Als je een Volkskrantbijlage op de deurmat vindt waarin de redacteuren van de bijlage je vertellen welke boeken ze zelf meenemen op vakantie: dan weet je hoe laat het is, vooral als de thermometer om 11 uur ’s morgens al 33 graden aanwijst. Het is zomer en de krant gooit het bijltje erbij neer; op de redactie blijven drie redacteuren achter die Geert Wilders, Griekenland en de Tour de France in de gaten houden en voor de rest kan de abonnee het beste een voorbeeld nemen aan de redacteuren.
En dus de boeken die je gaat meenemen op vakantie opnoemen en vertrekken.
Er is alleen één probleem: ik ga voorlopig niet ‘op vakantie’. Sterker nog: als ik al wegga dan ga ik ‘op reis’. Vakantie is meer iets waarbij ik denk aan bakken op het strand, gulzig wegslokken van rumcola, ziek worden van oesters, veel te grote delen van je fysieke gestalte, sterk verbrand of niet, tonen in de lobby van je Turkse resort – o ja, vakantie doe je tegenwoordig óf in een resort, óf op een cruiseschip. (Reken ik even de bad and breakfast in het Zuid-Oosten van Kroatië niet mee waar nog niemand vóór jou is geweest en naar blijkt: geheel terecht.)
Goed. Ik reis meestal met de camper dus daar kan ik met gemak een hele kubieke meter boeken in kwijt. Probleem opgelost: ik heb niet eens een kubieke meter ongelezen boeken, hoogstens een halve.
Maar goed, misschien zijn de opsommingen van mee te nemen boeken van de Volkskrantredacteuren niet uitsluitend bedoeld om eens lekker te snoeven over zoveel literaire smaak, waar hoogstens een half procent van de lezers zelfs maar aan kan tippen, maar als serieus bedoelde adviezen. Denk aan ‘Als je dát niet gelezen hebt, dan heb je eigenlijk nog nooit iets gelezen.’
Dus ik ga eens kijken wat die luitjes allemaal voor leuks aanbevelen en maak er een eigen keuze uit, waarbij ik moet aantekenen dat ik geleerd heb geheel op mijn eigen smaak af te gaan, omdat de boeken die ik van anderen móet lezen mij vaak, eh, tegenvielen. Zo wordt de onlangs overleden James Salter door Haro Kraak dusdanig smakelijk aanbevolen dat ik al bijna de website van The Book Depository aanklikte – op tijd moest ik denken aan de alom aanbeden John Fante, waar ik gewoon niks aan vind.
Dan maar The Best of Everything proberen, van ene Rona Jaffe? Het gaat over ‘romantische verwikkelingen van kantoormeisjes op Manhattan in de late jaren vijftig’ – in die zin staan minstens vier begrippen die mij inderdaad doen grijpen naar Book Depository – het is er te koop voor nog geen tientje, verzending gratis.
Welgemoed verder. Arjan Peters prijst Du coté de chez Swann van Marcel Proust aan. Gevaar: ik heb nooit iets van de goede man gelezen. Aansporing: ik moet eindelijk weer eens iets in het Frans lezen. Bij dezelfde firma voor nog geen 12 euri.
Nee, dan Verhaal van een schipbreukeling van G.G. Marques, maar ja, mijn Spaans is minder dan het geweest is. Dus ben ik aangewezen op Nederlands, waar altijd het gevaar op de loer ligt van een slechte vertaling. En bij bol.com tweedehands voor ruim 16 euro. Ja, toedeledokie.
Ah, dat ga ik zeker halen: Philip Dröge, De schaduw van Tambora. Indische vulkaanuitbarstingen, daar je me voor wakker maken. Ook méé wakker maken natuurlijk, mits voldoende luidruchtig.
The Book of Strange New Things van Michel Faber, bij BD 18 euro zoveel. Dat is in ieder geval 7 euro goedkoper dan de Nederlandse vertaling. En een lekker dik boek. Overwegen we.
Kaputt van Curzio Malaparte. Heb ik, en lang geleden, ook gelezen, in vertaling. Zou ik nog eens moeten overdoen, in het Italiaans. Bij amazon.it, antiquarisch, voor 6 euro. Jammer dat die een vermogen aan verzendkosten rekenen.
Ha, Hilary Mantel, die ik pas in 2014 ontdekte maar van wie ik intussen een stuk of zes boeken heb gelezen. In mijn e-reader staan er nog zeker zes, dus daar kan ik mee vooruit. (Ik kan mijn e-reader, door voor mij onnaspeurlijke redenen, niet meer gebruiken voor eerlijk gekochte e-books; ik heb nu uitsluitend DRM-vrije boeken.)
Gelukkig staan op de lijstjes ook boeken die ik gelezen heb of die al in de wachtrij staan in de boekenkast. Wat ik momenteel lees: The Harder They Come van T.C.Boyle. Nog altijd de beste levende Amerikaanse schrijver.
________