Een analyticus is volgens Van Dale’s Groot Woordenboek der Nederlandse Taal iemand die de psychoanalyse bedrijft. De psychoanalyse is een enigszins bedaagde maar nog altijd zeer sjieke vorm van psychiatrie, gebaseerd op het gedachtegoed van Sigmund Freud. Ik heb er nauwelijks verstand van en zeg er ook niks over.
Maar waar ik wel iets over kwijt wil, dat is dat het woord analyticus. Dat wordt tegenwoordig namelijk nog uitsluitend gebruikt voor mensen die met zijn vieren of vijven aan een tafel zitten en op de televisie te zien zijn en het hebben over voetballen. Het zijn eigenlijk meestal nogal schunnige roddelaars, maar vooruit, laten we mild zijn: een analyticus doet aan nakaarten. Ze hebben een of meer voetbalwedstrijden gezien en ouwehoeren daarover een uur vol, alsof het gaat over het zoveelste opgedoken complot rond de moord op president Kennedy, of over iets van nóg meer belang. Het lijkt soms zelfs op psychoanalyse, maar dan toch zeker van de zeer koude grond.
In het begin van de jaren zestig waren er twee dagbladen in Nederland die hun bestaan rekten door middel van het feit dat ze allebei voortreffelijke sportpagina’s hadden, te weten het communistische dagblad De Waarheid en het roomsch-katholieke dagblad De Tijd, ongetwijfeld bien etonnés de se trouver ensemble. Ze hebben het er uiteindelijk niet mee gered, maar ik moest er aan denken toen ik vanmorgen kennis nam van de VPRO Gids van volgende week, waarin zeventien, ik herhaal zeventien pagina’s, inclusief de opnieuw superieur vormgegeven cover, over het wereldkampioenschap voetbal in Brazilië. Een evenement dat komende weken de wereld weer eens met de neus zal drukken op het feit dat we geregeerd worden door corrupte bendes zoals de FIFA, en dat dat de Jumbo en Appie Heijn en de rest van de neringdoende middenstand niks kan schelen, zolang er een extra grijpstuiver mee te verdienen valt.
Ik moet erbij zeggen dat ik er hoe dan ook niet aan ontkom. Als ik bijvoorbeeld het Journaal iets te vroeg aanzet en te laat uit, word ik volledig vol gestort met uitsluitend in de armoedigste kleur uit de natuur, vaal oranje, gedachte reclameboodschappen met een inhoud waarvan je de geestelijke armoede niet voor mogelijk had gehouden.
De VPRO Gids dus, zou die ook het einde voelen naderen?
Ik ben al meer dan vijftig jaar lid van die omroep en zal dat tot het einde blijven, ook al omdat ik denk dat er toch grenzen zijn: ik neem toch aan dat in dat blad nooit de loftrompet gestoken zal worden over intellectuelen als René van de Gijp en Youri Mulder, hoezeer die zich ook tooien met de titel analyticus.
En als ik ook eens iets mag analyseren: er wordt in de media al over geklaagd dat ditmaal zo weinig mensen hun hele buurt oranje hebben geverfd, waar blijven we op die manier, als land van de authentieke oranjegekte?
Ik denk dat de mensen in al die prachtwijken zo moe zijn geworden van op de PVV stemmen, dat ze aan het karwei niet zijn toegekomen.
Ook een analyse van niks, natuurlijk, maar ik wil zo weinig mogelijk opvallen tussen de andere analytici. Dat is het eigenlijk.
_______