‘Russische passagiers hebben op het vliegveld van de Siberische stad Igarka in de ijzige kou een vliegtuig moeten aanduwen. Doordat het kwik tot 50 graden onder nul was gedaald, waren de wielen van het toestel vastgevroren aan de grond. Toen de luchtvaartmaatschappij het euvel onthulde hadden de passagiers al een dag vertraging. Zo'n zeventig passagiers, bemanningsleden en onderhoudspersoneel werden ingezet om de Toepolev 134a los te wrikken. Volgens een woordvoerder van de luchtvaartmaatschappij was per ongeluk het verkeerde smeermiddel gebruikt.’
Bij dit bericht is een filmpje waaruit je zou kunnen opmaken dat het bericht helemaal klopt.
Maar ik wil toch een paar opmerkingen maken.
Om te beginnen klopt het natuurlijk niet dat de passagiers het vliegtuig aanduwden, om de eenvoudige reden dat dat niet gaat: een vliegtuig wordt als het ware voortgeblazen door de motoren, de wielen spelen er geen enkele rol in.
Laten we zeggen dat honderd man tegen de vleugels van het toestel stonden te duwen. Het maximum startgewicht van het toestel is 37.500 kilo, het gewicht van een kolos van een vrachtwagen. Ondanks dat die honderd man flink boven hun macht stonden te duwen kregen ze de wielen van het onderstel nogal gemakkelijk aan het draaien, ik schat over een afstand van een meter of tien.
Aan het eind komt een veel eenvoudiger oplossing van het probleem in beeld: een van de twee staartmotoren van het toestel; met een dotje gas van die twee motoren had men toch hetzelfde effect kunnen bereiken?
Bovendien: wat is dat voor een verhaal over ‘het verkeerde smeermiddel’? Elk straalvliegtuig dat een vlucht maakt van minstens enkele honderden kilometers komt op zijn trip dat soort temperaturen tegen, zelfs als het op grond plus veertig is. Als je dus het onderstel smeert, moet je dat altijd doen met een smeermiddel dat tegen zeer strenge vorst kan, andere middelen komen niet in aanmerking, wiel je niet het risico lopen te moeten landen met een vastgevroren onderstel. En dan ga ik er even vanuit dat in dit geval deze of gene gedacht heeft: smeermiddel is op, maar ik heb nog wel een paar speklapjes liggen. Tenzij je betrekkelijk dronken bent, kom je niet op zo’n idee, zelfs niet in Rusland.
Apropos dronken: De passagiers en de bemanning hadden al een hele dag moeten wachten, en wat zou je als rechtgeaarde Rus al die tijd doen? Drie keer raden.
Dat ‘aanduwen’ was dus een grap van een gezellige dronkemansbende.
Het is te hopen dat de piloten zich enigszins beperkt hadden, qua consumpties. Van een vliegtuigongeluk hebben we verder niets meer vernomen, dus het zal allemaal wel losgelopen hebben.
Blijft voor mij de kans nog eens de lof te zingen van dit toestel. Het is een van de fraaist vormgegeven passagiersvliegtuigen uit de geschiedenis, met die ranke romp en die stoer omlaaghangende vleugels. Bij de start dacht je altijd dat de piloot besloten had niet op te stijgen maar het gewoon over de autoweg te proberen, zo lang duurde het voor hij loskwam. De meeste 134’s en 135’s waarin ik ooit vloog hadden een uitgesproken uitgewoond interieur. En mijn voorkeur gaat uit naar de TU-134, die een geschutskoepel in de neus heeft, waar je een prachtige zware mitrailleur kunt (of althans destijds kon) bewonderen, als je vlak voor het toestel langs liep.
Zo eentje was het trouwens, daar in Igarka.
_______