SanteLOGie

Losbandigheid van zenuwen

Ik ben gek op lijstjes. Het mooiste lijstje dat ik ooit maakte was dat van rare straatnamen in Den Haag. Het staat in het Lijstenboek 2, in 1982 uitgegeven door Uitgeverij Luitingh, dat ik vertaalde en een beetje aanvulde; het beroemdste lijstje dat er in staat is dat van Mark Twain (who else) genaamd ‘Lijst van de volgorde waarin personen en voorwerpen dienen te worden gered uit een brandend hotel’. Het begint met ‘Verloofden’ en eindigt met ‘schoonmoeders’, en de lijst is 27 punten lang, dus dan is die schoonmoeder natuurlijk al lang verbrand, hetgeen uiteraard ook de bedoeling was. Ze komt nog na de eigenaar, de brandweerlieden en het meubilair.

Bij mijn weten is het weekblad De Linie ooit met die lijstjes begonnen, elke week greep ik naar dat blad om achterop het nieuwe lijstje te zien. Tachtig stuks daarvan zijn ooit opgenomen in een boekje waarmee je ook nu nog een menig melig uurtje zou kunnen vullen met slappe lach.

In Lijstenboek 2 vind je daarvan nog een echo in twee van die typische lijstjes, van de hand van uitgever Thomas Rap, allebei getiteld ‘Modern’. Het eerste schetst een beeld van een jaren-zeventig-interieur: onder veel meer staat daarin Oranje schrootjes, vierenvijftig te grote kamerplanten, Deux-cheveaux bestel, Zware Van Nelle, eikeltjeskoffie en de Volkskrant, het tweede somt negen zangeressen op aan wie iets ontbreekt. Voorbeeld: ‘De zangeres zonder auto (Simca Marina).’ Absoluut zoutloos en dus precies goed.

Ik kom hierop omdat ik toevallig tegen een ‘lijstje avant la lettre’ opliep: lijst van redenen waarom je in de periode tussen 1864 en1889 kon worden opgenomen in een Amerikaans krankzinnigengesticht. Je kunt er van alles van zeggen, maar mij intrigeert vooral de volgorde. Zo vind je, verspreid over de hele lijst: Masturbatie en syfilis, Dertig jaar masturberen, Tabak en Masturbatie, Krankzinnige masturbatie en Onderdrukte masturbatie. Natuurlijk waren er veel typische aandoeningen van vrouwen bij: Mishandeling door echtgenoot, ingebeelde vrouwenproblemen, hysterie, nymfomanie, verlating door echtgenoot, baarmoederstoring, andere vrouwenproblemen, geruchten over moord op (of door) echtgenoot en vrouwenziekten.

De lijst stamt van direct na de Amerikaanse Burgeroorlog, en die leverde ook een aantal geldige redenen op voor opsluiting in het gekkenhuis: tegen het hoofd getrapt door een paard, zonen gesneuveld in de oorlog, opwinding als officier en tijdens de oorlog van het paard gevallen.

Mijn favorieten zijn de volgende: jaloezie en godsdienst, luiheid, huwelijk van een zoon, lezen van romans, ouders waren neef en nicht, politieke opwinding, godsdienstige geestdrift, koolzuurgas, overdreven seksueel misbruik, brandblussen, dochter neergeschoten, waterpokken, verdriet, Leger des Heils, roodvonk, zelfmisbruik en zwakheid van intellect.

En van de allerlaatste zou ik iets meer willen weten: losbandigheid van zenuwen.

Wat het ook is: het lijkt me heerlijk om te hebben. En je dan te melden bij een psychiater, die je meteen in dienst neemt.

Weer eens wat anders dan adhd, depressie of psychose.

______

hhBest

Boek & Film 

Bonfire of the Vanities

De dressuurwereld is zich kapotgeschrokken. Ik citeer ook maar even de radio, vanmorgen en als excuus voor slordig citeren kan ik aanvoeren dat ik nog half sliep.

Het is niet helemaal nieuw.

Vorig jaar overleed hier in het dorp een man op 97-jarige leeftijd. Tot kort daarvoor was hij lid geweest van de schutterij, de harmonie, het kerkbestuur, de gymnastiekvereniging en de tennisclub, hij was nog steeds lid in de Orde van Oranje Nassau en van Sint Sylvester, van de kaartclub en van de KVP.

