Bij De Wereld Draait Door hoorde ik dat bij gelegenheid van de inhuldiging van Koning Lex en koningin Max André Hazes onder de middenstip van de ArenA uitgehaald zal worden om twee andere oude André’s, een uit Maastricht en een uit Amsterdam te begeleiden bij het ten gehore brengen ten overstaan van tachtigduizend mensen van ‘Oranje Boven en van je Hela Hola er staat een paard in de gang en het houdt van mij’. En ik begreep op dat moment dat we de Marianentrog, dik elf kilometer diep, even zullen moeten huren om echt het Hollandse dieptepunt redelijk gestalte te kunnen geven.
Elders in den lande worden kinderen opgehitst om tekeningen te maken voor de feestelijkheden van eind april, hele horden totaal maf geworden landgenoten zeulen door het land op zoek naar oranje voorwerpen, het programma Man Bijt Hond wordt omgedoopt tot Koning Bijt Paard, in diverse provincies worden de landgenoten opgeroepen om allemaal naast elkaar te gaan liggen op nog nader aan te wijzen doorgaande wegen teneinde zich door de Gouden Koets te laten overrijden.
Het Rijksmuseum staat dusdanig in het teken van de inhuldiging dat het nog vóór de opening enorme constructiefouten zal vertonen dat het opnieuw voor tien jaar dicht moet, en zo voort en zo voort, kortom, te veel om op te noemen.
De onontkoombare conclusie moet zijn: we zijn zo aan het afglijden dat niemand, maar dan ook niemand zich nog ergens voor schaamt en als WA en Max nog een klein beetje zelfrespect in hun respectieve donders hebben, dan zullen ze nog vóór echt alles onherstelbaar overhoop is gehaald hun aftreden bekend maken en hun verhuizing naar Argentinië, met medeneming van Oma.
Niet echt, natuurlijk.
Welnee, om het gepats en gekets in een juiste context te plaatsen wordt alle mogelijke moeite gedaan om het gehele volk (buiten degenen die in de Nieuwe Kerk bij de plechtigheden mogen zijn) te reduceren tot meelijwekkende paupers die hoogstens langs het IJ zullen mogen staan om hun verhongerende en reeds verhongerde koters luid wenend omhoog te houden waardoor Maxie aan haar vader moet denken en een traan over de bolle wangen laat rollen.
Ik bedoel, buiten de berichtgeving over de razendsnelle debilisering van het land horen we alleen nog maar ongekende werkloosheidscijfers, weerloze studenten en bejaarden die met de bedelnap in de hand vechten om de laatste korsten brood, schuldhulpverlening, uitkeringsverlaging en uitsluiting van grote delen van de bevolking van de meest elementaire medische hulp.
Onder het motto: de voorlaatste Willem werd ook ingehuldigd terwijl het volk als enige voedsel goedkope jenever en brandewijn binnenkreeg en kinderen van zes jaar zware fabrieksarbeid verrichtten – we schreven 1849 en het nietsontziende kapitalisme van toen kan ook nu nog altijd heel goed, al hebben we hier nog geen Spaanse werkloosheidscijfers. Maar als je echt je best doet ben je daar in een mum van tijd. Lange rijen stempelaars staan te wachten bij het UWV om verrukt het oranje boekje met kroningswalsen en wenschen voor den coninck in ontvangst te nemen.
Intussen breekt er een cholera-epidemie uit (kan nog net) opdat het Woord van den Profeet in vervulling ga, dat wat het koningshuis betreft het gemene volk de kolere kan krijgen.
Om een voorbeeld te stellen worden op 28 april de laatste republikeinen bij de Gevangenpoort in Den Haag levend gevild en daarna gebarbecued uitgedeeld aan het hongerig gepeupel, met een lekker sausje erbij.
Het enige dat de organisatie niet vooraf kan regelen is een prima sneeuwbui tijdens de inhuldiging, bij enkele graden vorst en een snijdende noordooster.
Maar dat zou de boel zo prachtig completeren, dat ik het niet wil uitsluiten.
_______