Net een fijne column van Leon de Winter gelezen. Hij beklaagt zich erover dat je in het land waar de democratie zo ongeveer is uitgevonden en waar je tot nu toe, als je tenminste blank bent, allerlei voordelen genoot, zoals de mogelijkheid met iedereen Engels te kunnen spreken, ineens wordt geconfronteerd met een soort Spaans, gesproken door allerlei aapachtige meestal illegale immigranten uit landen ‘south of the border’ waar zinloos bloedvergieten en linkse staatsgrepen tot de normale dagelijkse bezigheden horen. Hij spreekt de vrees uit dat die de macht in het land, in casu de VS, zullen overnemen.
Het stukje stond in De Telegraaf, maar toch.
De Winter schrijft ook de lof wordt gezongen van het ook al zo democratische en blanke Israël, waarbij je onwillekeurig voor je geestesoog weer die bulldozers voorbij ziet trekken, onderweg naar de huizen van meestal totaal onschuldige mensen, ten einde die woningen met de grond gelijk te maken, wegens (uiteraard niet goed te praten) optreden van één van de aldaar metterwoon gevestigde personen.
Zie je ineens eindeloze filmpjes op Youtube waarin Amerikaanse politieagenten met de gummiknuppel en andere wapens weerloze en ongewapende voorbijgangers te lijf gaan, vaak zwart of latino. Had hij maar op eerste vordering zijn identiteitsbewijs moeten laten zien, was bij een van de filmpjes de verklaring voor het brute geweld.
En daarna de klap op de vuurpijl, de wonderlijke exploten van de CIA. Het grote verschil is dat die ook alweer grote democraten (‘patriotten’, zei de jonge Bush desgevraagd) niet wurgend of stompend en in het openbaar te keer gaan, maar in het geniep en, mooier nog, zonder dat er veel filmpjes van op Youtube staan.
De Amerikaanse geheime dienst is helemaal terug in de Middeleeuwen, toen ook sterk werd gehecht aan de heilzame werking van het Procrustesbed, het vierendelen, bekkensnijden, radbraken en kielhalen (‘water boarding’), en alles uiteraard met de beste bedoelingen, en, nog mooier, prima resultaten. Vonden ze zelf.
Ik zag een prachtige cartoon, waarop je een woordvoerder van het Witte Huis ziet die verklaart: ‘We moesten wel eens een beetje over de schreef gaan, anders waren we er nooit achter gekomen of we te ver gingen of niet.’
Obama heeft het allemaal alweer veroordeeld, maar ja, wat is Obama? Lezen wij wederom een stukje van Leon de Winter, ook alweer in De Telegraaf, waarin hij meldt dat Obama in het geheim een communist is, die zich onder valse voorwendsels heeft binnengepraat in de Democratische Partij. Obama heeft in zijn tijd in Chicago nog les gegeven in ‘agitatietechnieken’, lees ik daar. Hier de hele bij behorende passage, ik kan het niet laten: ‘Opgevoed door een radicaal-linkse moeder, radicaal-linkse grootouders en op Hawaiï begeleid door een vaderlijke communistische dichter, in Chicago bevriend met radicaal-linkse academici en activisten, gaf hij gedurende zijn tijd als sociaal werker les in agitatietechnieken. Hij hield dit voor gematigde Democraten verborgen, maar hij is een idealist met neomarxistische sympathieën.’ Dit gaat, ik zeg het er maar even bij, voor het geval u in lichte verwarring mocht zijn geraakt door deze ‘analyse’, dus niet over een soort Jan Marijnissen, maar over Barack Obama.
De Winter stopt met zijn columns in Elsevier en De Tel, lees ik weer ergens anders.
Ik denk dat ze in communistische kringen in het Witte Huis opgelucht herademen.
__________