Net in de grote stad de echte vliegtuigliefhebber gesproken die de ‘F-35’ natuurlijk een fantastisch, geweldig en schitterend vliegtuig vindt en de eerste de beste gelegenheid te baat gaat nemen om het apparaat in levenden lijve te aanschouwen (en dan met andere vliegtuigfanaten er een boom over op te zetten.) Wat hij ongetwijfeld bedoelt is de vuurkracht, de onzichtbaarheid voor de radar, de wendbaarheid, de maximumsnelheid.
Vlak voor het gesprek kwam ik een gek op een gloednieuwe Harley-Davidson motorfiets (dat zeg ik om te jennen: motorfiets) tegen die door het voetgangersgebied knalde met een geluidsniveau waar de JSF nog maar aan moet zien te tippen, de komende weken, dus waar hebben we het over.
Ik heb geen verstand van oorlogvoering met vliegtuigen, maar ik ben wel een vliegtuiggek. En de F-35, de JSF, bedenk desnoods een eigen naam, is natuurlijk een geweldig vliegtuig, waar ik twee opmerkingen bij heb: is dit weer zo’n wapen dat bestemd is voor de vorige oorlog, zoals zo vaak met wapens, waarover straks meer, en: waarom hebben we zo’n lelijk ding uitgezocht? Een F-16 moet je ook niet van onderen zien, maar die is, vergeleken bij deze lompe bak – een omgebouwde roeiboot – van opzij een gevaarlijk snel vormgegeven apparaat.
Nu zul je zeggen: de F-35 is juist ontworpen om niet gezien te worden – maar hoe vaak zal dat een nuttige eigenschap blijken? De meeste tijd zie je ze wel degelijk, dat wil het volk namelijk, dat er de nodige miljarden aan spendeert.
En dan krijgen ze deze logge keukenmachine op kromme pootjes.
Huh? Jazeker, een logge keukenmachine op kromme pootjes. Zelfs de commentator bij de luchtmachtvideo gaf toe dat het toestel ‘moeders mooiste’ niet is, ‘maar hier is nu eenmaal voor gekozen’. Tja, de politiek geeft niet om schoonheid.
Hoe dan ook: waarom hebben ze dat ding geen aggresievere vorm gegeven? Waarom gaan Russen, Zweden en andere Europeanen met die eer strijken maar koopt Nederland geen Raffales, Eurofighters, Gripens? En er zijn er meer, hoewel ik kan begrijpen dat het een probleem zou kunnen zijn om ze überhaupt te kopen: de, zegt men, in militair opzicht superieure Russische toestellen met hun aggressief-masculiene vormgeving, jachtbommenwerpers zoals de MiG-29 en MiG-35 en al helemaal de Suchoi-35 – zoek zelf even de plaatjes op internet.
Nou goed, je kijkt, als vliegtuiggek, natuurlijk gezellig mee naar een Hollands tafereeltje – twee piloten klimmen met een lachje of ze even een straatje om zijn geweest uit hun toestellen – ze hebben er net achtduizend kilometer in hun eentje opzitten, over de hele oceaan, een keer of vier bijgetankt onderweg (een hele kunst) en nemen de beloning in ontvangst: de minister van Defensie die stralend naar ze opkijkt en ze dan drie klapzoenen op beide wangen geeft: weer veilig thuis! Kranig gedaan, kerels! Dat kan alleen een VVD-minister. Onder deze omstandigheden.
Maar dan denk je toch: de minister is naar Leeuwarden gekomen in haar elegante Gulfstream, en die beide kerels hebben net ieder een tractor over de oceaan geduwd.
Maar natuurlijk denkt de ware scepticus bij dat alles: die klapzoenen zijn na een riskante vlucht in de volgende oorlog overbodig, want drones kussen niet.
En ik zie ook niet meer zo gauw een minister van Defensie opduiken die zo volstrekt weerloos bewonderend opkijkt naar majoor Pascal ‘Smiley’ Smaal en iets minder hoog naar majoor Laurens Jan ‘Sjoak’ Vijge – dan onze Jeanine; het lijkt Top Gun wel, met die bijnamen.
Ik mis even de scène waarin Smaal, met de minister achterop, op zijn motor de ondergaande zon achterna rijdt – maar dat zou totaal mislukt zijn, want het was miezerig nattig weer, in Friesland.
De zon ging onzichtbaar onder.
________