Erelid, natuurlijk: hij was al jaren zo dement als een deur.

Absolute verbijstering maakte zich meester van de dorpsgemeenschap. Drommen vrouwen vielen elkaar snikkend in de armen, een aantal mannen kreeg acuut ademnood, de mensen verdrongen elkaar voor de microfoon van de lokale radio en televisie om hun geschoktheid te luchten. Hoe was het mogelijk, een man midden in het leven en dan dit. ‘Volkomen onverwacht overleden’, stond er in de twintig overlijdensadvertenties in de krant.

Die krant deed er nog een schepje bovenop door te berichten dat de oude grijs een ware steun voor de gemeenschap was geweest en dat het moeilijk zou zijn deze slag te boven te komen.

Het was dat hij in een gewone straat woonde en niet langs de snelweg, anders had op de plek des onheils binnen de kortste keren een teddybeer gelegen, een bosje bloemen in het plastic van het tankstation en een kruis met de tekst ‘Waarom jij?’

Maar dan toch: de dressuurwereld. Verbijsterd door het bericht dat Bonfire ‘overleden’ is. Dieren gaan tegenwoordig niet meer gewoon dood, zij overlijden. Bonfire is afgemaakt, uit zijn lijden verlost, hoe zeg je dat. Nee: Ankie van Grunsven had hem laten inslapen. Het dier was dertig jaar oud, in mensenleeftijd omgerekend honderdvijftig jaar, en toch was de dressuurwereld, mitsgaders, neem ik aan, Ankie zelf, totaal verbijsterd en vol ongeloof.

Wie of wat is Bonfire? Bonfire was een paard dat ongelukkig genoeg in handen was gevallen van mensen die er geen been in zien een dier zodanig af te richten dat het op de maat van muziek voor-, en achteruit en links en rechts opzij hupst met hoog opgetrokken poten, sorry: benen, met in het zadel een onmogelijk opgedofte mevrouw die daar zo te zien maar zit, maar uiteindelijk wel de gouden medaille mee naar huis nam. Bonfire kreeg een extra winterpeen.

En dat alles in plaats van te doen wat een paard van nature doet: als lid van een fikse kudde door de steppe galopperen, als het kan op de vlucht voor wolven en lynxen – daar word je nooit dertig jaar, maar je hebt wel de meest natuurlijke lol van je leven: je kapotschrikken van zo ongeveer alles, en in het bijzonder van de muziek uit het bejaardencafé waarop je een kür kunt eh, heet dat dansen?

Rond de eeuwwisseling werd Bonfire afgedankt en ging Anky het doen met Salinero. Die inmiddels ook alweer afgedankt is.

Wij treuren om Bonfire, een dier dat de Olympische Spelen won en niet de medaille kreeg.

_____

hhBest

Boek & Film 

Wind, voetbal, eten

Saai hoor, Zuid-Limburg. Ergste ramp hier in de buurt op een dag dat het grootste deel van Nederland dreigt om te waaien: het blad van de bomen van de buren verzamelt zich in mijn tuin, en de ladder naar het dak voor de inspectie van de zonnepanelen is opzij gewaaid en klem geraakt tussen een stam van de naburige vlierstruik en het dak. Ik overweeg een drone de lucht in te sturen om te zien of de panelen er nog netjes staan. Ze produceren gewoon stroom, al is het weinig, maar de hemel is dan ook overwegend somber. Voor het echt spectaculaire weer moet je op de Wadden zijn. 133 km/u op Vlieland, zag ik – straks drijft het eiland nog de Noordzee op, en sluit het zich aan bij Noorwegen.

Dan maar het voetballen. Natuurlijk ben ik daar niet meer in geïnteresseerd dan een normale algemene ontwikkeling vereist. Ik lees een artikel in de krant waarin een sportverslaggever zich erover beklaagt dat de romantisch ingestelde voetballiefhebber tegenwoordig niet meer aan zijn trekken komt: de ‘belangrijke’ voetbalclubs (Feijenoord, Ajax, PSV) verliezen tegenwoordig wel erg vaak van clubs die het voetballen er maar een beetje als hobby bij doen (Roda JC, Anniesee). Mijn conclusie: de verslaggever heeft een ander begrip van romantiek dan ik.

