Een uitspraak van de Raad van State over de nieuwste versie van de verdediging door de provincie Limburg van haar plan tot het aanleggen van de Buitenring Parkstad zal nog zeker anderhalf jaar op zich laten wachten, omdat de raad eerst een uitspraak van het Europees Hof in Luxemburg wil afwachten over de verbreding van een stukje A2 bij Eindhoven, een uitspraak die consequenties zou kunnen hebben voor de aanleg van genoemde Buitenring.
Eerst twee vragen: Bent u daar nog? En: wat vinden jullie van dit soort onzin?
Vooral de tweede vraag kan gemakkelijk beantwoord worden: in veel gevallen zou ik een vlammend stukje schrijven over dit type allesoverheersende bureaucratie, maar in dit bijzondere geval wrijf ik vergenoegd in de handen: alles dat kan bijdragen aan uiteindelijk afstel van de Buitenring is welkom.
Dat begint voor mij persoonlijk een prestigekwestie te worden. Ik bedoel: ik denk ook wel eens dat je ook weer niet al te ijzerenheinig moet zijn waar het de teloorgaande natuur betreft, de natuur gaat ook zonder de Buitenring wel teloor, en als die weg werkelijk aantoonbaar noodzakelijk is, dan nemen we ook nog wel enige vernietiging van landschapsschoon en geluidsoverlast voor lief, want het gemak dient in laatste instantie toch de mensch.
Maar de manier waarop de provincie die weg, zo niet rechtdoor dan langs een omweg, aangelegd wil krijgen zonder ooit te hebben aangetoond dat het nodig is, die strijkt mij dusdanig tegen de haren in dat ik me enorm kan verkneukelen over de manier waarop de provincie zich steeds verder in de nesten werkt in dit dossier.
Welke gek bij de provincie heeft trouwens al een aannemer opdracht gegeven om die weg aan te leggen? Dat had toch moeten wachten tot het zeker was dat de weg er ook zou komen? Nu is er al jaren een aannemer bij betrokken die ook nog clausules heeft weten te bedingen op juist dat ene punt: uitstel en uiteindelijk afstel van de aanleg van de weg brengt de aannemer een schep geld in het laatje. Ik stel me zelfs voor dat de aannemer stiekem meewerkt aan eindeloos uitstel, want dat verdient het gemakkelijkste. Hij blijkt nu zo gebrand op verder uitstel, dat hij de provincie aanmoedigt op de ingeslagen (en dus nog niet aangelegde) weg door te gaan, door haar drie maanden gratis uitstel te verlenen.
De enige manier om te voorkomen dat die aannemer uiteindelijk met het voor de aanleg uitgetrokken half miljard gaat strijken zonder een poot te hebben uitgestoken, is nu te stoppen met het plan. Of heeft de aannemer een clausule achter de hand waardoor hij toch de hele poet krijgt omdat de provincie hem benadeelt door de weg niet aan te leggen? Wie bedenkt trouwens zoiets?
Er is nog een uitweg voor de provincie: je begint gewoon die weg aan te leggen en zegt erbij: nee, dat is niet de aanleg, dat zijn voorbereidende werkzaamheden. Met die smoes is er al het nodige aangelegd, bos gekapt, huizen afgebroken, en ik snap dus niet dat niemand zegt: maar dat is toch gewoon aanleggen van de weg? Of eigenlijk: dat is wel degelijk gezegd door tegenstanders. De provincie reageert daar eenvoudigweg niet op.
En wat dan nog.
Wat al verwoest is kan toch niet meer hersteld worden.
_______