Ik vraag me bijvoorbeeld af of er reclamebureaus zijn die onder embargo op de hoogte worden gesteld van voorgenomen aanslagen, zodat ze tijdig hun ideeën voor bijpassende logo’s klaar hebben. Begin dit jaar hadden we ‘Je suis Charlie’, nu hebben we Eiffeltorens (vooral als korrel op de loop van een wapen) en de Franse vlag, op de Eiffeltoren zelfs heiligschennend geprojecteerd als de omgekeerde Nederlandse vlag (de kleuren van de Franse vlag staan verticaal, suffie, te beginnen aan de stok met de kleur blauw.) En overal hoor je opeens het bloeddorstigste volkslied on the planet, de Marseillaise, nauwelijks een vredesboodschap, eerder een scheldkanonnade, met daarin een tekst die, indien niet gebruikt tegen de vijand met wie je in oorlog bent maar tegen bijvoorbeeld je vrouw of de buurman of een medeweggebruiker die je hindert een veroordeling wegens bedreiging zou opleveren: ‘Opdat jouw onzuivere bloed door de goten stroomt.’
Dat laatste klinkt natuurlijk toch een beetje misplaatst, in een volkslied. Vind ik.
Nee, dan de Amerikaanse talkshow host John Oliver. Die mij ten eerste inneemt wegens zijn Britse accent. Maar vooral door zijn tekst van afgelopen maandag. Gemakshalve laat ik hem onvertaald, omdat de woorden arseholes (en dus niet assholes) en fuck in deze context niet exact vertaalbaar zijn. Maar het gaat dus over de aanslagen in Parijs. En o ja, HBO is dus een soort publieke omroep, niet, zoals de meeste andere Amerikaanse tv-stations, honderd procent afhankelijk van het bedrijfsleven, dat meestal niets moet hebben van gevaarlijke dingen als ‘vieze woorden’ en ‘vrijheid van meningsuiting’.
‘Look, it's hardly been 48 hours and much is still unknown, but there are a few things we can say for certain. And this is when it actually helps to be on HBO, where those things can be said without restraint. Because after the many necessary and appropriate moments of silence, I'd like to offer you a moment of premium cable profanity.
So, here is where things stand. First, as of now, we know this attack was carried out by gigantic fucking arseholes. Unconscionable flaming arseholes, possibly working with other fucking arseholes, definitely working in service of an ideology of pure arseholery.
Second, and this goes almost without saying... fuck these arseholes. Fuck them, if I may say, sideways. And third, it is important to remember, nothing about what these arseholes are trying to do is going to work.
France is going to endure, and I'll tell you why, if you're in a war of culture and lifestyle with France, good fucking luck, because go ahead. Go ahead, bring your bankrupt ideology, they'll bring Jean-Paul Sartre, Edith Piaf, fine wine, Gauloise cigarettes, Camus, camembert, madeleines, macarons, Marcel Proust and the fucking croquembouche.
You just brought a philosophy of rigorous self-abnegation to a pastry fight my friend; you are fucked, that is a French freedom tower.
(Dat laatste snap ik niet helemaal, maar dat komt doordat ik niet weet wat een croquembouche is.)
Voor de rest dele ik jullie mee dat ik doorga met mijn waterdichte taktiek: ik blijf uit de buurt van lui met een kalasjnikov en/of een bomgordel.
_______