Dan maar het eten.

Ik heb al eens vaker opmerkingen gemaakt over dr. Mercola, een Amerikaanse arts die handelt in voedingssupplementen maar niettemin verfrissende ideeën heeft over het voedingspatroon (het Amerikaanse, wel te verstaan; het leukste is Mercola als hij er weer eens tegen van leer trekt – het Europese is aanzienlijk beter, schrijft hij bij herhaling.) Hij trekt ten strijde tegen het voornaamste aanbod van Amerikaanse supermarkten: fabrieksmatig geproduceerd gemaksvoedsel en dranken,  op basis van genetisch gemanipuleerde ingrediënten met veel suikervervangers zoals aspartaam.

Vanmorgen (zie hier) verschafte hij weer eens duidelijkheid over het voedingspatroon als geheel: Je moet af van al dat zetmeel (behalve uit organisch plantaardig materiaal), af van het idee dat vet ongezond is (je hersenen en hart hebben het dringend nodig, maar gebruik geen maïs- of soja-olie, wel vet van grasgevoed vee, maar niet van kip) je moet je eten zelf klaarmaken ‘from scratch’ en de ingrediënten kopen bij de boer of zelf kweken in je groentetuin. De Amerikaanse regering heeft een voedingsrichtlijn die lijnrecht ingaat tegen de laatste inzichten op voedingsgebied, en Mercola heeft ooit al eens gezegd dat dat komt omdat de voedingsindustrie oppermachtig is en zwaar lobbyt bij de regering om hun rotzooi toch vooral als ‘gezond’ te laten adviseren.

Mercola geeft een aantal adviezen, die er op neerkomen dat je, naar Europese begrippen, terug moet naar de jaren veertig van de vorige eeuw. Of kijk anders hoe Jamie Oliver het doet. Het aandoenlijkste advies: trek een lekkere bouillon van de botten van een gebraden kip.

Dat doe ik trouwens al mijn hele leven.

_______

hhBest

Boek & Film 

Een intrigant te midden van totale gekte

Het begint al meteen bij de titel van het boek: Bring up the bodies, breng de lijken maar binnen, wordt er enigszins gekscherend gezegd wanneer het proces tegen vijf van overspel met koningin Anna verdachte mannen begint: het vonnis staat immers al vast.

We zijn in het Engeland van de zestiende eeuw, waar machthebbers, hoge ambtenaren, politici, magistraten en rechters in de huidige tijd stuk voor stuk niet alleen in aanmerking zouden komen voor ontslag, maar daarna tevens zouden moeten worden berecht wegens seriemoord, en dies ook voor langdurige psychiatrische behandeling opgesloten. Lees verder over het boek over Thomas Cromwell van Hilary Mantel op Boek & Film.

Een merkwaardige samenloop

Het uitbannen van de gewone griep uit de mensheid, dat gaan ze in Groningen doen. Zegt het Journaal. Over vier jaar, om precies te zijn dus op 26 oktober 2017, komen de Groningers met een vaccin tegen alle bestaande en toekomstige vormen van griep. Zeggen ze. Nou, ik geef toe: na de slagzinnen van het Journaal houden de betrokken professoren nog een klein slagje om de arm. Ze gaan het probéren. Want als ze al wisten hoe het moet, dat vaccin maken, waarom dan nog vier jaar wachten voor je het op de markt brengt?

Geloof jij het?

Ja, misschien als je de afgelopen twintig jaar geslapen hebt.

Maar als je ook maar een beetje wakker bent spits je de oren in argwaan. En je denkt aan de nogal recente voorspelling dat kanker over twintig jaar (of in 2020, daar wil ik vanaf zijn) een chronische ziekte zou zijn. Van de koude kernfusie, ooit ten overstaan van een roedel journalisten ‘uitgevonden’ hoor je al jaren niks meer. Met een beetje zoekwerk vind je gemakkelijk een stuk of tien recente voorspellingen waar je vervolgens niks meer van hoort.

