus niet echt als je in bepaalde partijprogramma's fokpremies geeft voor het maken van kinderen. De SGP, bijvoorbeeld, heeft in het verkiezingsprogramma 2017 staan, dat alle echtparen voor hun eerste kind een subsidie van duizend euro dienen te krijgen. Niet dat je met duizend euro erg ver komt (die duizend euro gaan al op aan de luiters voor het eerste jaar) en bovendien zouden die duizenden euro's wel eens niet voor het merendeel naar de gristelijke ouders kunnen gaan, als u begrijpt wat ik bedoel.
En jijzelf dan?, hoor ik u vragen. Simpel, ik was heel jong toen ik besloot geen kinderen te verwekken. En dat is me uitstekend gelukt. Mij valt niets te verwijten, maar u? Denk daar maar eens goed over na!