Renée Zellweger is/was een van mij favoriete actrices. Niet zozeer wegens haar ongelooflijke acteertalent – ik weet niet eens of ze dat heeft of had, ik heb daar gewoon geen verstand van – maar gewoon, hoe ze er uitzag. Nee: hoe ze op mijn overkwam.
Net als Lee Remick en Kelly McGillis was Renée Zellweger zo’n onopvallende vrouw die mij wèl opviel. Geen idee waarom, het zijn ook drie zeer verschillende types. Die overigens gemeen hebben/hadden (Lee Remick is overleden) dat ze blijkbaar een onmiskenbaar modern eigentijds uiterlijk hadden. Kelly McGillis was niet geloofwaardig als Amish-meisje (in Witness), Lee Remick was te zien in negentiende-eeuwse kleding in The Europeans – en het stond haar werkelijk voor geen meter.
Al bladerend op internet zie ik dat Kelly McGillis inmiddels haar uiterlijk van the girl next door (maar hou haar in de gaten) uit TopGun (1986) heeft verruild voor dat van een gisse Canadese bibliothecaresse. Het zij haar vergeven.
Toen Lee Remick, dainty en wel, in 1991 overleed (56 jaar oud) zocht en vond ik een vervangster en dat werd Renée Zellweger. Ook weer zoiets opvallend onopvallends. Een vakvrouw, zo bleek in de Bridget Jonesfilms, waarvoor ze kilo’s – ik meen twintig – moest aankomen waardoor haar toch al niet erg florissante figuur een zekere wanstaltigheid kreeg. Ook Zellweger kan geen klederdracht aan, zoals bleek uit een film waarin ze de vrouw speelt van een orthodoxe rabbijn (A Price Above Rubies) waarin ze de bijbehorende orthodoxe tut-holakleding aan moest.
Maar ook bij haar is vooral het gezicht fascinerend. Die half geloken, net een beetje schuin staande ogen in haar min of meer ronde gezicht, een lief meisje ook alweer, met, als je wat langer kijkt, een zeker pezaz, zal ik maar zeggen.
Voorbij allemaal.
Ook op de encyclopedie van de film, IMDb.com, is al haastig de foto van haar gloednieuwe uiterlijk geplaatst. Het blijkt een gewone doorsnee suburbia Amerikaanse te zijn geworden, waarvan er in Amerika, schat ik, 150 miljoen rondlopen. Niks mis mee, maar wij zijn wel Renée Zellweger kwijt, want als de nieuwe Renée al ergens op lijkt, dan is het totaal niet meer op zichzelf.
De plastisch chirurg die haar te pakken heeft gehad en misschien alleen een op zich begrijpelijke ooglidcorrectie had moeten doen, verbouwde haar gezicht werkelijk totaal.
Let wel, het enige dat ik betreur is het verlies is dat unieke gezicht uit miljoenen dat mij aanstond. En de vraag is of ze dat zonder mijn toestemming met zichzelf had mogen doen verbouwen.
Het somberst zie ik de toekomst in. Want zoals zoveel vrouwen die hun gezicht laten verbouwen, is daarmee wellicht een verslaving geboren en ziet Renée er over niet al te lange tijd uit als Marijke Helwegen, ik bedoel: zo’n gelijkenis in naam is er natuurlijk ook al niet voor niks.
Nu al, maar zeker dan, moet ik op zoek naar een nieuw idool.
En ik heb nog geen kandidate. Hellup!
________
Op de foto: Renée Zellweger voor en na de verbouwing.
_________