Van de griep hoorden we de laatste jaren vooral, dat er vroeg of laat een pandemie van zou uitbreken, waar tientallen miljoenen mensen aan zouden sneven. Ergens in China loopt een kip die dat zal veroorzaken – ik vat even kort samen.

Maar dat zijn ze Groningen dus vóór. En de Europese Unie gelooft het ongelooflijke en heeft zes miljoen euro beschikbaar gesteld voor het wetenschappelijk onderzoek in Groningen. Aldus nog steeds het Journaal.

Wacht even. Want je hoeft niet lang te zoeken op internet om een paar rare dingen te vinden.

De Britse Sunday Express berichtte vorige week zondag, op 20 oktober dus, dat men in Engeland werkt aan een griepvaccin dat werkzaam zal zijn tegen alle vormen van griep. Daar worden al honderd mensen getest met het vaccin. De Europese Unie gelooft het ongelooflijke en heeft een aantal miljoenen euro’s beschikbaar gesteld voor het wetenschappelijk onderzoek.

Het bericht uit Engeland is afgelopen maandag ook overgenomen door het altijd wakkere Algemeen Dagblad. En dat bericht lijkt, als je het mij vraagt, als twee druppels water op de juichkreet uit Groningen.

Zou het NOS Journaal het AD niet lezen – je zou toch verwachten dat ze de interessantste berichten van de website van de Express toch ook gezien hebben? Maar nee hoor, we hebben nu binnen een week twee groepen wetenschappers die beweren hetzelfde te hebben uitgevonden en beide claimen degene te zijn die die miljoenen van de EU krijgt.

AD heeft de onvermijdelijke viroloog Osterhaus er maar weer bij gehaald. Hij denkt dat het 'wat voorbarig' is dat Britse onderzoekers dat zo stellen. 'Theoretisch is het mogelijk, maar het duurt waarschijnlijk nog 10 tot 20 jaar', reageerde Osterhaus zondag (vorige week dus) op het bericht dat er een supervaccin zou zijn ontdekt.
Osterhaus werkt met het Erasmus Medisch Centrum aan de ontwikkeling van griepvaccins. 'Wij hebben ook een aantal successen geboekt, maar ik ben altijd terughoudend om te stellen dat we er al zijn', zegt hij.

Tot zover wat ik in vijf minuten op internet vond.

Maar het NOS Journaal (andere journaals zag ik niet) weet dat allemaal niet en meldt dat er over vier jaar een universeel griepvaccin zal zijn. Omdat niemand gehouden kan worden zijn eigen berichten kapot te checken (copyright Rinus Ferdinandusse) hebben ze Osterhaus, die vroeger qua griep kind aan huis was bij het Journaal, niet eens genoemd, laat staan geraadpleegd. Net zo min als Roel Coutinho.

Hebben wij hier, vraag ik met benepen stemmetje, te maken met een Diederik Stapeltje?

Voorlopig ga ik gewoon op 1 november de griepprik halen, ik ben daar voor uitgenodigd door mijn huisarts. Alleen al omdat het gratis is en de kosten, ten bedrage van €157.14 p.p., door de overheid worden betaald, aldus, het wordt eentonig, vanavond het NOS Journaal.

_________

hhBest

Boek & Film 

De aanschaf van een onsje belegen Leidse kaas

Dezer dagen heb ik het boek Bring up the bodies van Hilary Mantel gelezen, een minutieus panorama van het politieke vernuft, gecombineerd met volstrekte gewetenloosheid van de Master Secretary van koning Hendrik VIII, Thomas Cromwell. Ik kom daar later uitvoerig op terug, hier wil ik even wijzen op de nonchalante manier waarop in de zestiende eeuw volgens Mantel met de dood werd omgesprongen: Queen Anne wordt wegens hoogverraad ter dood veroordeeld zonder een fatsoenlijk proces, en daarna wordt gesproken over de vraag of je haar wel de brandstapel kunt aandoen: het hoofd afhakken is toch veel vriendelijker? Alsof het over de aanschaf van een onsje belegen Leidse kaas gaat.

