Het spijt me dat ik de feestelijke optocht der gemeenplaatsen een ogenblik moet onderbreken voor een ingelast bericht: ik wil er toch nog even de aandacht op vestigen en benadrukken dat prins Friso op 17 februari van het jaar 2012 geweten moet (of in ieder geval kan) hebben dat hij een volstrekt onverantwoord risico nam door op een moment dat de op een na hoogste alarmfase voor lawines was afgegeven zonder de modernste veiligheidsmaatregelen te nemen te gaan skiën in een gebied buiten de pistes. Een ervaren skiër met een beperkt verantwoordelijkheidsgevoel. De enige tweet van die dag die de moeite waard was, ook tot en met de lawine van vandaag: ‘En die man heeft kinderen’.
Als je er goed over nadenkt, is wintersport absolute gekkigheid. Het is er koud, er ligt een hoop van het smerigste spul dat ik ken: sneeuw en je ligt zó op je bek, zeker als nauwelijks getrainde laaglandbewoner. Ik heb wel eens – in Crans Montana in Zwitserland – een vrouw een beetje ongelukkig uit de stoeltjeslift zien vallen en daarbij vervolgens een halve centimeter van haar hele gezichtshuid schaafde, wat, kan ik je verzekeren, geen mooi resultaat oplevert.
Maar dit alles uiteraard terzijde, hoewel ik ook niet iemand ben van het Gilde Van de Doden Niets Dan Goeds.
Friso was feitelijk al die tijd sinds 17 februari al dood, in die zin dat zelfs een eventueel ontwaken niet meer tot een leven van enige betekenis had kunnen leiden – dat zei de behandelende geneesheer al min of meer tijdens de eerste persconferentie in Innsbruck.
Het NOS Journaal van maandagavond was, na de massa overlijdenskitsch die RTL4 tussen zes en acht over ons had uitgestort, van een opmerkelijke nuchterheid – dacht ik heel even. Tot bleek dat na het Journaal Astrid Kersseboom nog een klein uur lang tot de bodem van het affectparasitisme mocht gaan in een ingelaste uitzending.
Wat moet je er verder van vinden? Niks, denk ik, je kijkt er naar en denkt: het zijn uiteindelijk toch eigenlijk net mensen, laat ze toch met rust in zo’n geval.
Tot zover mijn eigen ingelaste uitzending.
Ook overbodig, maar ik moest het even kwijt.
_________