Het zou toch eigenlijk moeten kunnen: een column schrijven waarin de nieuwe huwelijkse voorwaarden, de vrouwenlustpil, de in München gevonden schilderijen, de Indiase raket naar Mars en de actuele koers van de AEX in één groot samenhangend verband worden geplaatst.
Maar jullie begrijpen wel dat dat niet zomaar gaat, daar komt enig breiwerk aan te pas.
Voor de hand ligt uiteraard het verband tussen de raket naar Mars, de vrouwenlustpil en de nieuwe huwelijkse voorwaarden. Dat behoeft verder geen betoog, dunkt mij. Hoogstens zou ik zijdelings nog even de bij de vrouwenlustpil behorende snorgroei aan de orde willen stellen – zijn die vrouwen eindelijk in de juiste stemming, schrikken de heren van die haardracht en gaat hun Indiase raket er weer lusteloos bijhangen. Daar moet dan weer een Viagrapil aan te pas, die geen lust opwekt, dat hoeft bij mannen namelijk niet, maar zorgt dat het bijpassende instrumentarium de reis naar Mars, eh nee, Venus, kan overleven. Daarbij moeten we meteen constateren dat die lustpil één ding is, en en weer iets anders die Indiase Marsraket. Die, weer eens uit koers geraakt en richting Venus koersend, onontbeerlijk is om het gewenste resultaat te realiseren.
En wat doen die huwelijkse voorwaarden daarbij? Die komen als de pillen hun werk hebben gedaan, grotendeels op zijn en men gaat scheiden en het gekibbel begint over van wie welk boek, welk keukenutensilium, welke cd en welk kind eigenlijk is, want de nieuwe huwelijkse voorwaarden vergen wel een minutieus bijgehouden en door minstens twee getuigen geverifieerde boekhouding, waar het dan nooit van komt omdat die pillen maken dat je aan één stuk door ligt te kroelen.
Blijft nog over de actuele koers van de AEX. Dat is nog het geringste probleem,want daarvan wordt de boekhouding automatisch door de beurs bijgehouden en bovendien zijn de aandelen altijd van de man, als trouw aanhanger van de VVD en/of D66, die ze gekocht heeft vóór hij in het huwelijksbootje stapte, en die dus bij de notaris al staan genoteerd als zijn eigendom. Verschil met de goede oude tijd is dat de aanstaande ex niet kan profiteren van de inmiddels gerealiseerde koerswinst en dus met koters, cd’s, mes en vork naar een koud zolderkamertje kan vertrekken en moet proberen alsnog als zzp’ster aan de slag te komen.
Om niet nog eens in die ellende te verzeilen spoelt zij op een grauwe ochtend in november de laatste vrouwenlustpillen door het toilet en neemt nog een van de laatste centen gekochte goedkope wodka.
Oh, verrek, nou vergeet ik nog die schilderijen. Ik heb wel eens zonder geneesmiddelen een weekend doorgebracht in een huis waar de productie van een kunstschilder stond opgeslagen.
Ik kan niet beweren dat de verflucht de lust sterk aanwakkerde, maar dat was ook niet nodig: ik was jong en zij was mooi.
Bovendien waren die schilderijen in München al zo oud, die roken nergens meer naar.
Naar verluidt in tegenstelling tot de huidige bezitter, begrijp ik.
________