Onderwijl lees ik de berichten over huisarts Nico Tromp in Tuitjenhorn die bij de euthanasie van een patiënt, die stervende is aan (long)kanker en dreigt te stikken, de wettelijk voorgeschreven procedure overslaat (‘zo gaat dat bij mij in de praktijk’) en de patiënt, naar verluidt, een dodelijke dosis morfine toedient. De co-assistente die hij bij zich heeft, een stage lopende medisch studente, meldt dit bij het AMC waar ze in opleiding is, en de rest is bekend: Nico Tromp mag niet meer werken als arts en pleegt kort daarna zelfmoord, waardoor het uitzoeken van wat er werkelijk is gebeurd, wel heel erg moeilijk wordt.

Tot nu toe maakte ik me vooral zorgen over de vraag of mijn huisarts, indien ik in een terminale situatie zijn hulp nodig zou hebben om de pijp uit te gaan, daartoe wel bereid zou zijn. Nu weet ik dat het niet ondenkbaar is dat je een huisarts treft die er eigen normen op nahoudt, en dus maar wat doet. Let wel: ik zeg niet dat Tromp fout heeft gehandeld, daarvoor weet ik er te weinig van, misschien was de patiënt inderdaad wel heel acuut aan euthanasie toe – naar de normen van de dokter.

Dus ik zeg ook niet dat het voor Tromp om de aanschaf van een onsje belegen Leidse kaas ging – vind maar eens een huisarts die bereid is midden in de nacht naar een patiënt in nood te gaan, en daarbij zijn stagiair meeneemt om alle aspecten van het mooie vak van geneesheer in al hun rauwheid te laten zien – stel ik me voor.

Maar riskant blijft het.

Zelfmoord pleeg je meestal niet om een heel specifieke reden – zelfmoord pleeg je doordat je lijdt aan een ernstige vorm van depressie.

Veel mensen geloven dat de dokter zelf niet ziek kan worden, of toch minstens zichzelf kan genezen.

Hoe ziek de dokter zelf kan zijn en hoezeer dat invloed kan hebben op de manier waarop hij zijn werk doet, dat is het onderwerp waar het hier over gaat.

Hoe veilig ben je in mensenhanden? Goede vraag.

_______

hhBest

Boek & Film 

Brief aan Verene

Sinterklaas bestaat niet.

Zwarte Piet bestaat niet.

Zo goed?

Ich bin ein Terrorist

Sjeng in Maastricht belt zijn vrouw Beppie en voert een gesprek waarin de prijs van de poor, ’t beer en ’t gesnoje stekbroed aan de orde komen en de smerige ziekte waaraan bomma dreigt te bezwijken, ze wisselen nog wat gepuun uit en verbreken de verbinding. In Washington zit iemand naar het gesprek te luisteren met zijn koptelefoon op, zodat hij beide handen in wanhoop ten hemel kan heffen. Wordt hier een terroristische aanslag voorbereid? De loopjongen van Obama heeft toch duidelijk in dat gebrabbel het woord bom gehoord? Alarm slaan?

Zo gaat het natuurlijk niet, al die miljoenen telefoongesprekken die worden afgeluisterd door de National Security Agency gaan onbeluisterd een computer in, die er volautomatisch uithaalt wat interessant zou kunnen zijn, zoals dit telefoontje waar het woord bom in voorkomt, tegelijk met de telefoontjes waarin sprake is van zure bommen en een sms-bom die door de politie van de regio Haaglanden wordt uitgezonden om iemand het leven zuur te maken.

Als Sjeng pech heeft staat die middag, terwijl hij nietsvermoedend vredig een poor in dunne ringetjes staat te snijden, met een beerke bij de hand, de ME voor de deur en wordt hij, met medeneming van het scherpe mes, afgevoerd naar het gevang, waar hij het recht krijgt op één telefoontje en dat gaat natuurlijk naar Beppie en bomma komt er niet meer in voor.

De NSA, zo legde Obama nog maar eens geduldig uit in een telefoongesprek met president Hollande van Frankrijk, doet dat uitsluitend ter bescherming van de Amerikaanse burgerbevolking.

Dat laatste is een interessante opmerking: op deze manier wordt dus de onschuldige en naïeve Amerikaanse burgerbevolking, de hele dag op grote witte gympen in de weer om op de een of andere manier de kost te verdienen, beschermd tegen de rest van de wereld, die het dus in potentie niet goed voor heeft met die gezellige dikkerds daar tussen de boorden van de Stille en de Atlantische Oceaan.

