Straks komt er nog een motie van wantrouwen tegen een minister of staatssecretaris omdat die een beetje raar ruikt, een vreemd hoog stemmetje heeft of er altijd zo smakeloos gekleed bijloopt. Alles is goed, als het maar tot de val van het kabinet leidt.
Let wel, ik moet die Weekers ook niet, maar als het daarom ging, om de vraag of iemands harses je aanstaat of niet, dan kun je wel beginnen – ik hoef maar te wijzen op Jet Bussemaker, een spook met van die rare uitpuilende ogen, je zult die toch in een donker steegje tegenkomen, dan ga je spontaan verlangen naar een zwarte kat om over te struikelen of een ladder om onderdoor te lopen en prompt je kop te stoten. En dat is nog maar een voorbeeld.
Een heleboel maatregelen die het thans zittende kabinet van plan is uit te voeren, zinnen mij ook absoluut niet, maar twee dingen goed onthouden, zei Joop den Uyl: je kunt het niet iedereen naar de zin maken, en je moet opletten of het kabinet in staat is de economische crisis de baas te worden en een aantal noodzakelijke hervormingen door te voeren. Zoals de Toeslagenwet waar het Kamerlid Omtzigt geweldig voorstander van was toen het CDA in het kabinet zat, en nu gruwelijk vindt omdat het CDA niet in het kabinet zit. Wat mij betreft moet dat van zijn lang zal zijn levensdagen ook zo blijven. Lekker samen een beetje tofelemonen met de CU en de SGP.
‘Weg met het kabinet’ roepen is eenvoudig genoeg, nieuwe verkiezingen uitschrijven ook. Maar we hebben nu een stabiele regering die wat tot stand kan brengen. Weet iemand met zekerheid te voorspellen dat het kabinet dat er na de verkiezingen zou zitten (waar ongetwijfeld de Grote Blonde Nihilist gedoogsteun aan zal moeten geven, wil het van de grond komen) ook daadwerkelijk van de grond kan komen, het onderstel intrekken en tot tien kilometer hoogte kan opstijgen? Of ben je van mening dat opnieuw nieuwe verkiezingen ook dan gauw genoeg zijn uitgeschreven?
Of een beter beeld: ze zitten in het vliegtuig en welke piloot er ook aan de knoppen zit, we sleuren hem weg van zijn plaats en gaan dan met de armen over elkaar zitten kijken hoe de eerste de beste bagagesjouwer probeert het toestel van staat in de lucht te houden. Dat lukt alleen in rare Amerikaanse films, hoor.
Ik heb het al eerder gezegd, ik vind het onverantwoordelijk dat de politiek al een aantal jaren bedreven wordt als een spelletje, een vorm van lichtvaardig spelen met vuur. Het verschijnsel is nu zo ver uitgekristalliseerd is dat het debat alleen nog maar lijkt te gaan over onderwerpen waar het kabinet hopelijk over kan struikelen, mits het voldoende in de rug wordt geduwd als het namens ons allemaal langs de afgrond bibbert.
Laat die mensen nou eens beginnen met regeren. Als het in 2017 toch mislukt blijkt, kunnen we ze nog altijd het politieke bos insturen? Toch?
______