Sjeng in Maastricht belt zijn vrouw Beppie en voert een gesprek waarin de prijs van de poor, ’t beer en ’t gesnoje stekbroed aan de orde komen en de smerige ziekte waaraan bomma dreigt te bezwijken, ze wisselen nog wat gepuun uit en verbreken de verbinding. In Washington zit iemand naar het gesprek te luisteren met zijn koptelefoon op, zodat hij beide handen in wanhoop ten hemel kan heffen. Wordt hier een terroristische aanslag voorbereid? De loopjongen van Obama heeft toch duidelijk in dat gebrabbel het woord bom gehoord? Alarm slaan?
Zo gaat het natuurlijk niet, al die miljoenen telefoongesprekken die worden afgeluisterd door de National Security Agency gaan onbeluisterd een computer in, die er volautomatisch uithaalt wat interessant zou kunnen zijn, zoals dit telefoontje waar het woord bom in voorkomt, tegelijk met de telefoontjes waarin sprake is van zure bommen en een sms-bom die door de politie van de regio Haaglanden wordt uitgezonden om iemand het leven zuur te maken.
Als Sjeng pech heeft staat die middag, terwijl hij nietsvermoedend vredig een poor in dunne ringetjes staat te snijden, met een beerke bij de hand, de ME voor de deur en wordt hij, met medeneming van het scherpe mes, afgevoerd naar het gevang, waar hij het recht krijgt op één telefoontje en dat gaat natuurlijk naar Beppie en bomma komt er niet meer in voor.
De NSA, zo legde Obama nog maar eens geduldig uit in een telefoongesprek met president Hollande van Frankrijk, doet dat uitsluitend ter bescherming van de Amerikaanse burgerbevolking.
Dat laatste is een interessante opmerking: op deze manier wordt dus de onschuldige en naïeve Amerikaanse burgerbevolking, de hele dag op grote witte gympen in de weer om op de een of andere manier de kost te verdienen, beschermd tegen de rest van de wereld, die het dus in potentie niet goed voor heeft met die gezellige dikkerds daar tussen de boorden van de Stille en de Atlantische Oceaan.
Hij hoeft er natuurlijk niet bij te vermelden dat hij en zijn land het op hun beurt weer niet erg goed voor hebben met de rest van de wereld, waar naar willekeur binnengevallen kan worden ten einde de puinhoop die de bewoners er zelf van hadden gemaakt nog hopelozer achter te laten; dat begrijpt president Hollande zelf ook wel; en Mark Rutte hoef je daar niet eens apart voor te bellen, die heeft zijn eigen telefoonnummers al aan de NSA doorgegeven toen verder nog niemand van die mooie instelling had gehoord.
Maar onwillekeurig vraag je je toch af: zouden ze mij ook al eens afgeluisterd hebben en zo ja, zou dat geleid hebben tot enige verdenking?
Ik hoop het, eerlijk gezegd, stiekem wel.
Ik begin maar eens met het adres van dit weblog naar de NSA te sturen. Zelfs zonder veel onderzoek kan daaruit worden opgemaakt dat ik een terrorist ben in hart en nieren, mede omdat een ironische ondertoon natuurlijk verloren gaat in de kakofonie van miljoenen afgeluisterde telefoongesprekken en internetchats.
Heeft iemand het mailadres?
______