Hij hoeft er natuurlijk niet bij te vermelden dat hij en zijn land het op hun beurt weer niet erg goed voor hebben met de rest van de wereld, waar naar willekeur binnengevallen kan worden ten einde de puinhoop die de bewoners er zelf van hadden gemaakt nog hopelozer achter te laten; dat begrijpt president Hollande zelf ook wel; en Mark Rutte hoef je daar niet eens apart voor te bellen, die heeft zijn eigen telefoonnummers al aan de NSA doorgegeven toen verder nog niemand van die mooie instelling had gehoord.

Maar onwillekeurig vraag je je toch af: zouden ze mij ook al eens afgeluisterd hebben en zo ja, zou dat geleid hebben tot enige verdenking?

Ik hoop het, eerlijk gezegd, stiekem wel.

Ik begin maar eens met het adres van dit weblog naar de NSA te sturen. Zelfs zonder veel onderzoek kan daaruit worden opgemaakt dat ik een terrorist ben in hart en nieren, mede omdat een ironische ondertoon natuurlijk verloren gaat in de kakofonie van miljoenen afgeluisterde telefoongesprekken en internetchats.

Heeft iemand het mailadres?

______

hhBest

Boek & Film 

Wie stout is, de roe

Zojuist las ik een bericht in NRC Handelsblad waarin wordt gemeld dat de Verenigde Naties zich afvragen of Nederland moet worden aangeklaagd wegens discriminatie van Afrikanen en mensen van Afrikaanse afkomst, nu Nederland het Sinterklaasfeest heeft aangemeld voor status van Cultureel Werelderfgoed.

Ik wijs eerst even op enkele storende fouten in de brief: er staat dat in Nederland het feest van Swarte Piet wordt gevierd, en dat dat feest verband houdt met Santa Claus. Santa Claus is bij mijn weten inderdaad een verbastering van Sinterklaas, alleen de Amerikaanse versie heeft blanke elven als knechten.

Maar eerst nog een paar mooie zinnen in de brief van de VN aan Rutte. (Die er al een hele tijd over nadenkt, want de brief is verstuurd op 17 januari van dit jaar.)

‘Zwarte Piet,’ zo staat er, ‘vereeuwigt het beeld van Afrikaanse mensen en mensen van Afrikaanse afkomst als tweederangs burgers, een idee dat in het Nederlandse volkskarakter is verankerd en dat rassenonderscheid stimuleert en racisme bevordert. Tijdens de feestelijkheden maken mensen die Zwarte Piet spelen hun gezicht zwart en verven hun lippen rood en dragen pruiken met Afrikaans kroeshaar. Zwarte Piet wordt geacht zich als een idioot aan te stellen en te werken als bediende van Santa Claus. Afrikaanse mensen en mensen van Afrikaanse afkomst ervaren een en ander als een springlevend restant van slavernij en onderdrukking.’

De rapporteurs vragen Rutte of deze feiten kloppen, of er al iemand geklaagd heeft en of hij onverwijld maatregelen wil nemen die de rechten van mensen van Afrikaanse afkomst waarborgt? Als Rutte al geantwoord heeft, kan het een kort antwoord zijn geweest. Het luidt namelijk, als ik het goed zie, als volgt: nee, ja, nee en nee.

Eerst even dit: geen enkele thans levende Nederlander heeft ooit iets te maken gehad met de slavenhandel die in het midden van de negentiende eeuw in de meeste landen van de wereld was afgeschaft. Men keurt het zelfs bijna instinctief af: hoe kónden ze. Sterker nog: volgens mij is er momenteel in Nederland niemand meer in leven die nog stil leeft van de revenuen van die slavenhandel. Verder: geldt een en ander ook voor Afrikanen en mensen van Afrikaanse afkomst die niet zwart zijn? Zijn er eigenlijk wel mensen in Afrika die net zo schoensmeerzwart zijn als Zwarte Piet?

Ach hou toch op met je flauwekul.

