Geen idee of veiligheid destijds het eerste doel was, maar hoe dan ook: in principe is vervoer per rail de veiligste manier van transport. Helaas wordt het principe in zijn zuiverste vorm alleen nog toegepast in liften.
En treinen en trams dan? En de metro?
Ik zat daar gisteren, op een van mijn zeldzame treinreizen, even over te mijmeren. Ik had geen boek bij me, de WiFi van Veolia bood ook al geen soelaas en de reis duurde hoe dan ook maar twintig minuten. Maar ik zag op die reis dus de rails elkaar kruisen, afslaan, enkelspoor/dubbelspoor worden en omgekeerd en een compleet circus aan verkeerslichten.
En toch was het ooit zo eenvoudig: je legt twee ijzeren staven van A naar B, zet daar een voertuig met geschikte wielen op en rijden maar. Het eerste probleem ontstaat als je twee treinen wilt laten rijden, maar alleen maar enkelspoor hebt. Je kunt dan wachten op de eerste frontale botsing.
Dus het spoor is compleet als er naast het enkelspoor van A naar B een enkelspoor van B naar A wordt gelegd. Als die twee treinen gewoon heen en weer blijven rijden kan er nooit wat gebeuren. Niet eens in een verkeerde trein stappen.
Maar zo zit de wereld niet in elkaar, natuurlijk. Bijvoorbeeld: er is geen geld voor dubbel spoor. Geen nood: Als je zorgt dat de trein van A naar B halverwege even stopt op een aan te leggen zijspoortje, zodat de trein van B naar A ongehinderd kan passeren, dan heb je een oplossing.
Maar daar introduceer je dan het grootste gevaar van allemaal, namelijk de machinist. Die hoeft helemaal niet dronken te zijn of slaperig, om te vergeten dat hij naar dat zijspoor moet; hij gaat altijd naar het zijspoor, doordat de wissel vast in die richting staat. De tegenligger heeft daar geen last van.
Maar dan staat hij daar te wachten en zijn collega komt er niet aan. Hoe lang wacht hij nog tot hij tot de conclusie komt dat zijn collega helemaal niet vertrokken is, of al voorbij is, hetgeen hem niet opviel omdat hij op zijn telefoon zat te gamen.
Vervolgens bestaat de behoefte aan een grotere frequentie, er moeten meer treinen tegelijk over het spoor rijden. Van op afstand bediende wissels, rode en groene seinen, automatische treinbeïnvloeding zijn allemaal handige middelen om te zorgen dat de zaak gesmeerd en op rolletjes blijft lopen.
Je hebt dan ook wel een enorme hoeveelheid kansen op ongevallen geïntroduceerd. ‘De machinist heeft een rood sein niet gezien/genegeerd’, ‘het rode sein heeft niet goed gefunctioneerd’, ‘de computer van de automatische treinbeïnvloeding werkte niet goed’ en opnieuw ligt het spoortraject bezaaid met lichaamsdelen, bagage en schoenen, vooral met schoenen.
De introductie van onbemande treinen zou de menselijke factor wegnemen, maar dan neem je toch jezelf in de maling: de menselijke factor zit dan op kantoor aan de knoppen om de wissels en de spoorwegovergangen te bedienen.
En uiteraard te gamen op de telefoon. Of gewoon, naar buiten te kijken omdat het mooi weer is en de meisjes korten rokjes aan hebben.
Inderdaad, na vliegen blijft de lift de veiligste manier van transport.
________