Het grote voordeel van de uitslag van het Nederlands raadgevend referendum over het Associatieverdrag van de Euopese Unie met de Republiek Oekraïne is natuurlijk dat er een nieuwe extreemrechtse politieke leider is opgestaan, de nihilist Jan Roos, die ongetwijfeld een eigen rechtse partij gaat oprichten die al even ongetwijfeld veel volgers zal afpakken van andere rechtse partijen zoals de VVD, de PVV en de SP. Dat is pure winst voor het democratisch gehalte van de Nederlandse politiek. Hoe meer versnippering aan die kant, hoe beter. (Bij de SP verdwaalde linkse kiezers zullen bij de PvdA en GroenLinks met open armen worden ontvangen.)
Niettemin zal er toch een middel gevonden moeten worden om van die rare referendumwet af te komen. Wie heeft bedacht dat dertig procent opkomst voldoende zou zijn om een verkiezing te winnen? Bij mijn weten moet je, om verkiezingen te winnen waarbij er maar twee mogelijkheden zijn om uit te kiezen, de helft plus een van het electoraat achter je verzamelen.
Deze verkiezing kon je winnen door twintig procent van het electoraat achter je te krijgen – niet toevallig goed voor de 29 zetels die de PVV volgens peilingen in de Tweede Kamer zou halen als de verkiezingen voor het parlement waren geweest. (Het totaal aantal opgekomen stemmers zou goed zijn geweest voor 48 Kamerzetels. Klopt ook: de 29 zetels van de PVV plus de 19 van D’66 uit de peilingen.)
D’66, de uitvinder van het onzalige referendum, kijkt natuurlijk raar op zijn neus, overweegt de aanschaf van een kapiteinspet en gaat inmiddels gesmoord liggen uitsnikken in het hoofdkussen.
En verder? Nou ja, niks, Rutte zoekt het maar uit: het gaat vooral om zijn electoraat dat nu in een moeilijk parket terecht is gekomen – het heeft immers vermoedelijk voor een deel, puur omdat er het meeste mee te verdienen zou zijn, vóór het verdrag gestemd – we hebben wel leuke handelscontacten met veel raardere landen dan Oekraïne – Rusland, China, Saoedi-Arabië, om maar een eens een verre van uitputtende lijst te noemen.
Intussen zitten ze zich in Brussel al te verkneukelen om de in fraai Hollands steenkolen-Engels uit te spreken excuusrede van Rutte, lezen ijverig tussen de regels door en daar staat luid en duidelijk: jongens, even gedeisd houden, we gaan er maanden over palaveren tot iedereen tureluurs is en dan ratificeren we alsnog.
En vervolgens op naar de verkiezingen van maart 2017, waarin vooral de rechtse partijen elkaar eens flink de levieten zullen lezen.
Of links daarbij rustig achterover kan leunen en rekenen op de zeventig procent die dat hele referendum aan de reet zou roesten, dat is dan natuurlijk een vraag waarop ik niet graag nu al het antwoord zou willen formuleren.
________