Net als de elven van Santa Claus is ‘Black Pete’ een imaginaire sprookjesfiguur. Ik kan me niet herinneren ooit ergens vermeld te hebben gezien dat Zwarte Piet als slaaf uit Afrika is gehaald. De meeste Zwarte Pieten zijn bovendien gewoon zwart geschminkte witte jongens en meisjes. Zwarte Piet bestaat ook maar tijdelijk: alleen tussen eind november en 6 december. Daarna verdwijnt hij spoorloos, tot het volgend jaar.

Zouden ze bij de Verenigde Naties werkelijk niets anders te doen hebben dan dit soort slakken met zout te bestrooien? Of vergelijk ik nu zwarte mensen ook nog eens met slakken?

Of moeten we vrezen dat de VN al bezig is een contingent blauwhelmen naar Nederland te sturen om hier orde op zaken te komen stellen?

Daar zou ik in stijl op willen reageren: zeg Ban Ki Mun, als je dat doet, krijg je eerst met de roe en dan stopt Zwarte Piet je in de zak, en moet je mee naar Spanje.

_______

hhBest

Boek & Film 

Loflied op de varkensanus

De vraag is dezelfde als die aangaande het paardenvlees: wat is er eigenlijk tegen varkensanus, mits degelijk uitgewassen? Ik zou dat deel van dat sympathieke huisdier liever nuttigen dan diens ogen of zelfs de snuit, dat handige stopcontact aan de voorkant.

Maar wie zich een varkensanus laat aansmeren als ware het een inktvisring is niet alleen een iets te eenvoudige eter – tenslotte zijn inktvisringen de frikadellen van het zeebanket. En als je dan al niet het verschil in smaak merkt, dan ben je niet te redden. Mits de ring niet gehuld is in een te dikke bontjas van deeg en/of gefrituurd in verlopen motorolie, zal welk deel van het goddelijk varkenslichaam dan ook toch altijd naar dat ene smaken, namelijk naar het varken. En dan hebben we nog geluk dat het niet smaakt naar de beer.

Hebben jullie, trouwens, ook wel eens een varkensanus van nabij bezichtigd? Ik wel, vaak. Er zit aan de onderkant zo’n lipje aan waarvan je denkt dat je eraan moet trekken, dan gaat de beerput vanzelf open. Maar het is een gootje waarlangs de ontlasting kan weglopen zonder de toekomstige parmahammen te bezoedelen. De evolutie is en blijft een wonder.

Dat brengt ons bij de vraag: wie bij de voedselmaffia zou op het idee gekomen zijn om inktvisringen te vervangen door varkensanussen? Dat zou ik wel eens willen weten, want dan zijn we meteen bij de domste aller maffiosi. In de tijd dat een bekwame slager uit het varkenslichaam tien anussen snijdt – niet bij leven van het varken natuurlijk, want dat geeft veel onnodige aandacht trekkend geschreeuw vanaf de voorkant van het beest – heeft de visboer, chop chop, chop, al een kilo of tien inktvisarmen in honderd ringen gehakt. Bovendien vangen vissers in de Middellandse Zee steeds vaker uitsluitend inktvis, de brandnetels van de woelige baren; varkensanussen worden niet weggegooid maar staan altijd heel goed op het hoekje van dure parmahammen en kunnen dies veel duurder aan de man worden gebracht dan als inktvisring. En het gaat ook in deze branche, zoals overal elders, om de poen. Toch?

De zaak nog eens overdenkend zou je natuurlijk van het hele varken, met wat handigheid en een scherp mes, of een elektrische boor, ringen kunnen snijden, sterker nog: ook van elk ander voor menselijke consumptie geschikt dier en desgewenst ook van mensen.

De conclusie moet dus luiden dat de varkensanus die poseert als inktvisring verwezen moet worden naar de afdeling Broodje Aap, in dit geval dus Broodje Anus.

En ach, mits lekker hard gebakken met een uitje en wat knoflook hoeft zo’n anus, zoals ook al in het begin van dit stukje betoogd, in het geheel niet te versmaden te zijn.

Ik denk trouwens dat zo’n poepgat het lekkerste is als het toch bij nader inzien uit een levend varken wordt gesneden. Ik hoor het gekrijs als aangename achtergrondmuziek terwijl ik de ring smakkend naar binnen werk.

Ik ben echt niet meer te redden.

______

hhBest 

Boek & Film