Op 8 april, vrijwel precies twee maanden geleden, schreef ik: ‘Hebben ze daar (in Noord-Korea) tussen de parades door al helemaal doordacht hoe dat moet aflopen, als echt niemand meer de dreigementen gelooft, en er al helemaal niet meer een lachstuip van kan krijgen, hoe kruipt Un dan in zijn schulp? Of kan het hem geen reet schelen of hij afgaat?
Let wel, in die week en daarvóór zag je elke dag die militante nieuwslezeres verder nieuws brengen omtrent Un’s plan om de Derde Wereldoorlog te starten door middel van een atoombom op de hoofdstad van Zuid-Korea Seoul.
Ik dacht op 8 april nog aan enkele jaren van besmuikte stilte, of aan geroep dat het ‘ook nooit goed was, nu wilden ze eens iets doen voor de wereld, was het wéér niet goed, nou, dan niet, denk maar niet dat we het nog eens zullen aanbieden’ – of zoiets.
Maar nee, er gebeurde gewoon helemaal niks. Ja, het was een paar weken stil, maar dat kan ook aan de internationale pers hebben gelegen – waar geen journalisten zijn, is geen oorlog, is een oude vakterm – het enige nieuws uit Korea was (buiten de sluiting van het industriecomplex van Kaesong – Noord-Korea is vooral Zuid-Korea’s eigen lagelonenland) dat PSY, de kunstenaar van Gangnam Style, weer een nieuwe hit op de markt had gebracht. En er was ook iets met Samsung, die kwam met een telefoon zo groot als een koelkast, meen ik.
Hoe dan ook: als een donderslag bij heldere hemel hoorde ik vanmorgen het nieuws dat in Seoul vertegenwoordigers, op ambtelijk niveau, bij elkaar zouden komen en dat dat de voorbereiding was voor gesprekken op ministerieel niveau. Die ministers hebben heel wat bij te praten want hun laatste gesprek was in 2007.
Zouden die Zuid-Koreanen nou onder het nuttigen van een krokant gebakken hond eens langs de neus weg bij hun Noord-Koreaanse collegae informeren of het nog wat wordt, ‘met die Derde Wereldoorlog van jullie?’ Of doen ze net of hun neus allang opgehouden is met bloeden, want die Oosterlingen doen aan gezichtsverlies, dat is heel ingewikkeld en zo. De ambtenaren snapten misschien ook niks van wat die nieuwslezeres riep, die zagen ze trouwens bijna nooit want op dat tijdstip moesten ze altijd in het bos knollen rooien waarmee ze hun schare kindertjes nog enigszins bij bewustzijn hoopten te houden.
Of misschien oefenen op die ongelooflijk huppelende paradepas die, wat je er ook van vindt, een unieke Noord-Koreaanse uitvinding is waarmee ze voor altijd als uitvinders geboekstaafd zullen blijven.
Ik denk dat ik Gangnam Style nog maar eens draai.
Komen mooie meiden in voor. Die hebben trouwens, typisch genoeg, mooie lange benen, terwijl hun Noord-Koreaanse zusters die parades moeten huppelen met de dunne korte pootjes. Ocherm.
_______