Ha, een klassieke fout: de kampioen Amerikaans koffieleuten, Starbucks, laat mokken maken, in Thailand, voor de Nijmeegse vestiging van de firma. Door een misverstand – maar de oprechte Nimwegenäör denkt: uut spres – is op die mok de verkeerde brug afgebeeld. In plaats van de mooiste brug ter wereld, de Woalbrug, nog beter bekend als de foetbrug, zien we dat bruggetje van niks, dat ook nog zowat in Renkum ligt, over de Rijn bij Äörum, een durrep dat landelijk iets beter, maar niet veel beter, bekend staat als Arnhem, het bekakte Haagje van Gelderland. Of je de Ka’aba in Mekka afbeeldt op een koffiemok voor Newyorkers.
En die brug heet ook nog John Frostbrug, ik bedoel maar, hoe fantasieloos kun je zijn. Wie the fuck is John Frost? Is dat die Engelse detective?
Gisteren plaatste de Nijmeegse editie van De Gelderlander het bericht op haar website, nadat een oplettende Nijmegenaar de fout had ontdekt. Het werd vervolgens meteen 41.000 keer gelezen, meldt de krant vandaag trots. De firma Starbucks reageerde bliksemsnel met de mededeling dat de mok uit de handel is genomen en niet meer zal worden gemaakt – dat moest er nog bij komen – en bood ook excuses aan.
Wij Nijmegenaren strijken dan al gauw met de hand ofer ’t hert, netuurlik, maar toen waren de juiste woordspelingen al wereldkundig gemaakt: Starsucks, en natuurlijk A Bridge Too Far, om me maar tot de beste te beperken. Persoonlijk zou ik eerder denken aan A Mug Too Far, maar ach.
Zo zie je maar weer hoe een onderneming over de hele linie kan falen. Behalve wanproducten als Strawberries & Crème Frappuccino® Blended Crème en Iced skinny latte met smaakje verkopen ze er dus ook falende koffiemokken. En even voor de duidelijkheid: koffie drink je niet uit een mok maar uit een klein kopje, waarvan de inhoud heet, sterk en zoet is (als de liefde) en niet zo’n bak slootwater waarvan je door de vloeistof heen de bodem kunt zien, en waaraan je in Amerikaanse films de acteurs eindeloos ziet lurken. Yech. De verschrikkelijkste terreurdreiging in Amerikaanse horecagelegenheden is dan ook de free refill van dat vervaarlijk smerige bakje pleur.
Intussen is Starbucks er wel in geslaagd een mooie, eeuwenlange rivaliteit weer eens op de voorpagina te krijgen, die tussen Nimwegen en Äörum, dus. En onlosmakelijk daarmee verbonden ook die tussen Vitàs en Anniesee. Ik zie nog de drommen Arnhemmers door onze straat lopen, op weg van het NS-station naar het Goffert Stadion, teneinde aldaar de derby tussen NEC en Vitesse bij te wonen. (Toen nog zonder matten met de ME achteraf.) Het is een beetje jammer dat mijn vader het goede voorbeeld gaf en niet van voetbal hield, want anders had hij lekker over het spelletje kunnen steggelen met zijn Arnhemse vriend Marco Grillo, ook afkomstig uit het verre Friuli maar een originele tifoso van Vitesse, die, onderweg naar de Goffert, natuurlijk ook langs kwam en binnenwipte.
Voor een fussoendelijk kumke koffie, neem ik aan.
Ja doe maar. Met een scheutje grappa erin.
________